Ελένη Στεργίου

“Ό,τι και να ψηφίζεις στο τέλος βγαίνει μνημόνιο!” λέει η στήλη και συνεχίζει: Το πολίτευμα της χώρας ελάχιστη σχέση έχει με δημοκρατία. Μάλλον θα πρέπει να μετονομασθεί σε αυτό που πράγματι είναι: Ωμή και αδίστακτη δικτατορία του ευρώ! 

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης επικεφαλής  της Αριστερής Πτέρυγας και του Iskra.gr το έχει πει: Έξοδος από το ευρώ, κρατικοποίηση τραπεζών, υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο τις στρατηγικές δομές της οικονομίας και των δικτύων, αναδιαμονή του πλούτου, κοινωνικά δίκαια κλπ. 

Δηλαδή, θα έχουμε όλοι περίπου το ίδιο το εισόδημα, θα υπάρχει κρατικός συγκεντρωτισμός,  δεν θα μας λέει η Ευρώπη τι θα κάνουμε (αφού θα είμαστε εκτός ΟΝΕ), θα τυπώνουμε δικό μας νόμισμα όποτε θέλουμε, με κρατικοποιημένες τράπεζες όσοι χρωστούν θα έχουν καλύτερη αντιμετώπιση, δεν θα πληρώνουμε υψηλούς φόρους, ειδικά ακινήτων, ο πλούτος θα αναδιανεμηθεί δίκαια, κοινωνική δικαιοσύνη, όλοι θα έχουμε κάποιο εισόδημα κλπ. 

Άρα, σκέφτομαι ότι με πρωθυπουργό τον Λαφαζάνη μπορεί...

...όσοι χρωστάμε στις τράπεζες (τα κόκκινα δάνεια είναι περίπου 110 δισ. ευρώ) να τη γλιτώσουμε. 

...αν υιοθετήσει και περιορισμό στο ιδιοκτησιακό καθεστώς και εισέλθουν υπό κρατικό έλεγχο κατοικίες δεν θα πληρώνουν και έχοντες φόρο... Οι ιδιοκτήτες ακινήτων γεμίζουν τα κρατικά ταμεία με περίπου 2,6 δισ. ευρώ το χρόνο, ενώ τα φυσικά πρόσωπα με 6 δισ. ευρώ. Τα έσοδα από ΦΠΑ είναι περί τα 10 δισ. ευρώ και οι επιχειρήσεις περί τα 12 δισ. ευρώ. 

...επίσης, θα έχουμε όλοι και περίπου το ίδιο εισόδημα, αφού θα εφαρμόσει λογικά κοινωνική δικαιοσύνη, όπως αναφέρει. 

Μήπως τελικά να το σκεφτούμε; 

Βέβαια, το παραπάνω θυμίζει περισσότερο κουμουνισμό. Ο κ. Λαφαζάνης πρόσφατα έκανε λόγο για σοσιαλισμό. Είπε διαφημίζοντας το κόμμα του ΟΧΙ: μία μεγάλη πατριωτική δημοκρατική, αντιιμπεριαλιαστική και προοδευτική κοινή δράση για μια Ελλάδα δημοκρατική, ανεξάρτητη, χωρίς κηδεμονίες και λιτότητα , μια Ελλάδα της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της δικαιοσύνης, μιας Ελλάδας με κατεύθυνση και ορίζοντα το σοσιαλισμό.