Γρ. Νικολόπουλος

Ίσως δεν το έχουμε καταλάβει ακόμη, αλλά η ζημιά που υφίσταται η χώρα είναι ανεπανόρθωτη. Οχι μόνο διότι μειώνεται το εισόδημά μας και το βιοτικό μας επίπεδο, όχι διότι κλείνουν οι επιχειρήσεις και μένουν άνεργοι εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες, αλλά κυρίως διότι έχουμε εξευτελιστεί διεθνώς. Η σφραγίδα «greek» ή «hellenic», όπως εμείς προτιμάμε, σε προϊόντα, υπηρεσίες, ακόμη και στο διαβατήριό μας, έχει αρχίσει και γίνεται κόλαφος. Και όχι αδίκως.

Εμείς θεωρούμε ότι οι Γερμανοί και οι άλλοι Ευρωπαίοι είναι οι εχθροί μας, ότι οι Αμερικάνοι έχουν τη δική τους ατζέντα, ότι όλοι λειτουργούν εις βάρος μας. Πιστεύουμε ότι υπάρχει μια διεθνής συνωμοσία των ισχυρότερων χωρών του πλανήτη, που αποσκοπεί στο να λυγίσει το αδάμαστο ελληνικό δαιμόνιο, να μας στείλει πίσω στη δεκαετία του ’70, να μας πάρει τον έλεγχο της ωραιότερης χώρας του κόσμου, αλλά και τις περιουσίες μας. Πιστεύουμε ότι πίσω από αυτή τη συνωμοσία κρύβονται οι σκοτεινές κερδοσκοπικές δυνάμεις, η Goldman Sachs, το άπληστο τραπεζικό σύστημα, ο εκπορθητικός κριός του σκοτεινού καπιταλισμού, το καταραμένο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Κρύβουν μια αλήθεια αυτές οι θεωρίες συνωμοσίας, αλλά υπάρχει και μια άλλη αλήθεια: ότι κανείς δεν μπορεί να καβαλήσει στην πλάτη σου αν δεν σκύψεις. Και εμείς έχουμε σκύψει. Εμείς έχουμε δημιουργήσει τα χρέη που επιτρέπουν σε όλους αυτούς να πάρουν κοψοχρονιά τη δημόσια περιουσία της χώρας. Εμείς έχουμε χάσει τη δύναμή μας εξαιτίας της αναξιοκρατίας, της υπερκατανάλωσης, του υπερδανεισμού, της αδυναμίας και της διαφθοράς.

Και υπάρχει και μια άλλη αλήθεια που δεν θέλουμε να τη δούμε: ότι η παγκόσμια κοινότητα έχει βάλει το χέρι στην τσέπη και μας χρηματοδοτεί για να σωθούμε (και φυσικά για να μη διαλύσουμε πτωχεύοντας όλα όσα πέτυχε η ίδια τις τελευταίες δεκαετίες).

Και όταν λέω η παγκόσμια κοινότητα, το εννοώ.

Ποιος Ελληνας έχει κάτσει κάτω να σκεφτεί ότι το Κονγκό, το Μπουρούντι, η Ζιμπάμπουε, το Καμερούν, το Λάος, η Αιθιοπία, το Μπαγκλαντές, το Τσαντ, η Γουατεμάλα, το Λεσότο, η Αρμενία, το Μαυροβούνιο, η Μογγολία, η Σομαλία, το Τατζικιστάν, η κατεστραμμένη Αϊτή ακόμη, μας δανείζουν για να μην πτωχεύσουμε;

Τα λεφτά των χωρών αυτών, μαζί με πολλών άλλων (συνολικά 187), μας δανείζει το ΔΝΤ. Αυτών τα λεφτά είναι η 6η δόση που προσπαθούμε να πάρουμε τώρα, όπως ήταν και η πρώτη και η δεύτερη και όλες μέχρι τώρα και όλες οι επόμενες. Γιατί μόνο το 40% των χρημάτων που μας δανείζει το ΔΝΤ προέρχεται από τις μεγάλες και ισχυρές οικονομίες που είναι οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιαπωνία, ο Καναδάς και μερικές άλλες ευρωπαϊκές χώρες (οι οποίες μας δανείζουν επιπλέον μέσω της ΕΚΤ και της Ε.Ε.).

Τα υπόλοιπα, τα περισσότερα χρήματα που μας δανείζει το ΔΝΤ, προέρχονται από τα λεφτά που βάζουν χώρες πολύ φτωχότερες από την Ελλάδα. Χώρες των οποίων οι πολίτες δεν έχουν να φάνε, δεν έχουν νερό να πιούνε, δεν έχουν φάρμακα και οι οποίες όμως συμμετέχουν στα κεφάλαια που μας δανείζει το ΔΝΤ με ποσοστό μικρότερο από 1% η καθεμία. Οι πάμφτωχες αυτές χώρες μας δίνουν λεφτά για να πληρώσουμε τα χρέη μας, τους δημοσίους υπαλλήλους μας, τις συντάξεις μας. Σε εμάς, που είμαστε η 28η πλουσιότερη χώρα του κόσμου. Μάλλον δεν έχουμε αντιληφθεί τι συμβαίνει και νομίζουμε ότι ο κόσμος ολόκληρος μας χρωστάει και ζητάμε και τα ρέστα.Τα ρέστα, για να διατηρήσουμε τα «κεκτημένα», τους παχυλούς μισθούς, τις κοινωνικές παροχές, όσα «δικαιούμαστε». Για να διατηρήσουμε το κατά κεφαλήν εισόδημά μας στις 22.000 ευρώ.

Ξέρετε πόσο είναι το κατά κεφαλήν εισόδημα των περισσοτέρων από αυτές τις χώρες που μας δανείζουν; Ξεκινάει από 256 ευρώ (ετησίως!) στο Κονγκό και φτάνει στις 10.000 ευρώ στη Βουλγαρία. Οι 150 χώρες που μας δανείζουν μέσω ΔΝΤ είναι φτωχότερες από εμάς. Οι περισσότερες από αυτές τις χώρες βρίσκονται στα 1.000 με 5.000 ευρώ ετησίως κατά κεφαλήν εισόδημα.

Αν τα σκεφτούμε όλα αυτά, καταλαβαίνουμε τη διεθνή ξεφτίλα μας, την ξεφτίλα της 28ης πλουσιότερης χώρας του κόσμου, που απαιτεί δανεικά από όλες τις άλλες, που έχει γίνει επαίτης για να συντηρήσει το υψηλό βιοτικό της επίπεδο χωρίς να παράγει, χωρίς να εξάγει, χωρίς καν να αναγνωρίζει τι κάνουν οι άλλοι για να τη σώσουν.

Και τα λεφτά όλων αυτών των φουκαράδων τα διαχειρίζεται η ελληνική κυβέρνηση κοροϊδεύοντάς τους διαρκώς, υποσχόμενη μέτρα που δεν παίρνει, αυξάνοντας τις δημόσιες δαπάνες και επιμένοντας σε ένα πειρατικό μοντέλο διοίκησης που όμοιό του δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο. Και έχουμε και την αξιωματική αντιπολίτευση που θέλει να «επαναδιαπραγματευτεί», και την υπόλοιπη αντιπολίτευση που «εξοργίζεται» και μας ζητά «να αντισταθούμε». Και θυμώνουμε κιόλας που είναι έξαλλοι μαζί μας οι ξένοι.

Δεν λέω ότι πρέπει να δεχθούμε την υποβάθμισή μας αμαχητί, δεν λέω ότι πρέπει να ξεπουλήσουμε τα πάντα, δεν λέω ότι πρέπει να γυρίσουμε τριάντα χρόνια πίσω, ούτε να πέσουμε στο βιοτικό επίπεδο της Αφρικής.
Λέω, όμως, ότι πρέπει να σοβαρευτούμε, να δούμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση και κυρίως να προσπαθήσουμε να αξιοποιήσουμε τη διεθνή βοήθεια αντί να την κατασπαταλάμε, προσβάλλοντας και τους άλλους και τους εαυτούς μας. Πάρ’ το αλλιώς, που λέμε, Ελληνάρα, προσγειώσου και άσε τις μαγκιές.