Κώστας Τσαούσης

Στην Ελλάδα της πολυετούς γενικευμένης κρίσης υπάρχει πανταχού παρούσα η «διπλή εικόνα» που διαμορφώνει ακόμη και σε καθημερινό επίπεδο σχιζοφρενικές καταστάσεις. Εξηγούμαι για μην παρεξηγούμαι… Με ένα παράδειγμα. Από τον χώρο των ελληνικών τραπεζών.

Ας δούμε, όμως, το παράδειγμα των τραπεζών. Οι τελευταίες από την μια πλευρά είναι αναγκασμένες να δουλεύουν με τα απομεινάρια της κρίσης (π.χ κόκκινα δάνεια, περιορισμένες δυνατότητες χρηματοδότησης επιχειρήσεων) αλλά και τις συνέπειες των επιλογών της κυβέρνησης Τσίπρα που έφεραν τα capital controls και από την άλλη είναι υποχρεωμένων – δεδομένων των συνθηκών- να προετοιμάζονται για την επόμενη μέρα όπου το βασικό πρόταγμα είναι ο ψηφιακός μετασχηματισμός λειτουργιών και δραστηριοτήτων σε όλα τα επίπεδα.

Ψιλά γράμματα θα πείτε και ίσως δεν έχετε άδικο αν έχετε βρεθεί στη δυσάρεστη θέση όπως εκεί που βρίσκονται χιλιάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες με κλειστούς τραπεζικούς λογαριασμούς (λόγω εφορίας ή ταμείων) και αδυναμία πρόσβασης στο τραπεζικό σύστημα.

Σε κάθε περίπτωση η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί δεν αλλάζει εύκολα δίχως σοβαρές πρωτοβουλίες από την πλευρά των πολιτικών ηγεσιών προκειμένου να αποκατασταθεί η κανονική λειτουργία της οικονομίας και της αγοράς υπέρ των παραγωγικών δυνάμεων δηλαδή όλων εκείνων των πολιτών – είτε σε προσωπική βάση, είτε μέσω επιχειρήσεων- που με την επίμονη εργασία τους δημιουργούν νέο πλούτο σε αντίξοες συνθήκες.

Όσο περισσότερο αποκαθίσταται η κανονική λειτουργία της οικονομίας και της αγοράς με την εξάλειψη κάθε μορφής ιδεολογημάτων που φέρνει μπροστά το κάρο από το άλογο τόσο και η καρδιά του οικονομικού συστήματος που είναι οι τράπεζες θα μπορούν με περισσότερη άνεση να διευθετήσουν ζητήματα και να διαμορφώσουν μια νέα σχέση εμπιστοσύνης με τους συναλλασσόμενους και τους πελάτες τους. Με άλλα λόγια, πρόκειται για κορυφαίες πολιτικές πρωτοβουλίες που συν τοις άλλοις απαιτούν προωθημένης αντίληψης- και ελληνικής ιδιοκτησίας- προγράμματα ανασυγκρότησης και ανάπτυξης. Προγράμματα με την ματιά προς το μέλλον και τις νέες ηλικίες σε μια γιγαντιαία προσπάθεια να ανακοπεί η έξοδος και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις του επαναπατρισμού.
Για αυτά που λίγοι εκ των πολιτικών μας μιλούν και ακόμη λιγότεροι καταλαβαίνουν τι λένε…

Πόσοι εξ αυτών γνωρίζουν για παράδειγμα τις νέες τεχνολογίες όπως το Blockchain και το Artificial intelligence (AI) – Τεχνητή Νοημοσύνη ή τις enabling technologies που περιλαμβάνουν την Ρομποτική, την Εικονική και την Επαυξημένη Πραγματικότητα (Robotics, AR, VR); Όλα αυτά σήμερα είναι εργαλεία στα χέρια των τραπεζικών στελεχών μέσα από την κινητοποίηση νεανικού επιστημονικού δυναμικού για τον επαρκή ψηφιακό μετασχηματισμό που θα προσφέρει μια διαφορετική εμπειρία σε όλους.

Η επόμενη μέρα της χώρας δεν έχει να κάνει με τις τσαλίμια της Ιστορίας και τις πολλαπλές – και απολύτως σεβαστές- ιδεολογικές τοποθετήσεις αλλά με τον καινούργιο κόσμο και τις επιταγές του. Και οι 17χρονοι τον ξέρουν καλύτερα από εμάς.