Κώστας Τσαούσης

Το αιματοκύλισμα κατά μία εκδοχή προκαλείται ή και συνδυάζεται με την διεύρυνση των επιλογών των τηλεθεατών σχέση με τα μέσα και τις πλατφόρμες. Δεν είναι μόνο το βρετανικό περιοδικό που επιμένει – και με προσκόμιση στοιχείων- ότι το παιχνίδι το χάνει οριστικά η «παλαιά» τηλεόραση – το «κουτί» αν προτιμάτε... Στην θέση της, πλασάρονται ολοένα και περισσότερο υπηρεσίες όπως το Netflix και άλλες διεθνείς φίρμες που προσφέρουν έναντι αμοιβής επιλεγμένο περιεχόμενο σε streaming περιβάλλον που προτιμούν να κατοικούν σε εναλλακτικά «σπίτια» όπως η οθόνη ενός υπολογιστή, το έξυπνο κινητό και η ταμπλέτα...

Στο ίδιο άρθρο του Economist διάβασα και κάτι που με ενθουσίασε. Κάτι που συμβαίνει τώρα και αλλάζει εντελώς το τοπίο των media αλλά και της οικιακής ψυχαγωγίας – διασκέδασης. Οι δύο τεχνολογικοί γίγαντες της παγκοσμιοποιημένης αγοράς, η Amazon και το ΥouTube (που ελέγχεται πλέον μετοχικά από την Google) και από κοντά σε αυτούς και το Hulu, μια video-streaming υπηρεσία που αποτελεί μια κοινοπραξία συμφερόντων στην οποία συμμετέχουν από κοινού εταιρείες – μεγαθήρια της οπτικοακουστικής βιομηχανίας όπως Disney, Fox, NBC Universal βρίσκονται ένα βήμα πριν από το να προσφέρουν ζωντανό τηλεοπτικό πρόγραμμα μέσα από το διαδίκτυο στα τέλη του έτους ή στις αρχές του επομένου. Μάλιστα, από καθαρή δημοσιογραφική περιέργεια σκάλισα λίγο περισσότερο το ευρύ φάσμα των δραστηριοτήτων του Hulu και εκείνο που μου έκανε εντύπωση ως τηλεθεατή στο φτωχό Ευρωπαϊκό Νότο είναι το μήνυμα της καμπάνιας της με την οποία ενημερώνει το κοινό ότι το Hulu βλέπεις τηλεοπτικά προγράμματα αλλά και ταινίες στο Xbox, το PS3, την Apple TV, και σε πολλές άλλες συσκευές.

Αυτά θα μου πείτε συμβαίνουν πέραν του Ατλαντικού – εμάς δεν μας επηρεάζουν. Να συμφωνήσω ότι όλα αυτά συμβαίνουν στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού αλλά ότι δεν μας επηρεάζουν τώρα και στο μέλλον δεν το πιστεύω και δεν συμφωνώ. Η γενική τάση αφορά τους πάντες και κυρίως το νεανικό κοινό που μεγαλώνει σε άλλα περιβάλλοντα από αυτά που μεγάλωσαν οι γονείς και οι παππούδες του 18αρη με το έξυπνο κινητό στη τσέπη. Και το νεανικό κοινό και οι συμπεριφορές του είναι αυτές που ενδιαφέρουν και τους επιχειρηματίες και τους διαφημιστές.

Δεν ξέρω αν οι υπουργοί που ασχολούνται με τις άδειες των καναλιών έτυχε να διαβάσουν το άρθρο του άρθρο του Economist με τον τίτλο " Cutting the cord"- μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. Το ζήτημα δεν βρίσκεται εκεί αλλά στο ξόδεμα πόρων και δυνάμεων για μια υπόθεση που αφορά το παρελθόν και όχι το μέλλον. Παλιά, μερικές δεκαετίες πίσω η έννοια του ριζοσπάστη της Αριστεράς είχε να κάνει με την ρήξη με τα κατεστημένα και τα καλούπια και την αναζήτηση λύσεων και προτάσεεν ανοικτών οριζόντων. Σήμερα, οι υπουργοί του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) αναζητούν επιστροφή στο δικό τους '89 – για να φτιάξουν το οικοδόμημα της «παλαιάς τηλεόρασης» με τους δικούς τους όρους, με τους δικούς τους κανόνες. Όλα αυτά στην εποχή των Netflix και Hulu φαντάζουν παλαιικά , κόντρα στην εποχή και τις συνήθειες της πρωτοπορίας!