Μηνάς Τσαμόπουλος

Άμα δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους τότε τι να πει κανείς. Αναφέρομαι στο λιμάνι κρουαζιέρας. Βγήκε στα  τέλη του 2012 ο υπουργός Ανάπτυξης, Κωστής Χατζηδάκης και ανακοίνωσε ότι θα κατασκευαστεί νέο λιμάνι κρουαζιέρας  στην Αττική, αφήνοντας στα δημοσιογραφικά πηγαδάκια να  μαθευτεί ότι αναφέρεται στο Δέλτα Φαλήρου. Και μάλιστα άμεσα. Έγινε ένας μικρός χαμός. Άλλοι τάχθηκαν υπέρ του Δέλτα ενώ άλλοι κατά, μέσα σε αυτούς και η διοίκηση της ΟΛΠ Α.Ε..

 Και έβγαινε ο Γιώργος  Ανωμερίτης, πρόεδρος και διευθύνων  σύμβουλος του Οργανισμού  και   έλεγε ότι έχουν ήδη εγκριθεί  έργα για νέες υπερσύγχρονες  προβλήτες στον Πειραιά με χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά κονδύλια. Μάλιστα ο Ανωμερίτης απαντώντας σε όλους όσοι υποστήριζαν ότι από το  Φάληρο οι τουρίστες θα έχουν καλύτερη πρόσβαση στο κέντρο της Αθήνας και στην Ακρόπολη έλεγε:

«Τότε υπάρχει καλύτερη λύση. Ας κάνουνε τη λεωφόρο Συγγρού κανάλι να φθάνουν τα κρουαζιερόπλοια  μέχρι τους πρόποδες του Ιερού Βράχου».

Κύλησε πολύ νερό στον μύλο αυτής της υπόθεσης. Έβγαινε και  ο υφυπουργός Ανάπτυξης Νότης  Μηταράκης και έκανε κάποιες  δηλώσεις αόριστες προκειμένου να κρατάει  ζεστό το θέμα του Φαλήρου. Ελα  όμως που δεν εμφανίστηκαν ποτέ οι μεγάλες εταιρείες κρουαζιέρας που ήθελαν το νέο λιμάνι με επίσημη γραπτή πρόταση. Κάτι επισκέψεις έκαναν για κανά  φρέντο καπουτσίνο μέτριο με μαύρη ζάχαρη και από πάνω κανέλα και μέχρι εκεί. Επίσημη πρόταση δεν κατατέθηκε ποτέ στο τραπέζι.

Και έρχεται  ο νέος υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης και τραβάει την κουρτίνα πριν από λίγες ημέρες. «Αυτό που συμφωνήσαμε με την κα Κεφαλογιάννη και τον κ. Χατζηδάκη είναι ότι ζητάμε από τον οποιονδήποτε έρχεται και λέει μία δικιά του ιδέα, να έρθει με σαφή πρόταση». Καταλαβαίνετε όλον αυτόν τον καιρό τι γινόταν. Ή μήπως όχι;