Δημήτρης Παφίλας

Οτιδήποτε δεν εξυπηρετεί το συμφέρον τους , το αποφεύγουν και επιβάλλουν αντιδημοκρατικά την άποψη τους, κόντρα στην θέληση του λαού, όπως συνέβη με το θέμα της Μακεδονίας. Αντίθετα, εξυπηρέτησαν την στρατηγική που επιδιώκουν ξένες δυνάμεις υπογράφοντας την επαίσχυντη Συμφωνία των Πρεσπών. Μετά το νέο διχασμό, αποκαλώντας φασίστες (sic) όλους όσοι αντιστέκονται στην Συμφωνία των Πρεσπών, ένα κείμενο που επιβλήθηκε ύστερα απο παζάρια με καιροσκόπους πολιτικάντες. Ακολούθησαν οι προληπτικές συλλήψεις πολιτών. Και σήμερα επιχειρείται να επιβληθεί πλήρης σιωπή, αν και είναι σχεδόν σίγουρο ότι, θα υπάρξουν στελέχη που θα παραβούν τις εντολές, διότι δεν μπορούν να διαγράψουν την παράδοση τους.Τα πραγματικά στελέχη της αριστεράς θα κοκκίνιζαν απο αυτή την αριστερή επιβολή της σιωπής.

Το «πνίξιμο» κάθε δημιουργικής προσπάθειας επικρατεί στην οικονομία. Επί τέσσερα χρόνια δεν έλυσαν τα κόκκινα δάνεια και ως τσαρλατάνοι διαρρέουν πως θα προστατέψουν την πρώτη κατοικία, κάνοντας νέα επανάσταση στους δανειστές. Απέναντι, σ αυτούς που παρέδωσαν κάθε ικμάδα των Ελλήνων. Τοποθετούν «αριστερά» μπλόκα στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, στις επενδύσεις - όπως το Ελληνικό- εμποδίζουν, όχι μόνο την παραγωγή πλούτου, διαιωνίζοντας την εγχώρια επιχειρηματική ελιτ.

Ακόμα μεγαλύτερες είναι οι επιπτώσεις όταν οι Έλληνες δεν έχουν το δικαίωμα σε ισότιμη πρόσβαση στις πληροφορίες για να αναπτύξουν επιχειρήσεις σε οποιαδήποτε κλάδο. Απλώς διαβάζουν, εκ των υστερών, ότι οι όποιοι διαγωγισμοί διεξάγονται εν κρυπτώ. Όταν το 2015 έκλεισαν οι τράπεζες και οδηγήθηκαν σε ανακεφαλαιοποίηση ένας ξένος επενδυτής απόρησε με την παντελή απουσία ελέγχου. Είπε τότε ότι, «Ο Τσίπρας μοιάζει με τον λεκέ. Αν τον αφήσεις, απλώνει». Το ίδιο συνέβη και το περασμένο καλοκαίρι με την «έξοδο» απο τα Μνημόνια. Ο Τσίπρας αφέθηκε και έχοντας τα 24 δισ. ευρώ απόθεμα, άρχισε να μοιράζει επιδόματα. Το ουσιαστικό ερώτημα, όμως, είναι αν αντέχει η οικονομία να περιμένει τις εκλογές τον Οκτώβριο. Διότι κανένας δεν δικαιούται να καταδικάζει στην μιζέρια την χώρα. Είτε αριστερός ή δεξιός, η χώρα προηγείται.