Δημήτρης Δανίκας

Η  Ελληνική. Ισως και  περισσότερο. Να επεκτείνεται ίσαμε Σκόπια, Σόφια και Τίρανα. Οι  σφαλιάρες πέφτουν ανελέητα. Η μία μετά την άλλη. Και όλοι  «πουλάνε» Μακεδονικό η Σκοπιανό. Εξαρτάται από ποια  σκοπιά το αντιλαμβάνεται κανείς!

Οπως, ας πούμε, ο Ζόραν Ζάεβ (η Ζάεφ). Που  τριγυρνά, σουλατσάρει και εκφωνεί  λόγους  με το επιχείρημα «ψηφίστε γιατί θα μας αναγνωρίσουν ως Μακεδόνες και  την γλώσσα ως μακεδονική». Ασε που εν συντομία θα φύγει το «Βόρεια» και  έτσι στο τέλος  θα μείνει   το «Μακεδονία»

Σωστός ο Ζάεφ. Το «Βόρεια»   χρησιμοπιείται ως  διαφοροποίηση απέναντι σε έτερο κράτος με την ονομασία «Νότια Μακεδονία». Οπως  φερ ειπείν Βόρεια και Νότια Κορέα. Αφού  δεν υφίσταται Νότια, έτσι το «Βόρεια»  φεύγει και  μένει  νέτα σκέτα «Μακεδονία»

Περί  αυτού  δεν είχα   την  παραμικρή  ψευδαίσθηση. Θέατρο  ήταν θέατρο είναι. Προφανώς  για να ταίζουν με  κουτόχορτο ένθεν και ένθεν. Οι μεν Σκοπιανοί ικανοποιημένοι με το «Βόρεια Μακεδονία», τη γλώσσα και την υπηκοότητα. Οι δε  Ελληνες  με το «Βόρεια Μακεδονία». Για όλες τις χρήσεις

Και  ο Καμμένος «πουλάει»  εύκολο, φτηνό πατριωτισμό. Αφού ρε Πάνο είσαι τόσο ευαίσθητος περί της Μακεδονίας.  Αφού δεν  σηκώνεις μύγα  στο   πατριωτικό σπαθί σου. Και αφού, όπως ισχυρίζεσαι, θα την κάνεις  από την κυβέρνηση, μόλις  η συμφωνία έρθει  προς επικύρωση στη  Βουλή, τότε  γιατί, από την αρχή δεν σκέφτηκες να μπλοκάρεις τις  διαπραγματεύσεις;  Ωστε έτσι να εμποδίσεις  τον Ζάεβ (η Ζάεφ) να περιφέρεται ισχυριζόμενος πως εκείνος και  οι πολίτες του κρατιδίου  του είναι Μακεδόνες;  Γιατί; Ε;

Η απάντηση, φυσικά, είναι απλή. Επειδή  υπουργική  καρέκλα.  Επειδή εξουσία. Επειδή   σκηνοθεσία. Ποια σκηνοθεσία; Εγώ  θα παριστάνω τον πατριώτη. Μπας και  τσιμπίσω μερικά  ψηφαλάκια. Κι εσύ, την κατάλληλη  στιγμή θα την κάνεις με  μικρά πηδηματάκια.  Ωστε με την πτώση της κυβέρνησης να πετάξεις την καυτή πατάτα στον επερχόμενο Κυριάκο Μητσοτάκη

Κι έτσι ούτε  η  συμφωνία  θα επικυρωθεί Και εμείς θα έχουμε  δείξει στους συμμάχους μας-εκείνους τους «φονιάδες των λαών»-ότι προσπαθήσαμε αλλά πέσαμε πάνω σε μπετόν  αρμέ. Και το  πρόβλημα  θα το μεταφέρουμε στον Κυριάκο. Τέλεια. Το θέατρο  το ελληνικό. Το «Δελφινάριο»  το γνωστό. Τα  καραγκιοζιλίκια  τα νεοελληνικά

Και ο Κυριάκος; Ο  αυριανός πρωθυπουργός-περί αυτού ουδεμία  αμφιβολία-συναινεί με την σύνθετη ονομασία.  Ομως όχι στη γλώσσα και  στην εθνότητα

Τρία  θεματάκια. Σχετικά μ αυτή  την  θέση. Το πρώτο ότι σε μια διαπραγμάτευση δίνεις-παίρνεις. Αυτοί, λόγου χάριν συμφώνησαν  στην  αλλαγή του συντάγματος, του ονόματος και στο γκρέμισμα  αγαλμάτων και συναφών  συμβόλων που τους συνδέουν ευθέως με τον  ελληνικό πολιτισμό. Εμείς δώσαμε γλώσσα και  εθνότητα

Δεύτερο. Από τη  στιγμή που εμείς  δεχόμαστε  τη σύνθετη ονομασία «Βόρεια Μακεδονία», λογικό  και αυτονόητο,  πως εκείνοι είναι Μακεδόνες και η γλώσσα  τους η μακεδονική. Αντε στην καλύτερη περίπτωση η γλώσσα να είναι  Βορειομακεδονική και  η  εθνότητα  της Βορείου Μακεδονίας

Ομως ποιος  θα  τους ονομάζει έτσι;  Ουδείς. Αφού δεν υφίσταται  κράτος με  την ονομασία Νότια Μακεδονία. Αρα  περί  όνου σκιάς. Να λέμε τα πράγματα με  το όνομά τους.Τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη

Τρίτο. Για να συμβεί και να κατοχυρωθεί ο πλήρης  διαχωρισμός ανάμεσα στην  Μακεδονία την ελληνική και  τα Σκόπια, η ονομασία έπρεπε να ήταν  Σλαβομακεδονία.  Η γλώσσα σλαβομακενική και πάει λέγοντας

Με απλά λόγια η ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» είναι καθοριστική. Ας μη  κοροιδεύομαστε. Και κάτι ακόμα. Περισσότερο καταλαβαίνω, αν και  δεν συμφωνώ, με όσους είναι κάθετοι και απόλυτοι με οποιοδήποτε ίχνος Μακεδονίας στην ονομασία, παρά με όσους δέχονται μεν αλλά διαφωνούν δε.

Και τέλος, να είστε σίγουροι. Ουδείς πρωθυπουργός και κανένα κόμμα  των Σκοπίων  θα  συμφωνούσε με την πλήρη παράδοση του κρατιδίου τους σε όλες τις απαιτήσεις  των Ελλήνων. Ε όχι, σου  λένε, να  κατεβάσουμε και τα βρακιά μας!

Το  ίδιο λέμε κι εμείς. Εκείνοι αισθάνονται   πως τα δίνουν όλα. Εμείς αισθανόμαστε  πως  τα δίνουμε όλα. Μπας και οι δύο λαοί είναι  γυμνοί; Μπα  και κατεβάζουμε τα βρακιά μας στις απαιτήσεις κάποιου, του ίδιου,  νταβατζή; Μπας και βράζουμε στο  ζουμί μας;