Δημήτρης Δανίκας

Επειδή εκείνο το σχόλιο «διαβάστηκε» και ερηνεύτηκε ως θετική ανταπόκριση σε μια υποτιθέμενη συζήτηση για τον διαμοιρασμό των «ιματίων» και των κοιτασμάτων του Αιγαίου. Και επειδή το χτεσινό σχόλιο ερμηνεύτηκε-και σωστά-ως πρόβλεψη για τα επεκτατικά σχέδια του ψευτοσουλτάνου και την νεκρανάσταση του φαντάσματος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας

Γι αυτούς τους λόγους μερικά λόγια χωρίς ιδιοτέλεια, χωρίς σκοπιμότητες και χωρίς συμβιβασμούς και ακρότητες

Ενα λοιπόν. Η γραφή μου εκφράζει τον χαρακτήρα μου. Δηλαδή τον αυθορμητισμό, τον παρορμητισμό και την ανησυχία μου

Δύο λοιπόν. Συμβαίνουν και τα δύο. Και από τη μια, με τον έναν η τον άλλο τρόπο, θα αναγκαστούμε να κουβεντιάσουμε με τον ψευτοσουλτάνο. Και από την άλλη, φοβούμαι πολύ, πως τα σχέδιά του και ο τελικός προορισμός του δεν είναι μόνο η συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, αλλά η επέκταση των συνόρων και η ταυτόχρονη διεύρυνση της επιρροής του

Τρία λοιπόν. Αν υποθέσουμε πως ο ψευτοσουλτάνος θα επιχειρήσει να τρυπήσει κάπου στο Αιγαίο, ας πούμε στην Κρήτη η στο Καστελόριζο. Κι αν εμείς, όπως πρέπει να κάνουμε, θα επιχειρήσουμε να βυθίσουμε το «ερευνητικό» σκάφος, μαζί με τ άλλα τα πολεμικά που θα το συνοδεύουν, τότε αυτομάτως θα προκύψει θερμό επεισόδιο

Τέσσερα λοιπόν. Σ αυτή την υποθετική περίπτωση ενός θερμού επεισοδίου. Σ αυτή την υποθετική περίπτωση ενός παραλίγο θερμού επεισοδίου, το πρώτο πράγμα που θα προκληθεί είναι η επέμβαση των «μεγάλων δυναμεων» δηλαδή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ

Πέντε λοιπόν. Επομένως και αναγκαστικά θα κάτσουμε γύρω από ένα τραπέζι να κουβεντιάσουμε για την διαχείριση και την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων υποθαλασσίως του Αιγαίου. Θέλουμε δεν θέλουμε


Εξι λοιπόν. Ομως επειδή εκτιμώ και προβλέπω πως τα σχέδια του ψευτοσουλτάνου δεν θα ολοκληρωθούν με τον συνεταιρισμό για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων. Επειδή διαρκώς στους σχεδιασμούς διευρύνεται ο χάρτης της επιρροής του. Επειδή ήδη έχει βάλει πόδι τόσο στην Συρία όσο και στη Λιβύη. Εστω στη μισή Λιβύη. Αρκεί να θυμηθείτε τις πρόσφατες τοποθετήσεις Τούρκων αξιωματούχων, σχετικά με την στρατιωτική «βοήθεια» προς το καθεστώς του Φαγιέζ Μουσταφά αλ-Σαράτζο αντίπαλος του Χαλίφα Χαφτάρ. Και επειδή ο ψευτοσουλτάνος «λιγουρεύεται» και μεζέδες από Ιράκ. Επειδή είναι ασυγκράτητος, αχόρταγος, μαξιμαλιστής και μικρομεσαίος ιμπεριαλιστής. Αλλά και επειδή το Μουσουλμανικό στοιχείο είναι πολυπληθές και πρόθυμο να ακολουθήσει έναν επίγειο ψευτο-Μωάμεθ. Γι αυτούς τους λόγους μία η απορία μου. Οπως έγραφα στο χτεσινό μου σχόλιο

Μα καλά η Ευρώπη όλα αυτά δεν τα βλέπει, δεν τα αξιολογεί και δεν αποφασίζει να τα εμποδίσει με κάθε τρόπο; Μπας και η νεκρανάσταση του Οθωμανικού φαντάσματος επιστρέφει μαζί με το δόγμα Μέτερνιχ;

Πάντως να ξέρουν. Ο χαρακτήρας του Ελληνα πάντα αντιφατικός. Πάντα απρόβλεπτος. Και πάντα «διπλός». Πλήθος ιστορικών παραδειγμάτων τα αδιαμφισβήτητα τεκμήρια αυτής της διπλής προσωπικότητας του. Από τη μια υποταγμένος. Και από την άλλη, όποτε χρειαστεί, όποτε του πατήσουν τον «κάλο», εξεγερμένος. Τουτέστιν «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων»!