Με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψή μου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπου έκανα ολόκληρο αγώνα για να εξασφαλίσω τις ταινίες που ήθελα (και πάλι δεν τις πρόλαβα όλες) – αλλά και το γεγονός ότι σήμερα κατάφερα να βρω εισιτήριο για μια παράσταση μόλις… για τις 10 Φεβρουαρίου, δηλαδή τρεις ολόκληρους μήνες μετά – έχω την ανάγκη να σταθώ σε κάτι που έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια σε πραγματική μάστιγα: τα sold out
Χριστινα Χαραλαμπιδου