Γιάννης Μακρυγιάννης

Ένα μεγάλο πρόβλημα με πολλούς εκ των σημερινών υπουργών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι ότι μιλάνε πολύ. Είναι όμως νόμος και όχι μόνο της πολιτικής, ότι όποιος μιλάει πολύ εκτίθεται. Πάρτε για παράδειγμα τον Βαρουφάκη. Και μόνο να βάλει κανείς κάτω όσα έχει πει είναι αρκετά για τον στείλουν στο φρενοκομείο – και αυτόν που θα προσπαθήσει να βάλει μία σειρά στα λεγόμενα του Βαρουφάκη και τον ίδιο τον Βαρουφάκη.

Κάποιοι από τους υπουργούς τα καταφέρνουν ακόμη και δεν εκτίθενται. Είτε επειδή έχουν κάποια εμπειρία και πολιτική σοβαρότητα, είτε από καθαρή τύχη μέχρι τώρα.
Κάποιοι άλλοι όμως δεν τα καταφέρνουν και τόσο καλά. Ο Κατρούγκαλος για παράδειγμα είναι από τους τελευταίους. Ενώ οι δανειστές κάνουν… πάρτι στο υπουργείο του και ισοπεδώνουν το ασφαλιστικό σύστημα, εκείνος καταφεύγει σε ευφυολογήματα του τύπου «θέλουμε να κάνουμε τον καπιταλισμό ανθρώπινο» - ναι, κι εγώ να γίνω αστροναύτης – και έτσι, εκτός από τη δύσκολή θέση στην οποία βρίσκεται, γίνεται και θέαμα. Διότι δεν μπορείς να λες κάτι τέτοιο γενικά, ούτε πολύ περισσότερο να το λες όταν πας – θες, δεν θες -να τσεκουρώσεις τις συντάξεις. Αν ήταν να κάνει μία μικρή αύξηση ας πούμε τι θα έλεγε; ότι ανατρέπει τον καπιταλισμό και φέρνει τον σοσιαλισμό; Το μόνο που του λείπει του Κατρούγκαλου είναι το θεατρικό ύφος στις δηλώσεις του, αλλά γι’ αυτό υπάρχει η λύση του Χαϊκάλη, που μπορεί να τον μυήσει στα… μυστικά.

Του Κατρούγκαλου έχουν προηγηθεί κι άλλοι υπουργοί, που δεν βάζουν γλώσσα μέσα τους λέγοντας τα απίστευτα – μόλις προ ημερών ασχοληθήκαμε με Μάρδα και Πανούση, αλλά υπάρχουν κι άλλα φυντάνια.

Δεν είναι περίεργο φαινόμενο. Και δεν είναι μόνο ή κυρίως θέμα χαρακτήρα και προσωπικότητας – προφανώς κι αυτό μετράει, δείτε τον Βαρουφάκη. Είναι και θέμα πολιτικής ικανότητας, εν τέλει ύπαρξης πολιτικής ατζέντας. Διότι όταν δεν έχεις τι να κάνεις πολιτικά – είτε γιατί δεν μπορείς ή δεν ξέρεις, είτε γιατί τα κάνει η τρόικα για σένα – τότε είναι λογικό να έρχεται η λογοδιάρροια για να καλύψει επικοινωνιακά το κενό.

Είναι λοιπόν εμφανές ότι κάποιοι μιλούν πολύ γιατί δεν κάνουν τίποτα. Το είδαμε επί μήνες σε κάποιους τομείς, που ήταν περίπου άσχετοι με την πορεία της διαπραγμάτευσης, αλλά δεν έτυχαν καμίας βελτίωσης ή παρεμβάσεων από τους αρμόδιους υπουργούς.

Λίγη προσοχή και λίγη περισσότερη δουλειά δεν βλάπτει λοιπόν. Τα ευφυολογήματα είναι για την εύκολη τηλεοπτική κατανάλωση. Καμία φορά η αριστερά έχει έφεση σε αυτά, αλλά τώρα δεν είναι και η πλέον κατάλληλη περίσταση. Είναι που είναι δύσκολο και επώδυνο αυτό που έρχεται με τη νέα συμφωνία, ας μην το κάνουν χειρότερο, δια των προκλητικών και γελοίων δηλώσεων, κάποιοι υπουργοί.

Διότι, ως παλιός κομμουνιστής ο Κατρούγκαλος γνωρίζει ότι εκτός από τον… καπιταλισμό – ιμπεριαλισμό λέγαμε, αλλά εδώ το προσαρμόζουμε -, υπάρχει και η μοναξιά… η πολιτική μοναξιά… Και αυτή δύσκολα γίνεται ανθρώπινη…