Δημήτρης Παφίλας

Οι ξυλοδαρμοί βουλευτών της αντιπολίτευσης βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και μάλιστα αυτοί πραγματοποιούνται απο τα δυο άκρα. Ο ένας ξυλοδαρμός ( κ. Κουμουτσάκος ) έγινε απο μέλη της Χρυσής Αυγής και ο δεύτερος ( κ. Οικονόμου ) απο τους γνωστούς- αγνώστους των Εξαρχείων.Οι επιθέσεις δεν είναι απλές και οι συνέπειες τους μας δίνουν ανάγλυφα το μέτρο του πολιτισμού μας. Επί πέντε χρόνια μια ομάδα δολοφόνων έκαψε τραπεζικούς υπαλλήλους και εμείς αντί να τιμούμε τους ανθρώπους έχουμε κάτι παλιολαμαρίνες για να κρύβουμε το κτίριο. Κανένας σεβασμός για την ανθρώπινη ζωή και ο κυνισμός κτυπά “κόκκινο”. Με τόσεις, όμως, μεγάλες δόσεις ασέβειας τι μας  μένει τελικά ; Κανείς δεν σεβέται κανέναν ενω η αστυνομία μένει κηλιδωμένη- δίχως ευθύνη των αστυνομικών-  απο την υπόθεση της Marfin αλλά και απο τα υπόλοιπα περιστατικά.

Πως θα ξεπλύνουμε όλη αυτή την ασέβεια στο κέντρο της πόλης αν δεν συλλάβουμε τους δολοφόνους και αν δεν τιμήσουμε τους νεκρούς μας;  

Παράλληλα με το ξύλο τούτες τις ημέρες ολοκληρώθηκε η πώληση των τραπεζικών μετοχών σε πολύ χαμηλές τιμές δίχως να ανοίξει μύτη,  αν και χάθηκαν περιουσίες με τον μηδενισμό των μετοχών.  Επίσης, όπως, παρατηρούμε, η πολιτική που ακολουθείται σε κρατικές εταιρείες ( βλέπε ΔΕΗ ) κατατείνει σε πτώση των αξιών. Με λίγα λόγια, κάποιοι αγόρασαν φθηνά την Ελλάδα και θα συνεχίσουν να την αγοράζουν φθηνά. Όσο για την αγορά των κόκκινων δανείων αυτό αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα ( σε ότι αφορά τα στεγαστικά δάνεια ) διότι για τις επιχειρήσεις οι περίφημοι “ γύπες” θα βοηθήσουν καθώς θα αγοραστούν επιχειρήσεις οι οποίες θα ξεκινήσουν να επαναλειτουργούν, όταν θα μπούν νέα κεφάλαια. Και οι τράπεζες, αλλά και ότι θα ακολουθήσει με τα κόκκινα δάνεια, δεν θα ήταν υπερβολικό να πει κανείς πως θα αλλάξει η επιχειρηματικότητα- όπως την ξέρουμε- στην Ελλάδα τα δυο επόμενα χρόνια. Ότι κι αν γίνει, όμως, ακόμη και αν προχωρήσουμε θετικά στην οικονομία θα παραμένουμε ασεβείς. Τι κι αν έλθει ανάπτυξη,  αν παραμένουμε τόσο μικροί.