Κώστας Τσαούσης

Με τις ταυτότητες παλιές και νέες κανείς δεν κέρδισε … Και πάνω από όλα, η οικονομία και οι επιχειρήσεις δηλαδή η ατμομηχανή της ανάπτυξης και της παραγωγής νέων δουλειών και θέσεων εργασίας, νέων εισοδημάτων για τους πολλούς, νέου πλούτου. Το παρελθόν αλλά και το σήμερα, στην Ευρώπη αλλά και στην Αμερικανική Ήπειρο η ιστορική εμπειρία το έχει καταδείξει – η υπεράσπιση των ταυτοτήτων στέλνει ταξίδι τους επενδυτές γιατί τους φέρνει αντιμέτωπους με την λογική των συνόρων και τα σύνορα φοβίζουν.

Ενδεικτικά αλλά απολύτως χαρακτηριστικά παραδείγματα  οι Γαλλόφωνοι του Κεμπέκ αλλά και οι Καταλανοί. Το Τορόντο κέρδισε μέσα στις δεκαετίες την μάχη της οικονομίας έναντι του Μόντρεαλ και η Βαρκελώνη αρχίζει να μετρά πληγές από την έξοδο προς την Μαδρίτη της ασφάλειας…

Αλλά, ας μην πάμε μακριά. Ας μείνουμε στη δική μας γειτονιά. Στα Βαλκάνια. Στο γύρισμα της ιστορικής ευκαιρίας στα τέλη της δεκαετίας του ΄80 όλοι βάλθηκαν να ψάχνουν στα ληξιαρχεία του παρελθόντος  για να ανασύρουν και να υπερασπισθούν ταυτότητες που ελάχιστη αξία είχαν για τις νέες εποχές. Σε μια στιγμή που έπεφταν τα τείχη οι Βαλκάνιοι – μηδενός εξαιρουμένου-  τα ανακάλυψαν και τα αποκατέστησαν δια των ταυτοτήτων. Των ταυτοτήτων που χωρίζουν και δεν ενώνουν τους πολίτες των χωρών που αποζητούν ένα κομμάτι ψωμί και λίγη περισσότερη ασφάλεια για εκείνους και τις οικογένειες τους.

Πριν 40 χρόνια περίπου βρέθηκα φοιτητής στην Θεσσαλονίκη. Στη φοιτητική παρέα –συνήθως παρέες από κόμματα και παρατάξεις-  βρέθηκα αντιμέτωπος με την περίπτωση ενός συνομηλίκου μου από ένα χωριό της Δυτικής Μακεδονίας (προσφυγικό χωριό) που υπερασπιζόταν με πάθος την ιδιαίτερη ταυτότητα του Ποντίου.

Δεν έχανε χορό για χορό και όποτε του δινόταν και η ευκαιρία έβαζε και τη χαρακτηριστική στολή με τα φυσεκλίκια και το σπαθάκι. Τον ρώτησα με επιμονή αν η προβολή της ιδιαίτερης αυτής ταυτότητας έχει να κάνει απλώς με τον πολιτισμό που συνοδεύει την καταγωγή των προγόνων του ή κάτι παραπάνω από αυτό. Η απάντηση του – για εκείνα τα χρόνια- με εξέπληξε. Μου δήλωσε ότι η ιδιαίτερη ταυτότητα είναι συστατικό στοιχείο του πατριωτισμού του αλλά και των απόψεων/ θέσεων του για τα ζητήματα των διεθνών σχέσεων της χώρας μας ( εκείνος βεβαίως  τα έλεγε «εθνικά θέματα»).

Έχω χρόνια να μάθω νέα του αλλά πιστεύω ότι θα συμμετείχε στο συλλαλητήριο του Λευκού Πύργου για το όνομα της Μακεδονίας.