Γιώργος Χελάκης

Η θάλασσα ξέβρασε τα ροζ παπουτσάκια τους. Μια φωτογραφία που αποτυπώνει ένα ακόμα στίγμα για τον πολιτισμό μας. Εικόνα δεύτερη: Άνθρωποι πεθαίνουν από το κρύο στα κέντρα κράτησης προσφύγων ή μέσα στο σπίτι τους από αναθυμιάσεις. Στην χώρα που το πολιτικό της σύστημα πανηγυρίζει ότι βγήκαμε από την κρίση συμβαίνουν όλα αυτά. Στη χώρα που επιχειρούν να πείσουν τους πολίτες της ότι είναι σπουδαία υπόθεση που θα έχει στο εξής για πρόεδρο της Δημοκρατίας γυναίκα κι είναι περίπου ασήμαντο ότι στις ακτές της ξεβράζονται πτώματα μικρών παιδιών και πεθαίνουν άνθρωποι από το κρύο. Ετσι είναι αν έτσι νομίζουν…

Υπάρχει κανείς άραγε να απολογηθεί που αυτά τα ροζ παπουτσάκια βρίσκονται στις ακτές αντί σε κάποια κοριτσίστικα ποδαράκια. Για αυτό το συνεχιζόμενο έγκλημα δεν υπάρχουν ένοχοι. Όπως δεν υπάρχουν για τα εγκλήματα σε βάρος της ανθρωπότητας που συνεχίστηκαν το 2019 με αμείωτη ένταση. Τα στοιχεία που έδωσε στην δημοσιότητα το Bloomberg καταγράφουν το έγκλημα χωρίς βέβαια να δείχνουν τον ένοχο κι ας είναι γνωστές οι αιτίες. Μέσα στο 2019, οι 500 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο είδαν τα πλούτη τους να αυξάνουν με ρυθμό 25% και σε απόλυτα μεγέθη κατά 1,2 τρισεκατομμύρια δολάρια. Αυτοί οι μόλις 500, σε σύνολο των 7,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων που είναι ο παγκόσμιος πληθυσμός, έφτασαν την περασμένη χρονιά να κατέχουν συνολικά 5,9 τρισεκατομμύρια δολάρια!

Κατά την περασμένη χρονιά περίπου 15.000 παιδιά κάτω των 5 ετών συνέχιζαν να πεθαίνουν κάθε μέρα λόγω της φτώχειας και έλλειψης στοιχειώδους ιατρικής φροντίδας. Το 2019 ήταν ακόμα μια χρονιά που δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι συνέχιζαν να εκτοπίζονται κάθε μέρα από τον τόπο τους εξαιτίας του πολέμου, των διώξεων και της ανέχειας, με τους μετανάστες να ξεπερνούν πλέον παγκοσμίως τα 270 εκατομμύρια. Την περασμένη χρονιά επίσης, πάνω από 200 εκατομμύρια άνθρωποι δεν είχαν δουλειά. Ηταν άνεργοι…

Μπορεί κάποιος από τους νεοφιλελεύθερους οικονομολόγους να μας εξηγήσει τι πρέπει να γίνει για να σταματήσει αυτή δυστυχία. Αυτή την στιγμή πεντακόσιοι άνθρωποι στον κόσμο κατέχουν πλούτο περισσότερο κατά τρεις φορές από τον πλούτο των χωρών της Αφρικής, δηλαδή από 1,3 κατοίκους της. Διάολε, πόσο παραπάνω πλούτο θα «χρειαστεί» να συσσωρεύσουν για να εξαλειφτεί η ακραία φτώχεια και να μην πεθαίνουν από την πείνα τα παιδιά στον λεγόμενο τρίτο κόσμο; Από τότε που άρχισε η οικονομική κρίση στην χώρα μας ακούμε συνέχεια ότι για να λυθεί το πρόβλημα των πολλών που δεν έχουν θα πρέπει να αυξηθεί ο παραγόμενος πλούτος στη χώρα. Ότι αυτό ο πλούτος που παράγεται πηγαίνει στις τσέπες των λίγων και οι φτωχοί -που συμμετέχουν καθοριστικά στην παραγωγή του- παραμένουν φτωχοί δεν εισέρχεται για συζήτηση στη δημόσια σφαίρα. Τα στοιχεία όμως, είναι που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση. Το πρόβλημα δεν αφορά τους φτωχούς που δεν έχουν να φάνε. Αφορά τους πλούσιους που δεν χορταίνουν με τίποτα…