Μάκης Πολλάτος

Θα ήταν μάλλον ουτοπικό να περιμένει κανείς από κορυφαία στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ή τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα να καταδικάσουν τις υβριστικές αναφορές προς τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη που τις τελευταίες ημέρες ομαδοποιούνται κάτω από σχόλια στο hashtag #Μητσοτακη γα...σαι. Τα τελευταία 24ωρα, η χώρα περνά πολύ δύσκολες στιγμές: Στην πανδημία που επελαύνει μέσω του Αυγούστου και στον καύσωνα που επιμένει να ταλαιπωρεί εκατομμύρια Ελληνίδες και Έλληνες για 10η ημέρα ήρθαν να προστεθούν οι καταστροφικές πυρκαγιές που μαίνονται ανεξέλεγκτες.

Με αφορμή την φωτιά στην Εύβοια, ξέσπασε σκληρή κριτική για την κατανομή των πυροσβεστικών μέσων, τις ευθύνες του Πυροσβεστικού Σώματος και των κυβερνητικών στελεχών που είναι επιφορτισμένα με τον συντονισμό των δυνάμεων πυρόσβεσης. Κατά τη διάρκεια ζωντανής σύνδεσης της ΕΡΤ με μια περιοχή της Εύβοιας όπου οι πολίτες έκαναν ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν για να περιορίσουν τα μέτωπα της φωτιάς, όταν δίπλα στις διαμαρτυρίες ήρθε να προστεθεί και η φωνή ενός αγανακτισμένου πολίτη που καταφέρθηκε με σκληρές ύβρεις εναντίον του πρωθυπουργού. «Με πολιτική απόφαση τα πυροσβεστικά από τη Βόρεια Εύβοια κατέβηκαν στην Βαρυμπόμπη» ωρυόταν ένας πολίτης που συνέχισε κραυγάζοντας: «Και δεν σώσανε ούτε την Βαρυμπόμπη, ούτε την Εύβοια, Μητσοτάκη γα...σαι ρε μα...α!».

Τα ουρλιαχτά του κατοίκου της Εύβοιας που καθύβριζε live από τους δέκτες της δημόσιας τηλεόρασης τον πρωθυπουργό δεν ήταν απλώς ένα πικρόχολο σχόλιο. Θύμισαν την πιο σκληρή, την πιο ακραία εκδοχή του Πολακισμού, της τακτικής που έχει εισάγει στην πολιτική ζωή ο Παύλος Πολάκης, πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, στενός φίλος και σταθερός συνδαιτυμόνας του Αλέξη Τσίπρα ο οποίος ουδέποτε τον έχει αποδοκιμάσει παρά τις δημοσίως εκφρασθείσες απόψεις κορυφαίων στελεχών του παλαιού Συνασπισμού ότι η λογική της δολοφονίας χαρακτήρων απάδει της λογικής που υιοθετούν τα στελέχη της ανανεωτικής αριστεράς. Κι όμως, ο Πολακισμός φαίνεται ότι έχει αποκτήσει βαθιές ρίζες στον σκληρό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ, με πολλά από τα νεόκοπα στελέχη του δεύτερου μεγαλύτερου κοινοβουλευτικού κόμματος να μην διστάζουν να χρησιμοποιήσουν εκφραστικά ή άλλα μέσα -όχι απλώς για να σπιλώσουν τους αντιπάλους αλλά να προσβάλλουν με χυδαία κακόβουλο τρόπο την υπόληψη των πολιτικών τους αντιπάλων.

Μέσα σε λίγα λεπτά από την στιγμή που ο αγανακτισμένος κάτοικος της Εύβοιας εκστόμισε το «Μητσοτακη γα...σαι ρε μα...κα!», την σκυτάλη πήραν τα τρόλ του διαδικτύου. Κυρίως μέσω του τουίτερ, στο 99% των περιπτώσεων κρυμμένα πίσω από την ανωνυμία τους, συνέχισαν να εξυβρίζουν τον πρωθυπουργό με χυδαίες εκφράσεις, περιλούζοντάς τον με λέξεις που παραμέμπουν στον χειρότερο βούρκο της πολιτικής ζωής. Ακόμη κι αν πολλοί θεωρούν βάσιμη την κριτική για την εκ του αποτελέσματος λαθεμένη κατανομή των πυροσβεστικών μέσων, για την καθήλωση πολλών από τα ακριβοπληρωμένα μισθωμένα ελικόπτερα, για το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα όλοι μοιάζουν να περιμένουν από τα εναέρια μέσα και μόνον να σβήσουν τις φωτιές, για τις μεγάλες αδυναμίες του Πυροσβεστικού Σώματος σε οχήματα, μέσα, υλικό και ανθρώπινο δυναμικό, είναι τελείως άλλο πράγμα να υποδαυλίζει κάποιος την δυσαρέσκεια των πολιτών για την καταστροφή της περιουσίας σε οργή για την απουσία του κράτους με αποκλειστική ευθύνη του πρωθυπουργού.

Και είναι πολιτικά μια τακτική στα όρια της ηθικής να χρεώνονται όλα τα λάθη στον Κυριάκο Μητσοτάκη με μια τακτική που στοχεύει στη δαιμονοποίησή του σαν δήθεν ανίκανου ή... γκαντέμη στον οποίο και πρέπει να φορτωθούν οι ευθύνες για όλα τα δεινά. Πολύ περισσότερο που μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης σχεδίασε ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα ύψους 1,7 δισ. ευρώ για την ενίσχυση των δυνάμεων πυρόσβεσης με νέα αεροσκάφη, εκατοντάδες σύγχρονα οχήματα, μετεωρολογικούς σταθμούς και ό,τι υλικό απαιτείται για τη θωράκιση της χώρας από τα ακραία καιρικά φαινόμενα.

Για στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όπως ο Κώστας Ζαχαριάδης, οι ευθύνες για τις φωτιές βαρύνουν αποκλειστικά την κυβέρνηση και τον κρατικό μηχανισμό που λόγω της «διαχειριστικής ανεπάρκειας και ανικανότητας» δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την έκτακτη κατάσταση που δημιουργήθηκε από τις δεκάδες πυρκαγιές που κατακαίνε την χώρα. Προφανώς είναι ευθύνη άλλων να επιμερίσουν τις ευθύνες ή να καταλογίσουν το μερίδιο σε κάθε έναν από τους εμπλεκόμενους μηχανισμούς για τα λάθη και τις παραλείψεις, από τα ακινητοποιημένα πυροσβεστικά οχήματα μέχρι την αδυναμία καθαρισμού των περιαστικών και άλλων δασών ή την πλημμελή επιτήρηση και ανυπαρξία αντιπυρικών ζωνών.

Είναι όμως γεγονός ότι ο αγανακτισμένος πολίτης που... τρένταρε το «Μητσοτακη γα...σαι» το οποίο στη συνέχεια πολλά από τα αριστερά τρολ του τουίτερ επιχείρησαν να αναδείξουν σε πρώτο trend στα social media, είναι στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ με ονοματεπώνυμο. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία ότι πρόκειται για τον Γιώργο Τσιτσίγκο -Tsitsigkos Giorgos στο facebook- ή κάποιον άλλο που στην οργή και την αγανάκτησή του επέλεξε να καθυβρίσει τον αρχηγό της αντίπαλης πολιτικής παράταξης με λόγια που ακόμη και οι λιμενεργάτες σπανίως χρησιμοποιούν. Εχει όμως μεγάλη αξία η επισήμανση ότι ο κατήφορος της πολιτικής ζωής στο βούρκο συνεχίζεται από άλλα επώνυμα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που δεν δείχνουν την παραμικρή διάθεση για στοιχειοθετημένη κριτική στη βάση επιχειρημάτων αλλά απλώς ψάχνουν με κάθε τρόπο να πάρουν την πολιτική ρεβάνς -πιθανώς για εκατόμβες νεκρών από φυσικές καταστροφές επί διακυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, στο πρόσφατο παρελθόν, που ανέδειξαν τις αδυναμίες της κρατικής διοίκησης και δημιούργησαν την αίσθηση ότι οι πολίτες είναι ανυπεράσπιστοι. Είτε γράφουν στο τουίτερ «karma is a bitch» όπως ο βουλευτής Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ Χάρης Μαμουλάκης που έσπευσε να ελεεινολογήσει εναντίον της κυβέρνησης για την φωτιά στην Βαρυμπόμπη, είτε δίνουν την σκυτάλη στα ανώνυμα τρολ του διαδικτύου για να πουσάρουν το «Μητσοτακη γα...σαι», κάνουν μια απονεννοημένη προσπάθεια να κερδίσουν πόντους και δημοσκοπικά ποσοστά, αγνοώντας (ή αδιαφορώντας) ότι η επιλογή της στοχοποίησης του αντιπάλου με χολερικά σχόλια και ακατονόμαστες ύβρεις δεν μπορεί να επιβραβευτεί από τους πολίτες ούτε και επιτρέπεται να οδηγήσει στην μετατροπή της πολιτικής ζωής σε υπόνομο.