Κώστας Τσαούσης

Όλα καλά καμωμένα και το θέμα μου δεν είναι αυτό – ούτε αυτή καθ΄αυτή η προγραμματική σύμβαση, ούτε και το προβλεπόμενο ποσό. Απλώς ήταν η αφορμή για να σκεφθώ δύο πράγματα που έχουν να κάνουν με το ίδιο το Πεδίο του Άρεως – ένα από τα μοναδικά πάρκα στη πρωτεύουσα- και τις οικονομικές πτυχές της προστασίας και της αξιοποίησης του. Πολύ δε περισσότερο με την ανάπτυξη ήπιας μορφής δραστηριοτήτων αλλά και την αξιοποίηση ενός δυναμικού από ειδικές κατηγορίες συμπολιτών μας μέσω π.χ Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων για την παροχή υπηρεσιών καθόλα χρήσιμων και για το Πάρκο και τους πολίτες.

Το Πεδίο του Άρεως αποτελεί έναν από τους σηµαντικότερους υπαίθριους χώρους του κέντρου των Αθηνών και είναι το δεύτερο σε έκταση Πάρκο της περιοχής των Αθηνών. Περιήλθε στην αρµοδιότητα της Περιφέρειας µε την εφαρµογή του Ν. 3852/2010.

Το εκτεταµένο αυτό Πάρκο για όλους όσοι το αγνοούν εκτείνεται µεταξύ της Λεωφόρου Αλεξάνδρας (Νότια), της οδού Μαυροµµαταίων (∆υτικά), των οδών Κοδριγκτώνος και Ευελπίδων (Βόρεια), και των οδών Μουστοξύδη και Μπούσγου (Ανατολικά). Η οδός Μουστοξύδη το διαχωρίζει από τον χώρο των ∆ικαστηρίων της Ευελπίδων (άλλοτε Σχολή Ευελπίδων) και καθώς τµήµα της Μουστοξύδη είναι υπόγειο, κάτω από την πλατεία Ελευθερίας το Πεδίον του Άρεως ενοποιείται µε το χώρο της Ευελπίδων. Το Πεδίον του Άρεως καταλαµβάνει έκταση 240 περίπου στρεµµάτων.

Φυσική συνέχεια του Πεδίου του Άρεως αποτελεί η πλατεία Πρωτοµαγιάς (η οποία υπέρκειται της οδού Μουστοξύδη) µε εµβαδόν περίπου 25 στρεµµάτων.

Στο σημείο αυτό τελειώνουν τα δεδομένα και αρχίζουν τα θέματα... Μετά και την πρόσφατη εμπειρία με τους πρόσφυγες αλλά και την μονιμότητα του πληθυσμού των εξαρτημένων ατόμων εκείνο που χρειάζεται για να βγει από το πολύχρονο τέλμα το Πεδίο του Αρεως και να μπορούν να περπατήσουν στα δρομάκια και τις αλέες του οι Αθηναίοι και οι Αθηναίες κάθε ηλικίας θα ήταν ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα αξιοποίησης σε δύο κατευθύνσεις. Η μία κατεύθυνση θα αφορούσε την φιλοξενία δραστηριοτήτων ήπιας μορφής – κατά κύριο λόγο υπηρεσίες πολιτισμού αλλά και υπηρεςίες ψυχαγωγίας και διασκέδασης – που θα έφερναν κόσμο και ...φώτα κατά τη διάρκεια της μέρας ή και του 24ωρου. Μια κατεύθυνση που θα έδινε την ευκαιρία αλλά και τη δυνατότητα να επανακατοικηθεί το Πεδίο του Άρεως ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Η δεύτερη κατεύθυνση θα είχε να κάνει με την παρότρυνση και την ενθάρρυνση της δημιουργίας και της στήριξης Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων μέσω προγραμματικών συμβάσεων με την Περιφέρεια Αττικής για όλο το φάσμα της ενεργητικής προστασίας του πάρκου αλλά και της καθαριότητας του πέραν των υποχρεώσεων ενός δημοσίου ή δημοτικού υπαλλήλου. Για παράδειγμα, το δικαίωμα μιας οργανωμένης δραστηριότητας δανεισμού κοινόχρηστων ποδηλάτων εντός του Πάρκου θα μπορούσε να παραχωρηθεί σε μια κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση (Κοιν.Σ.Επ) απεξαρτημένων νέων ή η διαχείριση μικρών αναψυκτηρίων σε μια ανάλογη επιχείρηση που θα αποτελείται από Αμεα. Το ίδιο θα μπορούσε να σκεφθεί κανείς και για Κοιν.Σ.Επ από νέους ανέργους ή φοιτητές που θα αναλάμβαναν πολύ συγκεκριμένα αντικείμενα έργου που θα είχαν σχέση με την προστασία του πράσινου ή με την φύλαξη και την ευρυθμία στους χώρους του Πάρκου.

Με άλλα λόγια, το Πεδίο του Αρεως θα μπορούσε να είναι ένα εργαστήριο ιδιαίτερης συμβολής στη τοπική οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη με νέες ήπιας μορφής επιχειρηματικές δραστηριότητες και με νέες θέσεις εργασίας. Ας το τολμήσουν όσοι έχουν την ευθύνη!