Γιάννης Μακρυγιάννης

Υπάρχουν τουλάχιστον 8 στελέχη της κυβέρνησης, που προέρχονται ιδεολογικά από χώρους πέραν της δεξιάς. Οι δε πρώτες δηλώσεις νέων υπουργών σε κρίσιμους τομείς (όπως το δημόσιο) είναι άκρως καθησυχαστικές και μετριοπαθείς. Η λεγόμενη ακροδεξιά ή σκληρή έχει περίπου εξοβελιστεί και το αποτύπωμά της είναι ελάχιστο στο νέο σχήμα. Σε σειρά υπουργείων, που καθορίζουν το ιδεολογικό στίγμα μίας κυβέρνησης, τέθηκαν επικεφαλής ήπια στελέχη και όχι ακραίοι και φανατικοί. Φυσικά όλα θα αποδεχθούν στην πράξη και εννοείται ότι στο θέμα της οικονομίας το λεγόμενο νεοφιλελεύθερο στοιχείο είναι έντονο. Άλλωστε διαχρονικά η οικογένεια Μητσοτάκη ήταν κοινωνικά και πολιτικά κεντρώα φιλελεύθερη και στην οικονομία προς το νεοφιλελεύθερο.

Το θέμα είναι βέβαια ότι με το άνοιγμα προς το κέντρο ο Μητσοτάκης φανερώνει τη διάθεσή του να διαμορφώσει μία παράταξη πολύ μεγαλύτερη από την κλασική δεξιά. Επιδιώκει μία κεντροδεξιά, που θα του δώσει τη δυνατότητα κυριαρχίας στο πολιτικό σκηνικό για πολλά χρόνια. Πέρα από την τρέχουσα αντιπολιτευτική δράση, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ καλό είναι να αναλύσουν και τις στρατηγικές κινήσεις του Μητσοτάκη σε αυτό το επίπεδο. Ο Τσίπρας δεν θα είναι μόνος του στη διεκδίκηση του μεσαίου χώρου, με το νέο κομματικό σχήμα, που ετοιμάζει, ως μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ.

Κυρίως όμως το πρόβλημα θα το έχει το ΚΙΝΑΛ, που θα δεχθεί πίεση κι από αριστερά κι από δεξιά. Τα πολύ δύσκολα για τη Χαριλάου Τρικούπη αρχίζουν τώρα. Η μεγάλη ευκαιρία του είναι πιθανόν να χάθηκε μετά τις ευρωεκλογές, όταν το καράβι άρχισε να κουνιέται, χωρίς να υπάρχει λόγος, σαν καράβι σε 9 μποφόρ στο Αιγαίο. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ελεύθερη πτώση και το ΚΙΝΑΛ κρατούσε ομπρέλα, που λένε. Τότε που θα μπορούσε να εγκατασταθεί για τα καλά στο κέντρο του πολιτικού σκηνικού και ως μπαλαντέρ να κατοχυρώσει ρόλο, αναρριχώμενο επιτέλους σε διψήφια ποσοστά, ώστε να το παίρνουν όλοι στα σοβαρά. Γιατί τώρα φαίνεται να εξελίσσεται σαν την ακαδημία τσικό του Άγιαξ: βγάζει φοβερά ταλέντα, που του τα παίρνουν οι άλλες ομάδες!