Γιάννης Αντύπας

 Με είδε διστακτικό και είπε να με παρακινήσει: «Πριν 100 χρόνια δεν υπήρχε καν η υποψία ότι θα μπορούσαμε να έχουμε σε μία συσκευή στα χέρια μας όλη τη γνώση» μου είπε δείχνοντάς μου το κινητό του. Πέτυχε το αντίθετο. Με έκανε ακόμη πιο επιφυλακτικό.

«Η εξέλιξη δεν είναι δεδομένη, δεν είναι μονόδρομος» του απάντησα. Στην ανθρώπινη ιστορία έχουν υπάρξει οπισθοχωρήσεις και νέα ξεκινήματα. Του έφερα ως παράδειγμα τον Μεσαίωνα, οπότε και στη Δυτική Ευρώπη «χάθηκαν» τα απίστευτα επιτεύγματα του Ρωμαϊκού Πολιτισμού. «Και οι κατακλυσμοί, που υπάρχουν σε πολλές μυθολογίες, θα μπορούσαν να είναι σημεία ασυνέχειας ή καταστροφής του πολιτισμού» επέμεινα.  

«Και σίγουρα δεν κρατάς στο χέρι σου τη γνώση όλου του κόσμου» συνέχισα σε ποιο αυστηρό τόνο. Γιατί, παρά την πρόοδο του πολιτισμού, υπάρχει ακόμη πολύ δουλειά να γίνει στους τομείς της διάχυσης, της ασφάλειας και της εμπέδωσης/αφομοίωσης/κατανόησης της γνώσης. Και άλλο πράγμα η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας που χάθηκε, άλλο πράγμα να χάνεται κανείς στην αναζήτηση της Google. Και να εξηγηθούμε: τα social media δεν είναι ούτε social, ούτε media. Είναι απλά επικοινωνία. Και μάλιστα από απόσταση. 

«Εκεί το πήγαινες» μου είπε. «Θες να υπερασπιστείς τις εφημερίδες» ήταν το συμπέρασμά του. «Όχι, θέλω απλά να σου πως ότι στη ζωή τίποτα δεν είναι δεδομένο και το εύκολο δεν είναι ποτέ το όλον ενός πράγματος/θέματος» του απάντησα. Γιατί με αυτά και αυτά, με βεβαιότητες και αφορισμούς φθάσαμε στη Βουλή να είναι άνθρωποι που μισούν την κοινωνία, πιστεύουν ότι μας ψεκάζουν και ότι την πέμπτη κατά σειρά συνέντευξη Ερντογάν στον Παπαχελά την έκλεισε ο Τούρκος του Survivor!

Η πρόοδος δεν είναι δεδομένη. Θέλει να μπορείς να αναλαμβάνεις την ευθύνη, να κοπιάζεις και να μη σου φταίνε για όλα οι άλλοι. Να δίνει βάρος στα σημαντικά και να μη σε αποσπούν τα εύκολα.

Ένα παράδειγμα: Η Ελλάδα δεν φτώχυνε τυχαία. Ήταν πολιτική επιλογή. Ξεκίνησε με την απογραφή του Καραμανλή. Μόνοι μας πήγαμε στους εταίρους και τους μετατρέψαμε σε δανειστές μας. Εμείς ψηφίσαμε τους ανθρώπους που αντί να διορθώσουν τα λάθη των δεκαετιών του 70', του 80' και του 90' (τα οποία κατά τη γνώμη μου ήταν ασήμαντα σε σχέση με τα καλά που έγιναν και την πρόοδο που σημειώθηκε στη χώρα) μας αδήγησαν στα μνημόνια. 

Μόνοι βγάλαμε τα μάτια μας. 

Μόλις πριν από 70 χρόνια ολόκληρος ο κόσμος ήταν σε πόλεμο. Τίποτα δεν είναι ακραίο και τίποτα δεν είναι απίθανο, όσο υπάρχει η ανθρώπινη φύση με τα καλά και τα κακά της. Ούτε βέβαια και η τεχνητή νοημοσύνη θα μας σώσει. Εμείς θα την έχουμε δημιουργήσει. Σαν εμάς θα «σκέφτεται». Αν ένα ρομπότ ήθελε να καταστρέψει τις «ζωές» άλλων ρομπότ που πίστευε ότι περνούσαν καλύτερα, ΣΥΡΙΖΑ θα ψήφιζε και στο ηλιακό σύστημα του Kepler 90!

«Α εκεί το πήγαινες» μπήκε ξανά στην κουβέντα ο μικρός «για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ». «Με το ΠΑΣΟΚ θα είχαμε φθάσει» του είπα και εγώ με τη σειρά μου. Just google it! Γιατί χιούμορ και γνώση πάνε πακέτο. Όπως πακέτο πάνε το μίσος και η άγνοια.