Γιάννης Μακρυγιάννης

Η οικονομία θα σταθεροποιηθεί, η ανάπτυξη θα αρχίσει να έρχεται και όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο.

Τα ίδια όμως περίπου τα είπαν κι άλλοι και τα περίμεναν ακόμα περισσότεροι. Από το 2010 κιόλας, όχι μόνο τώρα τελευταία. Αλλά διαψεύστηκαν οικτρά. Τίποτα δεν επιβεβαιώνει ότι αυτή τη φορά θα είναι σίγουρα διαφορετικά.

Η αξιολόγηση φέρνει φοροκαταιγίδα, σε μία ήδη επιβαρημένη οικονομία και κοινωνία. Αυτό πρακτικά σημαίνει υφεσιακές συνθήκες, που είναι δύσκολο να ξεπεραστούν από την τουριστική έκρηξη, η οποία αναμένεται για το καλοκαίρι και τις δουλειές που ανοίγουν γύρω από το προσφυγικό.  

Η αξιολόγηση φέρνει σκληρά μέτρα και πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση – για ένα πρώτο διάστημα ελπίζει εκείνη, πιστεύοντας ότι στην πορεία αυτό θα αλλάξει. Όμως το πολιτικό κόστος σημαίνει πρακτικά ότι εμπεδώνεται ένα αίσθημα πολιτικής αστάθειας, κάτι που προκαλεί ανακύκλωση της αβεβαιότητας στο οικονομικό πεδίο και αναταραχή στην κοινωνικό. Επ’ αυτού καμία πειστική απάντηση για τη μακροημέρευση και αποτελεσματικότητά της δεν δείχνει η τεχνητά συγκολλημένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Εάν η αξιολόγηση μπορούσε να είναι η γη της επαγγελίας, όπως την πλασάρει η κυβέρνηση, τότε γιατί δεν επεδίωξε να την πετύχει νωρίτερα; Το αρχικό σχέδιο και χρονοδιάγραμμα έλεγε ότι θα γινόταν μέχρι το τέλος του 2015. Δεν έγινε, γιατί η κυβέρνηση είτε δεν ήταν έτοιμη να παρουσιάσει ένα σοβαρό διαπραγματευτικό πλαίσιο, είτε γιατί γνώριζε ότι τα μέτρα θα ήταν έτσι κι αλλιώς σκληρά και προσπάθησε να κερδίσει χρόνο. Τίποτα δεν πείθει αυτή την ώρα ότι ο χρόνος που κερδήθηκε οδηγεί σε καλύτερα αποτελέσματα στη διαπραγμάτευση ή ότι η κυβέρνηση έχει αποκτήσει ένα ολοκληρωμένο και σοβαρό σχέδιο για τα μεγάλα στοιχήματα της διακυβέρνησης, όπως είναι η παραγωγική ανασυγκρότηση.

Ακόμα και οι ελπίδες ότι το πακέτο των μέτρων θα ήταν πολύ πιο ελαφρύ λόγω του προσφυγικού δεν δικαιώθηκαν ιδιαιτέρως. Αν ισχύει οτιδήποτε σχετικό πάντως, δεν θέλω να φαντάζομαι καν τι θα περιλάμβανε ένα πιο σκληρό πακέτο, που υποτίθεται αποφύγαμε εξαιτίας της γεγονότος ότι βρήκαν την Ελλάδα πρόσφορη για το «παρκάρισμα» προσφύγων, που κανονικά ήθελαν και δικαιούνταν να κατευθυνθούν προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Με άλλα λόγια, η κρίση παραμένει… Εκτός κι αν θεωρήσουμε πρόοδο τα… «καλά λόγια» του Σόιμπλε…