Γιώργος Δ. Ανδρέου

Στη «δημοκρατική» Σερβία που φλερτάρει με την ΕΕ, οργανώνονται, από την οικογένεια του πρωταθλητή, υπό την αιγίδα βέβαια του Σερβικού κράτους, διαδηλώσεις κατά της Αυστραλίας και υπεράσπισης του πλέον επώνυμου Σέρβου διαχρονικά. Απειλείται διπλωματικό επεισόδιο (!).

Το θέμα θα ήταν αδιάφορο αν δεν λάμβανε τεράστια δημοσιότητα, παγκοσμίως. Φαίνεται πως οι αντιεμβολιαστές όλου του κόσμου, και της χώρας μας, φτωχοί, αφελείς και φοβισμένοι άνθρωποι κατά κανόνα, απόκτησαν τον παγκόσμιο ηγέτη τους. Πάμπλουτο μάλιστα πρωταθλητή του τένις, που προφανέστατα δεν κατατάσσεται στα λαϊκά σπορ.

Σημεία των καιρών. Λίγο απέχει από το να αναχθεί το θέμα σε διεθνή θρησκευτική σύρραξη ανάμεσα στους απανταχού Ορθοδόξους και τους πάσης φύσεως λοιπούς Χριστιανούς.

Η διαμάχη όμως αυτή αποκτά, σε δεύτερη ανάγνωση, ιδιαίτερη διάσταση. Αναδεικνύει ανάγλυφα τη διαφορά νοοτροπίας ανάμεσα στα αληθώς πολιτισμένα κράτη και τον υπόλοιπο κόσμο.

Αντικατοπτρίζει την αβυσσαλέα ακόμα μορφωτική, κοινωνική, θεσμική και πολιτισμική απόσταση – διάσταση, ανάμεσα στις κοινωνίες και τις αρχές που διέπουν την οργάνωση και λειτουργία των κρατών. Την ποιότητα της δημοκρατίας και των θεσμών παγκοσμίως.

Αν βέβαια ο Τζόκοβιτς ήταν 100ος στην παγκόσμια κατάταξη στο τένις και όχι 1ος, το θέμα δεν θα πέρναγε ούτε στα ψιλά των εφημερίδων και θα το αγνοούσαν τα ΜΜΕ και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, που τρέφονται με κάτι τέτοια.

Η θέση όμως του εν λόγω στην κορυφή του αθλήματος δημιουργεί το κρίσιμο ερώτημα, μια από τις πολλές διαστάσεις του προβλήματος:

Θα ενδώσει η Αυστραλιανή Δημοκρατία στην απαίτηση του διάσημου πρωταθλητή, κάνοντας έκπτωση στους κανόνες και τους νόμους της, επειδή είναι ο πρώτος και διάσημος; Θα κάνει πίσω, κατ’ επέκταση η πολιτική ηγεσία της συγκεκριμένης αστικής δημοκρατίας δυτικού τύπου, ικανοποιώντας τις απαιτήσεις του συγκεκριμένου επωνύμου; Θα κατισχύσει ο πολιτικός τακτικισμός, με ψήγματα λαϊκισμού και εν τέλει η θρησκοληψία, επί του δημοκρατικού ορθολογισμού και της επιστήμης;

Το θέμα δεν μπορούσε παρά να έχει σημαντική προβολή και στα καθ’ ημάς, που το κίνημα των αρνητών του εμβολιασμού και γενικώς έχει σημαντικό εύρος και διάσταση, με πολιτικές και κυρίως θρησκευτικές καταβολές και προεκτάσεις. Σε συνδυασμό με την σχετικά πρόσφατη «ανακάλυψη» και αναγωγή και του τένις ως εθνικού σπορ ( ο ημέτερος, αρνητής κι αυτός, κοιτώντας το συμφέρον του, υπέκυψε στην απαίτηση των Αυστραλών και εμβολιάστηκε για να είναι εκεί).

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως, αφού οι εδώ αντιεμβολιαστές «ενθαρρύνονται» πολλαπλώς από πολιτικούς που εποφθαλμιούν την ψήφο τους και κυρίως από σοβαρή μερίδα του κλήρου, σε όλα τα επίπεδα της θρησκευτικής ιεραρχίας, είναι ορατός ο κίνδυνος να αποκτήσει το ζήτημα και εδώ, μέχρι και εθνικοθρησκευτική διάσταση, λόγω και της Σερβίας, «φίλης» ορθόδοξης Βαλκανικής χώρας. Να «ξυπνήσει» το εν υπνώσει μέσα μας, λόγω της Ευρωπαϊκής πορείας και θέσεως της χώρας, «ανατολίτικο» σύνδρομο, η καθ’ ημάς ανατολή, και να ενταχθεί στη δίνη των προβλημάτων μας και το εξόχως ψευδεπίγραφο, με πολιτισμική όμως διάσταση, δίλημμα:

Με την Αυστραλία ή τη Σερβία, με το δυτικό κόσμο και πολιτισμό και την Ευρώπη ή με τα Βαλκάνια.

Ευτυχώς το θέμα παραμένει σε επίπεδο προσωπικών αντεγκλήσεων στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Δεν έχουν αφυπνισθεί ακόμα οι εγχώριοι πατριδοκάπηλοι και θεομπαίχτες ηγετίσκοι να μεταφέρουν το ζήτημα στην εγχώρια πολιτική ατζέντα, απαιτώντας την καταδίκη της μακρινής Αυστραλίας, για την άκαμπτη στάση της να εμμένει στην εφαρμογή του νόμου, αδιακρίτως. Ούτε βέβαια η υπεύθυνη πολιτική ηγεσία της χώρας, Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση, χρειάστηκε να τοποθετηθούν δημόσια, διαταράσσοντας συμμαχίες και ισορροπίες. Ποτέ όμως μη λες ποτέ, ειδικά στο Ελλαδιστάν. Η πανδημία κρύβει πολλές ακόμα παράπλευρες απώλειες.




O Γιώργος Ανδρέου είναι δικηγόρος (www.andreoulaw.gr)