Μηνάς Τσαμόπουλος

Το κεφάλαιο «Ελληνικός αθλητισμός - πρωταθλητισμός» εν μέσω οικονομικής κρίσης αποτελεί μια ξεχωριστή ενότητα όπου καταγράφονται σοβαρά προβλήματα.

Οι ομοσπονδίες διαμαρτύρονται για τα λεφτά που τους δίνει ή μάλλον δεν τους δίνει το κράτος και επισημαίνουν ότι ο αθλητισμός χρηματοδοτείται μόλις με το 0,01% του κρατικού προϋπολογισμού.

Το αποτέλεσμα είναι να κλείνουν στάδια και πισίνες γιατί δεν υπάρχει πετρέλαιο για τη θέρμανση και τη συντήρησή τους, να μην πηγαίνουν αποστολές εθνικών ομάδων σε ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα, να μην υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες να αθληθούν τα παιδιά, αφού οι υποδομές καταρρέουν, και να ακούμε από παντού διαμαρτυρίες.

Ζητάνε μία πιο σωστή αντιμετώπιση που σημαίνει περισσότερα χρήματα.

Κάπου έχουν δίκιο και κάπου όχι. Γιατί ο ελληνικός αθλητισμός και πρωταθλητισμός έζησε την εποχή των παχιών αγελάδων, όπου χρύσωναν τους κορυφαίους μόλις έπαιρναν μια διάκριση. Ολα, όμως, γίνονταν χωρίς πλάνο. «Δεν πέτυχε, έτυχε» για να παραφράσω γνωστή διαφήμιση. Τύχαινε μια καλή φουρνιά αθλητών και τους ξεζουμίζαμε και όσο πάει. Κανείς δεν κοιτούσε την επόμενη μέρα.

Λεφτά στις ομοσπονδίες έδινε το κράτος από τα δανεικά. Και στον αθλητισμό, όμως, σχεδόν οι περισσότεροι λειτούργησαν με το σύγχρονο ελληνικό πνεύμα του… τζίτζικα. Αρκούνταν στα έτοιμα και… έχει ο Θεός. Εμ, έλα τώρα που ούτε ο Θεός δεν έχει.

Πού είναι οι υποδομές, πού είναι το νοικοκύρεμα στα οικονομικά, πού είναι τα εφικτά πλάνα για το μέλλον και την ανάπτυξη; Διότι έπαιρναν 10 ευρώ και ξόδευαν περισσότερα, στη λογική ότι θα μας δώσει και πάλι λεφτά το κράτος. Ποιος έβαλε κάτι στην άκρη για μια δύσκολη στιγμή; Ποιος έφτιαξε έτσι τον μηχανισμό του οίκου του ώστε στα ταμεία της ομοσπονδίας να μπαίνουν λεφτά από την αξιοποίηση και προβολή του αθλήματος; Πού είναι η αθλητική ανάπτυξη βασισμένη πάνω στο σύγχρονο μάνατζμεντ;

Στο εξωτερικό, ειδικότερα στις ΗΠΑ, το αθλητικό μάνατζμεντ είναι επιστήμη. Ποιος έβαλε λεφτά στην άκρη για να στείλει στελέχη να επιμορφωθούν πάνω στο θέμα αυτό και μετά να τους επιτρέψει να εφαρμόσουν όσα έμαθαν στην Ελλάδα; Δεν βλέπω κανέναν, τουλάχιστον προς τα εκεί που κοιτάω.

Δικαιολογίες υπάρχουν πολλές. Ο καθένας μπορεί να βρει και επικαλεστεί όσες θέλει. Το αποτέλεσμα, όμως, είναι αυτό που μετράει.