Κώστας Τσαούσης

Το βασικό δίδαγμα από την υπόθεση της εισηγμένης εταιρείας στο Χρηματιστήριο Αθηνών Folli Follie είναι μία και μόνη: Η αδυναμία ή αν προτιμάτε, η ανικανότητα μιας ελληνικής εταιρείας να ξεπεράσει τον εαυτό της και ταυτόχρονα να διεκδικήσει και να αποκτήσει το δικαίωμα να είναι στη πράξη μια πολυεθνική επιχείρηση.

Τι φταίει γι΄αυτό; Η πρώτη και άμεση απάντηση στο ερώτημα είναι η έλλειψη παράδοσης και μαζί της, η «άγνωστη χώρα» που συγκροτεί η κουλτούρα του μεγάλου μαγαζιού που «περπατάει» και ανοίγει δρόμους στην αγορά χωρίς τον ασφυκτικό εναγκαλισμό των προσωπικών επιλογών των βασικών μετόχων που αποτελούν και την διευθύνουσα ομάδα. Και η κουλτούρα του μεγάλου μαγαζιού πάει μαζί με τις απανωτές δικλείδες ασφαλείας που θωρακίζουν στο μέτρο του ανθρωπίνως δυνατού την ορθή λειτουργία της επιχείρησης. Επιπλέον, υπάρχει και η άγνωστη εν πολλοίς στην Ελλάδα έννοια της ηθικής της επιχειρηματικότητας.

Όλα αυτά συγκεντρωμένα με τρόπο εκπληκτικό τα διαπιστώσαμε βήμα το βήμα καθώς εξελισσόταν η υπόθεση της εισηγμένης Folli Follie… ¨

Σύμφωνα με την εταιρική ταυτότητα «η Folli Follie είναι ένα διεθνές lifestyle fashion brand που σχεδιάζει, κατασκευάζει και διανέμει κοσμήματα, ρολόγια και αξεσουάρ μόδας. Η Folli Follie δημιουργεί μόδα σε 31 χώρες με περισσότερα από 550 σημεία πώλησης παγκοσμίως». Αλλά, αυτό το -κατά δήλωση του- «διεθνές lifestyle fashion brand» που «δημιουργεί μόδα σε 31 χώρες» είχε οριστικά ξεγράψει από την καθημερινότητα του τον κώδικα της εταιρικής διακυβέρνησης (διατυπωμένο σε απλά ελληνικά εδώ και 20 και πλέον έτη). Για το «διεθνές brand» ελληνικής καταγωγής ο κώδικας της εταιρικής διακυβέρνησης – εν ολίγοις, το σύνταγμα των εισηγμένων εταιρειών- δεν σημαίνει τίποτα στη πράξη… Άλλωστε, στα άρθρα του δεν χωρούσαν πρακτικές προσμέτρησης της παρακαταθήκης των πελατών…

Από τον Ελληνικό Κώδικα Εταιρικής Διακυβέρνησης -συντάχθηκε με πρωτοβουλία του ΣΕΒ Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών, και κατόπιν τροποποιήθηκε στο πλαίσιο της πρώτης αναθεώρησής του από το Ελληνικό Συμβούλιο Εταιρικής Διακυβέρνησης (ΕΣΕΔ) στις 28 Ιουνίου 20131- παραθέτω μόνο τα προβλεπόμενα για τις κύριες αρμοδιότητες της επιτροπής ελέγχου ( μια από τις σοβαρές δικλείδες ασφαλείας του συστήματος σε κανονικές εταιρείες δίχως πεθερούς και γαμπρούς).

Πιο συγκεκριμένα, « όσον αφορά στο σύστημα εσωτερικού ελέγχου και τα συστήματα πληροφόρησης, η επιτροπή ελέγχου:

• παρακολουθεί τη διαδικασία χρηματοοικονομικής πληροφόρησης και την αξιοπιστία των οικονομικών καταστάσεων της εταιρείας. Επίσης, θα πρέπει να επιβλέπει κάθε επίσημη ανακοίνωση που αφορά στη χρηματοοικονομική απόδοση της εταιρείας, και να εξετάζει τα βασικά σημεία των οικονομικώνκαταστάσεων που εμπεριέχουν σημαντικές κρίσεις και εκτιμήσεις από πλευράς Διοίκησης,
• εποπτεύει τους εσωτερικούς χρηματοοικονομικούς ελέγχους της εταιρείας και παρακολουθεί την αποτελεσματικότητα των συστημάτων εσωτερικού ελέγχου και διαχείρισης κινδύνων της εταιρείας, εκτός εάν αυτή η ευθύνη ανήκει ρητά στο ίδιο το ΔΣ ή σε κάποια άλλη επιτροπή του. Για το σκοπόαυτό, η επιτροπή ελέγχου θα πρέπει να εξετάζει σε περιοδική βάση το σύστημα εσωτερικού ελέγχου και διαχείρισης κινδύνων της εταιρείας, ώστε να διασφαλίζει ότι οι κυριότεροι κίνδυνοι προσδιορίζονται, αντιμετωπίζονται και δημοσιοποιούνται με ορθό τρόπο,
• θα πρέπει να εξετάζει συγκρούσεις συμφερόντων κατά τις συναλλαγές της εταιρείας και των θυγατρικών της με συνδεδεμένα μέρη και να υποβάλλει στο ΔΣ σχετικές αναφορές,
• στο βαθμό που απαιτείται από την πολιτική της εταιρείας, θα υποστηρίζει το ΔΣ ως προς την απόκτηση επαρκούς πληροφόρησης για τη λήψη αποφάσεων σε θέματα συναλλαγών μεταξύ συνδεδεμένων μερών,
• θα πρέπει να εξετάζει την ύπαρξη και το περιεχόμενο των διαδικασιών εκείνων, σύμφωνα με τις οποίες το προσωπικό της εταιρείας θα μπορεί, υπό εχεμύθεια, να εκφράσει τις ανησυχίες του για ενδεχόμενες παρανομίες και παρατυπίες σε θέματα χρηματοοικονομικής πληροφόρησης ή για άλλα ζητήματα που άπτονται της λειτουργίας της επιχείρησης. Η επιτροπή ελέγχου θα πρέπει να διασφαλίζει την ύπαρξη ιαδικασιών για την αποτελεσματική και ανεξάρτητη διερεύνηση τέτοιων ζητημάτων, καθώς και για την κατάλληλη αντιμετώπισή τους».

Αυτά ως προς την εισηγμένη εταιρεία και την επιτροπή ελέγχου – μια κανονική επιτροπή σε μια κανονική εταιρεία. Από εκεί και πέρα, υπάρχει το κεφάλαιο της εποπτείας και του ελέγχου… Το χωραφάκι της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς…