Γ. Δημητρομανωλάκης

Οι τροικανοι για μια ακόμα φορά προσπάθησαν να επιβάλλουν την άποψη τους . Για παράδειγμα στην συνάντηση με την διοίκηση της  ΤτΕ  η  επισημάνθηκε ότι οι κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών είναι πέριξ των 6 δισ ευρω αλλά η τρόικα είχε διαφορετική άποψη και ανέβασε τον λογαριασμό (όπως λέγεται) υψηλότερα των 8 –9 δισ ευρω. Έτσι χωρίς στοιχεία που να επιβεβαιώνουν την άποψη τους.

Δεν ξέρω εάν είχαν δίκιο αλλά στην συγκεκριμένη συνάντηση δεν απεδείχθη κάτι τέτοιο με χαρτί και μολύβι. Επί της ουσίας δηλαδή τα νούμερα έβγαιναν χωρίς να έχουν χαρτιά στα χέρια τους.  

Αντίθετα η διοίκηση της ΤτΕ που ήταν «διαβασμένη»  με τρεις εκθέσεις διεθνών οίκων πάνω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων (Black Rock , Ernst &Young &Rothchild) πιστοποιούσε ακριβώς τις θέσεις της.   

Επίσης στην συνάντηση με την διοίκηση του ΤΧΣ οι τροικανοι προσπάθησαν να επισημάνουν ότι καλώς καμωμένα  έγιναν όσα έχουν γίνει ως τώρα.  

Πολύ απλά για μια ακόμα φορά οι κ. Τομσεν Μορς και Μαζουχ φέρθηκαν σαν να κάνουν την «βρώμικη δουλειά ».

Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι .  Οι επικεφαλής της τρόικας έχουν απέναντι τους δυο ανθρώπους που ευτυχώς έχουν ασχοληθεί με την «πραγματική» τραπεζική για πάνω από 20 χρόνια ο καθένας.
Στις μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας ο κ. Γιώργος Προβοπουλος (είναι και καθηγητής πανεπιστήμιου) ενώ η κ. Σακελαρίου έχει θητεύσει σε μεγάλες τράπεζες του εξωτερικού.

Άρα προφανώς δεν έχουν απέναντι τους έναν «περαστικό» υπουργό για να νομίζουν ότι θα λένε ότι θέλουν.

Και μπορεί εκ της θέσεως του ο κ. Προβοπουλος να ήταν ήπιος στην συνάντηση του με την τρόικα δεν συνέβη όμως το ίδιο και με την την κ. Σακελαρίου.

Η διευθύνουσα Σύμβουλος του ΤΧΣ έφερε προ των ευθυνών τους για το θέμα των τραπεζών τους κ. Τομσεν Μαζουχ και Μορς.  Η έμπειρη κ. Σακελάριου στην συζήτηση που είχε με την τρόικα άνοιξε μια σειρά από ζητήματα  που αφορούν τις ελληνικές τράπεζες και που αποδεδειγμένα οι αποφάσεις της τρόικας ήταν εν πολλοίς άστοχες.  
Μεταξύ άλλων επεσήμανε την αναβλητικότητα και τις διαφορετικές αποφάσεις που λαμβάνονται σε κορυφαίο επίπεδο που πολλές φορές η μια αναιρεί την άλλη.  Επί της ουσίας η «σιδηρά κυρία» έβαλε στην θέση τους του 3 της τρόικας.

Γιατί είναι δεδομένο ότι δεν γίνεται από την μια να επιβάλουν συγχωνεύσεις τραπεζών και λίγους μήνες μετά να ακυρώνουν τις αποφάσεις τους (Εθνική-Eurobank).

Ούτε μπορούν να καθυστερούν την ιδιωτικοποίηση της Eurobank (με δεδομένο ότι είναι απόφαση της τρόικας η ιδιωτικοποίηση της)  και η χώρα να εκτίθεται στο εξωτερικό στα μάτια διεθνών επενδυτών όπως για παράδειγμα στον επικεφαλής της Fairfax που διαχειρίζεται πάνω από 200 δισ δολάρια.

Επιτέλους πρέπει από εδώ και στο εξής οι δανειστές να δουν περισσότερο σοβαρά την υπόθεση Ελλάδα.