Γιάννης Αντύπας

Αυτό που δεν γνωρίζω είναι για πόσο ακόμα. Γιατί, ακούω και διαβάζω πολλά: για τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, για τη συνεργασία με τη ΝΔ κοκ. Φαντάζομαι ότι είναι κάτι που στην πορεία θα διευκρινίσουν όλοι οι υποψήφιοι πρόεδροι. Ότι θα κρατήσουν το κόμμα και θα διατηρήσουν την αυτονομία του. Αλλιώς, αν είναι κάποιοι να το πάνε στη ΝΔ και άλλοι στον ΣΥΡΙΖΑ, αυτή τη διαδρομή μπορούν να την κάνουν και οι ψηφοφόροι τους μόνοι τους. Να μη χάνεται πολύτιμος χρόνος. Το πρώτο ζητούμενο, λοιπόν, είναι όλοι οι επίδοξοι αρχηγοί να ξεκαθαρίσουν ότι δε θέλουν τη θέση του προέδρου για να έχουν κάτι να διαπραγματευτούν με τον Κυριάκο Μητσοτάκη ή τον Αλέξη Τσίπρα. Με άλλα λόγια, ότι θέλουν να γίνουν αρχηγοί και όχι υπαρχηγοί. Αν αυτό θέλουν μπορούν να καλέσουν τους ψηφοφόρους τους να συμμετέχουν στις εσωκομματικές διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ ή της ΝΔ. Θα είναι πιο δίκαιο.

Τα κόμματα υπάρχουν επειδή εκπροσωπούν υπαρκτές κοινωνικές δυνάμεις. Και δεν εννοώ τάξεις. Αναφέρομαι σε τρόπους σκέψης, κοσμοθεωρίες κοκ. Το ΠΑΣΟΚ, αν θέλει να συνεχίσει να «ζει», θα πρέπει να μας αποκαλύψει τη δική του κοσμοθεωρία, τον δικό του τρόπο σκέψης. Αυτή είναι η δεύτερη, κατά τη γνώμη μου, υποχρέωση των υποψηφίων προέδρων. Να μας πούνε με ποια λογική θέλουν να πολιτευτούν. Όχι αν θέλουν να έχουμε ανάπτυξη, κοινωνική δικαιοσύνη, ισχυρή διεθνή παρουσία κτλ. Σε αυτά όλοι περίπου τα ίδια λένε. Ως προς τους στόχους τουλάχιστον. Τους πολίτες τους ενδιαφέρει η μέθοδος η οποία είναι η μόνη που μπορεί να εγγυηθεί το αποτέλεσμα. Το δια ταύτα. Θα πρέπει να μας πουν το σχέδιό τους για το κόμμα τους, την παράταξη τους, τη χώρα μας. Πώς θέλουν να ζει ο Έλληνας τα επόμενα χρόνια. Έτσι κερδίζονται οι εκλογές. Τα υπόλοιπα είναι φιλολογίες για να περνά η ώρα. Κάτι σαν το tik tok και το Instagram. Σκρολάρεις και… τρολάρεις ατελείωτα. Έστω και από μέσα σου.

Υπάρχει και ένα ακόμη σημείο το οποίο θα πρέπει να διευκρινίσουν οι επίδοξοι αρχηγοί: ότι δε θα διασπάσουν το κόμμα στην περίπτωση που χάσουν. Ότι δε θα τραβήξει ο καθένας τον δρόμο του. Όχι πως απαγορεύεται. Αλλά, δεν είναι σωστό να καλείς τον κόσμο να σε ψηφίσει για πρόεδρο και την επόμενη μέρα να πηγαίνεις «δίπλα». Μπορείς να πας σπίτι σου. Αλλά, αν είναι να πας «δίπλα», καλό θα είναι, πιο τίμιο, να το κάνεις πριν βάλεις τους άλλους στη διαδικασία να σε διαβάσουν, να σε κρίνουν, να σε στηρίξουν ή να σε απορρίψουν. Βέβαια, δεν είναι άμοιροι ευθυνών και οι «δίπλα». Που μαζεύουν ότι περισσεύει. Η πολιτική δεν προσωπικό καπρίτσιο. Δεν πρέπει να είναι.

Στις τελευταίες εκλογές για την ηγεσία είχαν ψηφίσει περισσότεροι από 200 χιλιάδες πολίτες. Έχει σημασία να δούμε πόσοι θα πάνε και αυτή τη φορά στις κάλπες. Έξι υποψήφιοι είναι, ένας πρώην πρωθυπουργός, τρεις πρώην υπουργοί, ένας ευρωβουλευτής και ένας τέως εκπρόσωπος Τύπου. Όλοι γνωστοί στην κοινή γνώμη. Οι περισσότεροι έχουν μαζέψει στη ζωής τους πολλές δεκάδες χιλιάδες ψήφων. Ως άτομα αρέσουν σίγουρα. Ως πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ και του Κινήματος Αλλαγής; Αυτό θα πρέπει να το διεκδικήσουν. Για τους ίδιους και για το κόμμα τους.