Κώστας Τσαούσης

Το εγχείρημα της για τη λεγόμενη ΚΑΛΟ (Κοινωνική & Αλληλέγγυα Οικονομία) –τουλάχιστον στην ΣΥΡΙΖΑϊκή εκδοχή του- είχε ένα άδοξο τέλος. Και όμως, οι γυναίκες της Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας (της υπαρκτής κοινωνικής επιχειρηματικότητας) είναι εδώ. Γιατί ήταν εδώ προτού περάσει τον Ατλαντικό η πρώην αναπληρωτής υπουργός Εργασίας και θα παραμείνουν εδώ και μετά την έξοδο της. Βρίσκονται εδώ και θα γιορτάσουν και την Μέρα της Γυναίκας αλλά και την δύναμη που έδωσε στις οικογένειες και τον τόπο τους τα συνεταιριστικά εγχειρήματα τους.

Τα πράγματα είναι απλά. Στην Κατερίνη βρίσκουμε να λειτουργεί ως Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση ήδη από το 2011 ένας γυναικείος συνεταιρισμός με την επωνυμία Πιερίων Μούσες. Μάλιστα, o γυναικείος συνεταιρισμός εντάσσεται στο νόμο 4019/2011 «περί κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων» με αριθμό μητρώου Δ/00001 κοινωνικής επιχείρησης εγγεγραμμένης στο μητρώο του Υπουργείου Εργασίας. Στον Άγιο Αντώνιο στα Βασιλικά της Θεσσαλονίκης ο Γυναικείος Αγροτικός Συνεταιρισμός Παραδοσιακών Προϊόντων ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 1999 και είναι ο πρώτος γυναικείος συνεταιρισμός του Νομού Θεσσαλονίκης.

Πριν καν η κα Αντωνοπούλου εισάγει τα περί της ΚΑΛΟ ιδεολογήματα της παράταξης της ο σκοπός του Συνεταιρισμού ήταν και προφανώς παραμένει «η απασχόληση των αγροτισσών γυναικών, η ενίσχυση του οικογενειακού εισοδήματος τους, η ανάπτυξη του τόπου, η διατήρηση και η διάδοση της παράδοσης μέσα από την παραγωγή και τη διάθεση μιας σειράς υγιεινών, ποιοτικών χειροποίητων προϊόντων φτιαγμένων με μεράκι».

Το ποιος ήταν και είναι κοντύτερα στη πραγματικότητα, το ποιος πατάει πιο γερά στη γη μάλλον δεν χρειάζεται απόδειξη, ούτε καν μια τυπική απάντηση. Και αυτό γιατί άλλο είναι να φτιάχνεις χειροποίητα ποντιακά περέκ και άλλο να κάνεις βόλτες στα συνέδρια, να οργανώνεις φιέστες και να οραματίζεσαι παρεμβάσεις για χρηματοδότηση από ΕΣΠΑ…

Αλλά, το κύμα της κοινωνικής επιχειρηματικότητας με πρωτεργάτες δυναμικές γυναίκες στην ελληνική περιφέρεια δεν περιορίζεται μόνο σε συνεταιρισμούς που φτιάχνουν παραδοσιακά εδέσματα. Το παράδειγμα με τις 8 Γυναίκες που έφτιαξαν μια ΙΚΕ στο Γυναικόκαστρο του Κιλκίς για να αξιοποιήσουν το γάλα από τις φάρμες τους είναι ένα από τα καλά παραδείγματα των νέων πεδίων δραστηριότητας. Μάλιστα, οι 8 Γυναίκες ξεκίνησαν το εγχείρημα τους συνεργαζόμενες με την μεγαλύτερη γαλακτοβιομηχανία της περιοχής, την ΜΕΒΓΑΛ.

Άλλωστε, στην πραγματική οικονομία δεν υπάρχουν δογματισμοί και ιδεολογικά σύνορα.

Αύριο, λοιπόν, η Μέρα της Γυναίκας και η γυναικεία κοινωνική επιχειρηματικότητα με σαφή τοπική αναφορά κερδίζει έδαφος και ξεκινά να αφήνει το δικό της κοινωνικό και οικονομικό αποτύπωμα της.