Δημήτρης Παφίλας

Όπως το να κατηγορούν τους πολιτικούς ή τους δημοσιογράφους ότι, υποσκάπτουν την εθνική προσπάθεια κατά τις διαπραγματεύσεις- με τις οποίες παραδόθηκαν τα “κλειδιά” της χώρας.

Δηλαδή, το κονγκλάβιο που περιτριγυρίζει και καθοδηγεί τον πρωθυπουργό και πέρυσι έφερε την χώρα στον γκρεμό με το δημοψήφισμα κατηγορεί όλους όσοι ασκούν οποιαδήποτε κριτική.

Ποιοί, όμως, απαρτίζουν αυτό το κονγκλάβιο ; Με την εξαίρεση του κ. Π. Καμμένου με τον οποίο ασχολήθηκαμε την περασμένη εβδομάδα, οι υπόλοιποι έχουν ο καθείς την ιστορία τους. Πρώτος τη τάξει φέρεται ο Αλέκος Φλαμπουράρης ο οποίος παρακαλούσε πέρυσι να γίνει υπουργός ώστε να προστατευθεί από την υπόθεση με τις κατασκευαστικές.

Ας αφήσουμε, όμως, τον κυρ- Αλέκο να πιεί ένα ακόμη φρέντο έχοντας 80 αστυνομικούς πλάι του. Ας πάμε στον άνθρωπο που θα του ταίριαζε το προσωνύμιο το “μακρύ” χέρι των νομοσχεδίων. Πρόκειται για τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης κ. Ιωάννη Δραγασάκη ο οποίος είτε δεν έχει ενημερώσει επαρκώς τον Τσίπρα για το συνέβη ακριβώς στις ελληνικές τράπεζες, είτε είναι απασχολημένος με πιο “φλέγοντα” θέματα.

Ο Τσίπρας θεωρεί επιτυχία λ.χ ότι, χρησιμοποιήθηκαν για τις τράπεζες μόνο 5 δισ. ευρώ από τα 25 δισ. ευρώ. Δεν γνωρίζει λ.χ ότι με 5 δισ. ευρώ αποκτήθηκε από ξένους επενδυτές ενεργητικό 350 δισ. ευρώ. Τι να εξηγήσει, όμως, ο αντιπρόεδρος Δραγασάκης όταν ο ίδιος δεν ξέρει και τις νομικές ευθύνες που προκύπτουν από τον μηδενισμό των τραπεζικών μετοχών και των δικαιωμάτων που αυτά φέρουν ;

Τι να εξηγήσει όταν ασχολείται με την καλλιτεχνική συγγραφή νομοσχεδίων ; Με δυο γραμμές στο πρόσφατο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε ο κ. Δραγάσακης δήλωσε παρών, όπως κάνει από την εποχή που ήταν στις τάξεις του ΚΚΕ και βρισκόταν πίσω από κάθε δουλειά. Δυστυχώς, για τον ίδιο οι δυο γραμμές απαλείφθηκαν από το νομοσχέδιο, έτσι θα χρειαστεί νέες συζητήσεις για να επανέλθει σ αυτό που ξέρει να κάνει καλά.