Μάκης Πολλάτος

Πανηγυρίζουν και χαμογελούν όλη την ώρα λες και έχουν πετύχει κάτι σημαντικό ενώ τα χαστούκια πέφτουν με ρυθμό καταιγιστικό.

Θα μπορούσε να είναι τακτική. Οπως στους πολυμήχανους πιγκουίνους της Μαδαγασκάρης που ακολουθούν την τακτική «χαρά και τσαχπινιά» όταν βρίσκονται σε δύσκολη θέση.
Εδώ όμως τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά από ένα animation.

Κάθε μερα ο Σακελλαρίδης προαναγγέλλει συμφωνία και δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει ότι ο συμβιβασμός είναι θέμα ωρών ή έστω ολίγων ημερών. Και μέτα έρχεται η Μέρκελ, ο Γιούνκερ, το ΔΝΤ ή κάποιος άλλος και μας επαναφέρουν στην σκληρή πραγματικότητα.
Ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του συνεχίζουν να χαμογελούν, αλλά δυστυχώς η καλή τους διάθεση δεν αλλάζει την κατάσταση.

Τα ψέματα πάνε κι έρχονται. «Δεν τηλεφώνησε ο Τσίπρας στον Γιούνκερ, κάποιος συνεργάτης του». Δηλαδή η αναπάντητη κλήση δεν σημαίνει και τίποτα, ούτε δείχνει το μέγεθος του χάσματος. Μήπως θέλουν να μας πουν ότι όλος ο διεθνής Τύπος γράφει παλαβομάρες και είναι μπούρδες όλα τα δημοσιεύματα ότι βρισκόμαστε στην άκρη του γκρεμού; Μακάρι να είναι έτσι.

«Δεν σημαίνει τίποτα αυτό που είπε το ΔΝΤ ότι τα τεχνικά κλιμάκια αποχωρούν, κάνουμε πολιτική διαπραγμάτευση». Το είπε το πρωί ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Κορωνάκης. Ή δεν κατάλαβε τι συνέβη εχθές, όταν το ΔΝΤ ανακοίνωσε ότι είμαστε μακριά από συμφωνία, επισημαίνοντας ότι δεν υπάρχει συμφωνία σε κανένα από τα βασικά θέματα της διαπραγμάτευσης, ή ο κ. Κορωνακης κατάλαβε και μας κοροϊδεύει συνειδητά.
Σημειώστε ότι οι δηλώσεις του ΔΝΤ έγιναν διά στόματος του εκπροσώπου του Ταμείου, όταν υποτίθεται ότι ο Αμερικανός πρόεδρος Ομπάμα και ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Λιου είναι στο πλάι μας, μας στηρίζουν και θα επιβάλλουν μια τέλεια συμφωνία.

Ορισμένοι στην Ελλάδα συνεχίζουν να στρουθοκαμηλίζουν. Λες και δεν ισχύουν αυτά που είπε το ΔΝΤ για τις συντάξεις, ότι είναι σχεδόν σε επίπεδα Γερμανίας απλώς κατά μέσο όρο οι Έλληνες τις λαμβάνουν έξι χρόνια νωρίτερα από τους Γερμανούς...

Πραγματικά, σε επικοινωνιακό επίπεδο νιώθω ότι το έχουν τερματίσει. Βλέποντας χθες το μεταμεσονύχτιο δελτίο της ΕΡΤ ήταν σαν η ελληνική πλευρά να έχει επιβάλλει τους όρους της στους Ευρωπαίους δανειστές...

Πού είναι σήμερα ο λαλίστατος κυβερνητικός εκπρόσωπος; Τι θα πει για να εξηγήσει τις αναλήθειες των τελευταίων ωρών; Πώς είναι δυνατόν να μας λένε ότι τα τεχνικά κλιμάκια διαλύονται την στιγμή που όλοι οι δανειστές λένε οι διαπραγματεύσεις παραπαίουν και ότι οι διαφορές παραμένουν πολύ μεγάλες;

Τι θα πει ο Αλέξης Τσίπρας, που διατείνεται συνεχώς ότι θέλει συμφωνία, όταν υποχρεωθεί να αποδεχθεί -έστω και με αλλαγές- το σχέδιο που του ενεχείρισε ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ένα προσχέδιο που υπενθυμίζω ότι απέρριψε από το βήμα της Βουλής; Τι θα πει στους πολίτες;

Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Και πολύ φοβάμαι ότι η κυβέρνηση κινδυνεύει να πέσει θύμα της επικοινωνιακής της υπεροχής και της οργιώδους προσδοκίας που δημιούργησε ότι επίκειται συμφωνία με βάση τα δικά μας θέλω και όχι τα πραγματικά δεδομένα. Και τότε, η επικοινωνιακή σχιζοφρένεια άνευ ουσίας, θα φέρει μαζί της Βατερλό.