Κώστας Τσαούσης

Ένα από αυτά τα δικαιώματα στην νησιωτική επικράτεια της Ελλάδας είναι και η διαχείριση των λεγόμενων υδατοδρομίων δηλαδή των οργανωμένων χώρων για τις μεταφορές με υδροπλάνα που βρίσκονται στην δικαιοδοσία των Οργανισμών των περιφερειακών λιμένων. Ο σχετικός νόμος είναι του 2013 και η πρώτη άδεια είχε δοθεί στην Κέρκυρα από την κυβέρνηση Σαμαρά λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα του 2014. Μετά , ακολούθησαν οι εκλογές και οι νέοι σχεδιασμοί της κυβέρνησης Τσίπρα και τα «εγκαίνια» που υπολογίζονταν την άνοιξη του 2015 πήγαν... περίπατο.

Το θέμα ήρθε ξανά στην επικαιρότητα με τις σχετικές δηλώσεις του προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ Στέργιου Πιτσιόρλα. Ο επικεφαλής του Ταμείου απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου ανέφερε τα εξής: «Το ΤΑΙΠΕΔ εμπλέκεται στο θέμα των υδατοδρομίων επειδή έχει τις μετοχές των λιμανιών. Από την πρώτη στιγμή που πήγα στο ΤΑΙΠΕΔ ασχολήθηκα πολύ με το θέμα. Το θεωρώ ότι είναι τεράστιο λάθος στην Ελλάδα να μην υπάρχουν υδροπλάνα.

Αυτό που κάναμε από την μεριά μας είναι φτιάξουμε ένα πρόγραμμα για την αδειοδότηση των υδατοδρομίων. Αυτή την στιγμή είναι σε εξέλιξη η αδειοδότηση 52 υδατοδρομίων σε όλη την χώρα και η πρόβλεψη είναι ότι μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου θα έχουμε αδειοδοτημένα 10 ή 12.

Μια πρώτη ομάδα που θα μπορεί να λειτουργήσει. Και βεβαίως θα συνεχιστεί εντατικά και το υπόλοιπο σχέδιο. Συνεργαζόμαστε και με το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών και με το υπουργείο Περιβάλλοντος».

Εν έτη 2015 η Ελλάδα η πιο νησιωτική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αγωνίζεται να βρει ρευστό από τον τουρισμό της δεν έχει ακόμη τις αναγκαίες και απαραίτητες υποδομές για τις μεταφορές επιβατών, φορτίων κ.α με υδροπλάνα. Και όμως τα υδροπλάνα και οι συνοδευτικές με αυτά επενδύσεις φέρνουν καινούργιο χρήμα, επενδυτές με κεφάλαια και τεχνογνωσία. Το πρώτο χρήμα πέφτει στα λιμάνια που έχουν στην κατοχή τους τα υδατοδρόμια αλλά μέτοχος στα λιμάνια (100 % στα περιφερειακά λιμάνια) είναι το ΤΑΙΠΕΔ , κατ΄επέκταση το Ελληνικό Δημόσιο. Από εκεί και πέρα οι επενδύσεις γεννούν τα δικά τους έσοδα – έσοδα που στηρίζουν τον τουρισμό αλλά και την τοπική οικονομία και διαμορφώνουν τους όρους και τις προϋποθέσεις για μια περιφερειακή ανάπτυξη με βάθος και προοπτική.

Σαν τις άδειες των υδατοδρομίων υπάρχουν και άλλα αναξιοποίητα δικαιώματα του Ελληνικού Δημοσίου. Μια ολόκληρη τέτοια κατηγορία βρίσκεται στην σκούρα επικράτεια του τζόγου. Για παράδειγμα, η στοιχηματική βιομηχανία κάτω από όρους και προϋποθέσεις θα μπορούσε να φέρει νέα έσοδα που θα έσωζαν την κατάσταση και θα περιόριζαν τα ψαλίδια και τα μαχαίρια των απανωτών μειώσεων στα εισοδήματα. Πιο συγκεκριμένα, η συστηματική παραχώρηση αδειών κυρίως στο on line στοίχημα – μια διαδικασία που έχει κυριολεκτικά παγώσει- θα ήταν ένα ισχυρό μήνυμα για το πώς και από ποιους τομείς δραστηριότητας προσδοκά νέα έσοδα το δημόσιο. Άλλωστε, η παραχώρηση αδειών διαχείρισης είτε στα υδροπλάνα, είτε στο στοίχημα αν γίνει ξεκάθαρους κανόνες αποτρέπει μονοπωλιακές καταστάσεις και φέρνει πολλαπλά έσοδα στα κρατικά ταμεία. Με την λογική του λίγα από τους πολλούς, παρά πολλά από τον έναν.