Μηνάς Τσαμόπουλος

Μπρατισλάβα. Η αποστολή της Εθνικής Ελλάδος βρίσκεται στο αεροδρόμιο για την επιστροφή από την πρωτεύουσα της Σλοβακίας όπου πήρε ένα πολύτιμο τρίποντο.

Ο Φερνάντο Σάντος κάθεται σε μια γωνιά συζητώντας με τους συνεργάτες του χαλαρά όταν ακούγεται ο ήχος μηνύματος στο κινητό του. Το ανοίγει και βλέπει ότι αποστολέας είναι ο Ζοζέ Μουρίνιο που του γράφει: «Μπορεί να μην έχεις παίκτες  που αγωνίζονται στη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά έχεις παίκτες και ομάδα με... καρύδια». Η είδηση έκανε τον γύρο των ΜΜΕ και σίγουρα αποτελεί ένα εύσημο για την Εθνική και μάλιστα από τον «special one».

Η Εθνική Ελλάδος, από το 2004 και μετά, αποτελεί κεφάλαιο για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτό, αν λάβει κανείς υπόψη του τη θέση του ελληνικού ποδοσφαίρου σε επίπεδο ΠΑΕ.

Μάλιστα η  Εθνική κερδίζει μία ακόμη θέση στην παγκόσμια κατάταξη της FIFA και συμπεριλαμβάνεται πλέον στην πρώτη 10άδα, έχοντας ξεπεράσει, μεταξύ άλλων, χώρες όπως η Ρωσία, η Γαλλία και η Βραζιλία!

Μέχρι το 2004 γιορτάζαμε ως επέτειο την πρόκριση στο Πανευρωπαϊκό του 1980 και στο Παγκόσμιο Κύπελλο  του 1994.

Δέκα χρόνια αργότερα, με τον Οτο Ρεχάγκελ στον πάγκο, η Εθνική μπαίνει στα μεγάλα σαλόνια και στην ιστορία κατακτώντας το Euro 2004 στην Πορτογαλία.

Από τότε δίνει  το παρών σε όλα τα μεγάλα ραντεβού έχοντας λείψει μόνο από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, αφού ακόμη το μυαλό όλων βρισκόταν στην  Πορτογαλία.

Μετράει τρεις  σερί συμμετοχές σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα 2004-2008-2012, με ένα κύπελλο και μία πρόκριση στους οκτώ της διοργάνωσης. Επίσης,  το 2012 πήγε στο Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής πετυχαίνοντας την πρώτη της νίκη αλλά και γκολ στη διοργάνωση.

Μπορεί να μην παίζει το φαντεζί ποδόσφαιρο, όμως φέρνει αποτελέσματα και πλέον η φανέλα με το ελληνικό εθνόσημο έχει αποκτήσει βαρύτητα στα γήπεδα όλου του κόσμου.

Ο Οτο Ρεχάγκελ  δημιούργησε ένα σύνολο που ήταν οικογένεια. Τον κατηγόρησαν γιατί καλούσε παίκτες που δεν είχαν ομάδα να παίξουν, οι οποίοι όμως αποτελούσαν κομμάτι του συνόλου από περασμένα παιχνίδια. Εκείνος έκλεινε τα αφτιά του και επέμενε. Και τελικά τα κατάφερε. «Ενας για όλους και όλοι για έναν» ήταν η συνταγή της επιτυχίας του Γερμανού.

Ο διάδοχός του  Φερνάντο Σάντος είχε την ωριμότητα να πατήσει πάνω στο δημιούργημα του Οτο, να μην προσπαθήσει να το γκρεμίσει αλλά να το χτίσει από την αρχή, αποφεύγοντας την παγίδα του εγωισμού. Και η επιλογή του αυτή τον δικαιώνει, όπως και η ανανέωση που έκανε στην Εθνική καλώντας ποδοσφαιριστές νεαρής ηλικίας που διακρίνονται στο ελληνικό αλλά και στα ξένα πρωταθλήματα.

Το σημαντικότερο  όλων είναι ότι όπως παίζει η Ανδρών παίζουν πλέον και οι διεθνείς στις μικρότερες κατηγορίες των εθνικών ομάδων. Διασφάλιση της άμυνας, δύναμη στο παιχνίδι και αντεπιθέσεις. Η συνέχεια αυτή και η αρμονία σε όλα τα επίπεδα των εθνικών ομάδων είναι μια σημαντική κατάκτηση.

Δεν είναι  τυχαίο ότι ενώ στο ελληνικό πρωτάθλημα τα γήπεδα είναι άδεια, στον αγώνα της Ελλάδος κόντρα στη Βοσνία, το «Γ. Καραϊσκάκης» ήταν γεμάτο. Η Εθνική πλέον έχει τους δικούς της φιλάθλους, κάθε ηλικίας, τους οποίους γεμίζει υπερηφάνεια και αυτό είναι ίσως  το σημαντικότερο επίτευγμα από όλα τα άλλα.