Δημήτρης Παφίλας

Αποφάσισε τις περικοπές 10% στις δημόσιες δαπάνες, σ ένα χρόνο, περικοπές σε μισθούς και κοινωνικές παροχές, και φυσικά το κούρεμα  στις καταθέσεις. Πολιτικά δεν ήταν εύκολο, αλλά ο Χάρης Γεωργιάδης είχε σχεδιασμό. Θιασώτης του ιρλανδικού μοντέλου κατάλαβε ότι, πρέπει να μειώσει τους φόρους και να θεσπίσει κίνητρα και επενδύσεις. Όπερ και εγένετο. Αντί να αυξηθούν οι φόροι ακολούθησε σταδιακή μείωση ενώ τα κίνητρα ήταν αρκετά.

Τα ξενοδοχεία λ. χ θα μπορούσαν να λάβουν δάνεια για να αυξήσουν τις κλίνες τους, αλλά έπρεπε να πληρώσουν και τα παλαιότερα δάνεια. 

Όλοι  - πλην Συριζαίων -καταλαβαίνουν ότι, το μέτρο αυτό λειτούργησε και έφερε δουλειές σ όλο το φάσμα των επαγγελμάτων. Τα ίδια κίνητρα ίσχυσαν για βιομηχανίες και κεφαλαιούχους που έφερναν τα λεφτά τους στο νησί. Κίνητρα και στην Παιδεία όπου τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια έφεραν φοιτητές, τουρισμό και έσοδα στο νησί. Κίνητρα δόθηκαν και την υγεία η οποία ανακάμπτει. Επιπλέον, η παλιά μορφή των offshore μας αποχαιρετά σιγά-σιγά καθώς πρέπει να  υπάρχει παραγωγική δραστηριότητα στα χρήματα που κατατίθενται εκεί. Ελήφθησαν 16 μέτρα μείωσης φορολογίας και από 1/1/ 2017 καταργήθηκε ο ΕΝΦΙΑ, η έκτακτη εισφορά και το 50% των μεταβιβαστικών εξόδων στα ακίνητα. Με λίγα λόγια, οι παραγωγικές δυνάμεις άρχισαν να απελευθερώνονται διότι το κράτος δεν κοίταξε να δημιουργήσει πλεονάσματα από την άγρια υπερφορολόγηση.

 Η μεσαία τάξη ή οι Κύπριοι στο χωρκό ( χωριό στα κυπριακά ) απέκτησαν πάλι ελπίδα και στάθηκαν πάλι στα πόδια τους. Ο Κύπριος υπουργός Χάρης Γεωργιάδης, όμως, παραμένει ευρωπαϊστής και ανησυχεί όταν ακούει για υπερυπουργούς στην Ευρώπη. Αυτό είναι δημοκρατικό. Όταν μάλιστα η Κύπρος βάδιζε για τις αγορές ο κ. Γεωργιάδης δεν ενημέρωσε κανέναν από τους δανειστές. Πήρε ρίσκο αλλά ανάκτησε την εμπιστοσύνη με το «σπαθί» του κι όχι με τα ψέμματα περί «καθαρής» εξόδου που ψελλίζουν οι  ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.