Γρ. Νικολόπουλος

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι πολίτες ενδιαφέρονται περισσότερο για την οικονομία και την ευημερία τους παρά για τη σκανδαλολογία.

Και εδώ μπαίνει το γνωστό απόφθεγμα «οι αριθμοί ευημερούν, αλλά οι άνθρωποι υποφέρουν».

Η οικονομία πάει καλά, αλλά εμείς δεν έχουμε φράγκο. Αυτό οφείλεται στον συνδυασμό των καλών και των κακών νέων που σχετίζονται με την οικονομία.

Τα καλά νέα

Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν από το υπουργείο Οικονομικών για τον Προϋπολογισμό, τα πράγματα πηγαίνουν καλύτερα απ’ ό,τι προβλεπόταν. Αντί να έχουμε έλλειμμα 6,7 δισ. ευρώ, όπως προϋπολογιζόταν για φέτος, αυτή τη στιγμή έχουμε έλλειμμα μόνο 349 εκατ. ευρώ. Αυτό αφήνει περιθώρια για στήριξη των πολιτών και των επιχειρήσεων έναντι του πληθωρισμού και της ενεργειακής κρίσης.

Αύριο κατατίθεται στη Βουλή ο Προϋπολογισμός του 2023, όπου θα προβλέπεται και η περαιτέρω αύξηση του ΑΕΠ. Σε σχέση με τους παραδοσιακά σταθερούς στόχους του Συμφώνου Σταθερότητας της Ε.Ε., που ορίζει ότι το έλλειμμα δεν μπορεί να υπερβαίνει το 3% σε σχέση με το ΑΕΠ, φέτος στην Ελλάδα περιορίζεται κάτω από το 1,7% του ΑΕΠ, που ήταν ο αρχικός στόχος μας.

Ολα αυτά, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι φαίνεται σαν να έχει αλλάξει κάπως η κουλτούρα πληρωμών προς την Εφορία, αφού φέτος οι πληρωμές των φόρων κάθε είδους ξεπερνάνε το 80%, πρέπει ασφαλώς να ικανοποιούν τον υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα ο οποίος -αντί να πανικοβάλλεται όπως κάθε υπουργός Οικονομικών στην προεκλογική περίοδο των παροχών- έχει περιθώρια κινήσεων.

Αυτό που έχει όμως μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι ότι όλες οι προβλέψεις για την πορεία της οικονομίας το 2023 και 2024 εμφανίζονται θετικές. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει υπεραπόδοση της ελληνικής οικονομίας σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές για την ερχόμενη διετία, παρόλο που θεωρεί ότι θα υπάρχει φρενάρισμα στην αύξηση του ΑΕΠ το 2023. Δεν θα έχουμε όμως ύφεση, όπως προβλέπεται για άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Τα κακά νέα

Το πρόβλημα είναι ότι παρά την άνοδο του ΑΕΠ το 2022 και τις θετικές προβλέψεις για το ’23 και το ’24, το ΑΕΠ μας παραμένει σημαντικά χαμηλότερο των επιπέδων προ κρίσης και συγκεκριμένα στο τέλος του 2024 θα βρίσκεται 17% χαμηλότερα απ’ ό,τι ήταν το 2007. Και καταλήγουμε τελικά να είμαστε η δεύτερη φτωχότερη χώρα στην Ευρώπη, πάνω από τη Βουλγαρία με βάση το κατά κεφαλήν εισόδημα.

Το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ελλάδα βρίσκεται στο 65% του μέσου ευρωπαϊκού και στη Βουλγαρία στο 55%, μετρημένο σε μονάδες αγοραστικής δύναμης.

Με λίγα λόγια, οι προβλέψεις για την οικονομία είναι καλές, η κυβέρνηση έχει άνεση χειρισμών για τη στήριξη των πολιτών έναντι της ακρίβειας και της ενεργειακής κρίσης, ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας θα συνεχιστεί, θα φρενάρει κάπως το 2023 αλλά θα αποφύγουμε την ύφεση αντίθετα με άλλες ευρωπαϊκές χώρες που δεν θα την αποφύγουν.

Παρ’ όλα αυτά το ΑΕΠ μας είναι πολύ χαμηλότερα απ’ ό,τι ήταν πριν από 15 χρόνια και σε αγοραστική δύναμη ο Ελληνας είναι ο φτωχότερος της Ευρώπης των «27» ξεπερνώντας μόνο τον Βούλγαρο.

Εχουμε και άλλο ένα θεματάκι, ότι όσο και αν αυξάνεται το ΑΕΠ, πάντα αυξάνεται ταυτόχρονα και το έλλειμμα του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών, κάτι που σημαίνει ότι το χρήμα που εισπράττουμε απ’ όλες τις πηγές, τουρισμό, εξαγωγές κ.λπ., είναι λιγότερο από το χρήμα που πληρώνουμε προς τα έξω. Δηλαδή το χρήμα μπαίνει, κυκλοφορεί, αυξάνεται το ΑΕΠ, αλλά ξαναβγαίνει και μάλιστα περισσότερο απ’ όσο μπήκε και έτσι οι Ελληνες με τον ταχύτερο ρυθμό ανάπτυξης στην Ευρώπη έχουν τα λιγότερα λεφτά από όλους τους Ευρωπαίους.

Είναι κι αυτή μία από τις μαγικές εικόνες της οικονομίας μας.