Γρ. Νικολόπουλος

Ανεξαρτήτως του πότε θα γίνουν οι εκλογές -ας αφήσουμε τους πολιτικούς συντάκτες να σπεκουλάρουν σε αυτό-, το βέβαιο είναι ότι μπήκαμε σε προεκλογική περίοδο. Η διάρκειά της είναι αβέβαιη, αλλά η έντασή της είναι προβλέψιμη. Θα είναι μια προεκλογική περίοδος ιδιαίτερα χυδαία, με την κυβέρνηση να εγκαταλείπει τις προσποιητές ευγένειες και τους καλούς τρόπους που διά της βίας και της απειλής ψιλοέμαθε συναναστρεφόμενη (διαπραγματευόμενη λέει η ίδια, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται περί απλής συναναστροφής) τους διεθνείς ηγέτες και τους διεθνείς οργανισμούς και θα επιστρέψει στο μόνο πράγμα που ξέρει καλά, το βρίσιμο των πολιτικών της αντιπάλων, τη λασπολογία έναντι όλων, το ψέμα, την κοροϊδία και τον χλευασμό. 

Η αξιωματική αντιπολίτευση υπό τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη δεν μπορεί να πέσει σε αυτό το επίπεδο, λόγω παιδείας και χαρακτήρα. Θα επιχειρήσει όμως να λαϊκίσει για να αποκρούσει τις επιθέσεις Τσίπρα.

Και εμείς εδώ, ως αφελείς και χαζοχαρούμενοι, πλην όμως αυτοχαρακτηριζόμενοι πολιτικά ιδιοφυείς και τα πάντα ορθώς κρίνοντες, θα βαθμολογούμε τις κόντρες των πολιτικών μας. Βεβαίως μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα σύντομο διάλειμμα διακοπών το καλοκαίρι με μια άγρια κόντρα όπως η προχθεσινή στη Βουλή για να μην ξεχνιόμαστε, με τον Τσίπρα να κατηγορεί τον Μητσοτάκη ότι ζήτησε από τη Μέρκελ -την οποία δεν συνάντησε- να μειωθούν οι συντάξεις τώρα για να φάει το πολιτικό κόστος ο Τσίπρας. Ο οποίος Τσίπρας δεν ζητάει να μη μειωθούν, αλλά να μειωθούν αργότερα για να φάει το πολιτικό κόστος ο Μητσοτάκης! Με λίγα λόγια, δεν υπάρχει διαπραγμάτευση για το αν θα μειωθούν ακόμη περισσότερο οι ξεφτιλισμένες συντάξεις, αλλά για το πότε θα γίνει αυτό για να φάει το πολιτικό κόστος η αντιπολίτευση.

Το λογικό είναι -όπως και έκανε- να ζητάει ο Μητσοτάκης να μην εφαρμοστεί τώρα το μέτρο μείωσης των συντάξεων ώστε ο ίδιος να διαπραγματευτεί καλύτερα και να το ακυρώσει στο μέλλον. Τέλος πάντων, αυτό ήταν μόνο η αρχή ενός πολύ βρώμικου και χυδαίου προεκλογικού αγώνα που έχουμε μπροστά μας. Εμείς βεβαίως στους ανά την επικράτεια καφενέδες, όπως έλεγε ο παλιός συνάδελφος Χάρης Μπουσμπουρέλης, θα κρατάμε το σκορ όπως στο Μουντιάλ και θα παίζουμε στοιχήματα για το ποιος θα κερδίσει.

Ετσι και πολύ χειρότερα θα κυλήσει η προεκλογική περίοδος, με το αποτέλεσμα να είναι ότι ούτως ή άλλως την Ελλάδα (τα επόμενα πολλά χρόνια ακόμη) θα κυβερνάνε οι ευρωπαϊκές ηγεσίες και οι αγορές, οι οποίες θα κρίνουν αν τα πηγαίνουμε καλά ή όχι, για να μας δώσουν ή να μη μας δώσουν δανεικά, για να πληρώσουμε ή να μην πληρώσουμε τις κρατικές σπατάλες, τις οποίες καμία πολιτική ηγεσία δεν θέλει να μειώσει αφού ταΐζουν τον κομματικό στρατό.

 Υπό αυτές τις συνθήκες, όλοι οι Ελληνες γνωρίζουν -εκτός των μισότρελων και εξωφρενικά αφελών- ότι δουλειές στην Ελλάδα πρέπει να γίνονται μόνο υπό προϋποθέσεις, και οι προϋποθέσεις αυτές δεν υπάρχουν παρά μόνο για ειδικές περιπτώσεις επιχειρηματιών και «επιχειρηματιών» και όχι για τους υπόλοιπους. Το κακό είναι ότι αυτό το γνωρίζουν πλέον πολύ καλά και οι ξένοι, οι οποίοι δεν επενδύουν φράγκο βλέποντας ότι όσοι τόλμησαν να ασχοληθούν με επενδύσεις στην Ελλάδα κατέληξαν να τρώνε τις σάρκες τους, να παίρνουν τα ηρεμιστικά και τα αντικαταθλιπτικά με το κιλό χάνοντας διαρκώς λεφτά και πιστεύοντας σε ψεύτικες κυβερνητικές υποθέσεις του τύπου «μην ανησυχείτε, όλα θα πάνε καλά». Και φυσικά τίποτα δεν πάει καλά, διότι η δημόσια διοίκηση έχει τον τρόπο να τα μπλοκάρει όλα αν δεν πάρει το κατιτίς της ή επειδή απλώς «δεν γουστάρει».

Γνωρίζοντας όλα αυτά οι Ελληνες πρέπει να δούμε πώς οι ίδιοι θα καταφέρουμε να παρακάμψουμε όπου και όπως μπορούμε το κράτος στα επαγγελματικά μας ώστε να μπορέσουμε να δουλέψουμε και να επιζήσουμε στην ωραιότερη μεν, αλλά δυσκολότερη για επαγγελματίες χώρα του κόσμου.

Να κάνω μια παρένθεση εδώ (που λένε και οι τηλεοπτικοί συνάδελφοι όταν βαριούνται να βάλουν άνω τελεία). Αναρωτιούνται πολλοί γιατί οι Ελληνες που φεύγουν στο εξωτερικό διαπρέπουν. Μα είναι απλό: διότι αν έχεις μάθει να παίζεις μπάλα εδώ, που η μπάλα είναι ποδόσφαιρο, μπάσκετ, τάε κβον ντο και τένις ταυτόχρονα, λόγω μη τήρησης των κανόνων, όπου και να βρεθείς στο εξωτερικό, εκεί όπου υπάρχουν σαφείς και ξεκάθαροι κανόνες που τηρούνται, διαπρέπεις. Σου φαίνεται απλό το γεγονός ότι μπορείς να ανοίξεις μια επιχείρηση, να πάρεις ένα χαρτί από τη δημόσια υπηρεσία, να γνωρίζεις από πριν τι θα πληρώσεις. Εδώ δεν μπορείς να τα κάνεις αυτά, άρα στο εξωτερικό σού φαίνεται απλός, υγιεινός περίπατος το επιχειρείν. 

 Τέλος πάντων, η ουσία είναι ότι αυτή η κυβέρνηση θα μας εξασφαλίσει μέχρι τις εκλογές ένα όργιο χυδαιότητας, λασπολογίας και ψευδών υποσχέσεων για όσους δεν βαριούνται να ασχοληθούν με αυτά. Οι υπόλοιποι ας απολαύσουν τις διακοπές τους -από επιλογή ή λόγω ανεργίας- και ας σκεφτούν πώς θα παρακάμψουν το κράτος για να κάνουν καμιά δουλειά και να επιβιώσουν. 

 Διότι στην Ελλάδα τα πράγματα είναι απλά: το κράτος σε αναγκάζει να παρανομήσεις για να επιβιώσεις, σε επιβραβεύει αν τα καταφέρεις και σε τιμωρεί αν αποτύχεις και γίνεις νομοταγής.