Γρ. Νικολόπουλος

Λένε, π.χ., οι παράγοντες του ΥΠΟΙΚ ότι οι φορολογούμενοι θα πρέπει να δηλώσουν όλα τα μετρητά που έχουν, ακόμη και 100 ευρώ. Σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για μετρητά που βρίσκονται στην τσέπη και όχι στο στρώμα και που η διάρκεια κατοχής τους προτού ξοδευτούν δεν ξεπερνά τις μερικές μέρες στην καλύτερη περίπτωση. Λένε επίσης ότι η δήλωση του Περιουσιολογίου δεν θα γίνεται κάθε χρόνο, αλλά όταν υπάρχει αλλαγή. Αν δηλαδή την επόμενη χρονιά ο φορολογούμενος έχει 150 ή 50 ευρώ στην τσέπη, θα πρέπει πάλι να κάνει δήλωση. Για την ακρίβεια, λένε ότι αν υπάρξει μεταβολή της περιουσίας θα πρέπει μέσα σε έναν μήνα να γίνει ηλεκτρονικά τροποιητική δήλωση. Κάθε μήνα αυτή τη δουλειά θα κάνουμε; 

Πρέπει επίσης να δηλωθούν τα τιμαλφή. Ποια τιμαλφή; Τι είναι τα τιμαλφή, πώς ορίζονται, πώς αποτιμώνται; Πόσο κάνει ένα παλιό χρυσό δαχτυλίδι της γιαγιάς, πόσο μια ασημένια φρουτιέρα, πόσο ένας πίνακας ζωγραφικής που βρίσκεται στον τοίχο του οικογενειακού σπιτιού κάποιες δεκαετίες;

Πόσο κάνει ένα παλιό κλασικό ρολόι και πόσο ένα παλιό έπιπλο; Πόσο κάνουν τα κεχριμπαρένια κομπολόγια του παππού ή το καριοφίλι του προπάππου; Αυτά είναι τα τιμαλφή που μπορεί να έχει κάποιος σπίτι του και τα οποία καλείται να δηλώσει. 

Και να περιμένει στη συνέχεια να δει τι θα κάνει η Εφορία αυτές τις δηλώσεις. 

Να περιμένει δηλαδή να του ράψει η Εφορία ένα «κοστουμάκι» όσο της έρθει και να του πει: «Χρωστάς τόσα επειδή τόσα λείπουν από τον δημόσιο κορβανά». Να περιμένει επίσης -αν και όταν φτάσει στο δικαστήριο για ένα χρέος στα ασφαλιστικά ταμεία ή στην τράπεζα- να του πουν: «Κύριε τάδε, εσείς δεν είστε σε δυσχερή οικονομική κατάσταση, έχετε τα τιμαλφή, άρα μας κοροϊδεύετε που δεν πληρώνετε τα χρέη σας». Και σε αυτή την περίπτωση φυσικά θα πρέπει ο κύριος τάδε να τους πετάξει τα τιμαλφή στα μούτρα και να σβήσει το χρέος του.

Ακόμη και τα ακίνητα ή τα αυτοκίνητα (άσε δε τα σκάφη) που έχει κάποιος ως περιουσία δεν μπορούν ποτέ να αποτιμηθούν σωστά. Ενα αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού που αγοράστηκε 50.000 ευρώ τη δεκαετία του 2000 δεν πουλιέται σήμερα ούτε 3.000 ευρώ. Ενα διαμέρισμα που αγοράστηκε πριν από 10 χρόνια 300.000 ευρώ σήμερα δεν πουλιέται ούτε τα μισά. Οσοι είχαν σκάφη προσπαθούν απεγνωσμένα να τα πουλήσουν όσο-όσο και δεν βρίσκουν αγοραστή παγκοσμίως.

Οι μετοχές και τα ομόλογα; Ολοι κλαίνε τα λεφτά τους. Ακόμα και οι συντηρητικότεροι επενδυτές - αποταμιευτές του κόσμου, οι άνθρωποι που αγόραζαν με τις αποταμιεύσεις τους ομόλογα του Δημοσίου ή τραπεζικές μετοχές και τις κρατούσαν για τα εγγόνια τους, είδαν τις αποταμιεύσεις τους να εκμηδενίζονται από το κούρεμα των ομολόγων και την κατάρρευση των μετοχών. Επομένως για ποιες επενδύσεις και πράσινα άλογα συζητάμε;

Το Περιουσιολόγιο, αν γίνει όπως διαρρέουν οι παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών, θα είναι ένα κουρελόχαρτο, ένα άχρηστο χαρτί που αποσκοπεί αποκλειστικά και μόνο στο να ενοχοποιήσει όλους τους πολίτες έτσι ώστε αν βρεθούν ποτέ απέναντι από δημόσια υπηρεσία ή αν ενοχλήσουν με οποιονδήποτε τρόπο τους «καθεστωτικούς», να κρίνονται αυτομάτως ένοχοι επειδή δεν δήλωσαν τα δυο-τρία κατοστάρικα μετρητά που είχαν στην τσέπη τους ή τα σκουλαρίκια της γιαγιάς τους. 

Δυστυχώς, όμως, οι ανοησίες που διαρρέουν οι παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών δεν οφείλονται στην αφέλειά τους, αλλά στην πονηριά τους. 

Το Περιουσιολόγιο είναι φτιαγμένο έτσι ακριβώς για να μη δουλέψει. Εφτιαξαν κάτι που είναι αδύνατον να ελεγχθεί από την Εφορία επίτηδες. Μπορεί η Εφορία να ελέγξει αν δήλωσες ή δεν δήλωσες τα τιμαλφή, μπορεί να ελέγξει αν έχεις κρυμμένα στο στρώμα 100 ευρώ ή 500.000 ευρώ; Φυσικά και όχι. Αν, όμως, η Εφορία θελήσει για οποιονδήποτε λόγο να σε ελέγξει, είναι απολύτως βέβαιο ότι θα σε βρει ένοχο, διότι π.χ. δεν δήλωσες το παλιό ρολόι του παππού σου ή τα 300 ευρώ που βρέθηκαν εκείνη τη στιγμή στην τσέπη σου. 

Αν είχε το Περιουσιολόγιο οποιαδήποτε χρηστική αξία, θα ήταν πολύ πιο απλό, πολύ πιο λογικό και πολύ πιο ελέγξιμο. Αυτό το Περιουσιολόγιο, όμως, φτιάχνεται έτσι ώστε όλοι να είναι ντε φάκτο ένοχοι προκειμένου να καταδικαστούν όταν το καθεστώς το αποφασίσει. Φτιάχνεται έτσι ώστε να μην μπορεί ποτέ να ελεγχθεί από την Εφορία παρά μόνο αν αυτή θέλει σώνει και καλά να ενοχοποιήσει κάποιον. Φτιάχνεται έτσι για να εξυπηρετήσει τον λαϊκισμό, για να μπορεί να πει η κυβέρνηση στον αφελή ψηφοφόρο: «Είδες; Εμείς φτιάξαμε Περιουσιολόγιο για να πιάσουμε τους πλούσιους».

Δυστυχώς, σε αυτή τη χώρα με αυτή την άθλια πολιτική ηγεσία και αυτή την τρισάθλια δημόσια διοίκηση ακόμη και τα καλά γίνονται στραβά. Επίτηδες. Ποτέ κατά λάθος ή από αφέλεια. Πάντα από δόλο.