Δημήτρης Δανίκας

Επανέρχομαι στο Κυριακάτικο σχόλιό μου με τον τίτλο «Εμείς οι αμερικανόδουλοι». Και επειδή αρκετοί τα πήραν στο κρανίο. Καλά να πάθουν. Αλλά και επειδή οι μετακινήσεις στα πιόνια της γεωστρατηγικής τακτικής και πολιτικής έχουν άφθονο, φρεσκότατο και φρεσκοκομμένο «ψωμί»

Δηλαδή οι φανατικές και τόσο επιδεικτικές θρησκευτικές, μουσουλμανικές προτιμήσεις του Ταγίπ Ερντογάν, δεν έχουν σταθεί εμπόδιο στο «καρδιακό» φλέρτ του «συντρόφου» Βλαδίμηρου Πούτιν

Η «χρυσόμυγα» της ρεπλίκας της πάλαι ποτέ παρακμιακής Οθωμανικής αυτοκρατορίας τα χει κάνει πλακάκια με την Ρωσική ρεπλίκα της πάλαι ποτέ κόκκινης πλατείας

Από τη μια η Οθωμανική «χρυσόμυγα», αυτό το γύφτικο σκεπάρνι, η πιο γυφτομοντέρνα εκδοχή μιας στυγνής, απροκάλυπτης δημοδικτατορίας, επιχειρεί, μέσω του Κρεμλίνου και του «συντρόφου» Βλαδίμηρου του Αγιορείτη, να αποκτήσει κι αυτός κάποια από τα ιμάτια της Συρίας. Μπας κι έτσι ματαιώσει τα σχέδια των Αμερικανών για τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους των Κούρδων. Με απλά λόγια, ο δημοδικτάτορας ορέγεται να σφάξει αρκετούς Κούρδους με την αναχή του «συντρόφου» και Αγιορείτη Βλαδίμηρου Πούτιν

Ο δε Βλαδίμηρος, ο τάχα μου φανατικός υπέρμαχος της Ορθόδοξου Χριστιανικής πίστεως, επιχειρεί, μέσω Τουρκίας και Μουσουλμανικού τόξου, να απλώσει και να σφηνώσει το μεσαίο και μεγαλύτερο δάχτυλο της «αριστερής» παλάμης του στην οπή των Βλακανίων

Που σημαίνει ότι, για τον Χριστιανό και Αγειορείτη Βλαδίμηρο στα παλαιότερα των υποδημάτων του οι ομόθρησκοι Κούρδοι. Αλλά και οι ομόθρησκοι Ελληνες. Το μοναδικό πράγμα που τον κόφτει είναι να τεμαχίσει το κρατίδιο της FYROM, να διεισδύσει στη Βουλγαρία και Ρουμανία και φυσικά να επανακάμψει στη Σερβία

Αλλωστε, όπως ο ίδιος πιστεύει, όλες αυτές οι εδαφικές περιοχές υπήρξαν επί σειρά δεκαετιών ο προνομιακός χώρος της μακαρίτισσας Σοβιετικής Ενωσης. Ανεξάρτητα από τις κόνξες του μακαρίτη Τίτο και του επίσης θρυλικού Τσαουσέσκου. Εκείνου ντε του κιτσοαυτοκράτορα και τάχα μου υπέρμαχου του προλεταριάτου και των φτωχών της Ρουμανίας!

Κάτω απ αυτές τις συνθήκες, τις μετακινήσεις, τις δραματικές αλλαγές και τα καθημερινά απρόβλεπτα της παγκόσμιας πολιτικής, όπου ο χάρτης των συμφερόντων και των επιρροών χαράσσεται από την αρχή, μοναδικός δρόμος και μοναδική διέξοδος της Σωρρακώσταινας είναι ο απόλυτος και σταθερός εναγκαλισμός της με την Ουάσινγκτον, την CIA, το Ισραήλ και τη Μοσάντ

Αλλωστε, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και να βλέπουμε με καθαρό βλέμμα τον γεωστρατηγικό ορίζοντα, οι Αραβικές χώρες, ιδιαιτέρως οι πλουσιότερες, παριστάνουν τους «αντικειμενικούς» στην κόλαση της Συρίας και στην ακατάπαυστη ροή προσφύγων που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα

Οι Αραβες πρίγκιπες κοπανάνε τις κοιλάρες τους, αυξάνουν τον πληθυσμό των χαρεμιών τους, ξοδεύουν ασυστόλως και «μεγαλοφώνως» και κολυμπάνε σε ωκεανούς πανάκριβων λουσάτων υπηρεσιών και προιόντων. Στους κοχόνες τους τόσο η Συρία όσο και οι Αραβες που υποφέρουν και πεθαίνουν

Αν, λέω «αν» μία δύναμη δύναται να φρακάρει, έστω στιγμιαία να περιορίσει την ακόρεστη «πείνα» της χρυσόμυγας της Οθωμανικής ψευτοκρατορίας, αυτή δεν είναι άλλα από τις ΗΠΑ. Τουτέστιν Ντόναλντ Τραμπ και ξερό ψωμί. Διότι όπως όλοι αυτοί Ρώσοι, Τούρκοι, Αραβοπετρελαιάδες είναι αφόρητα και ανελέητα κυνικοί, έτσι πρέπει κι εμείς. Αλλιώτικα συντροφάκι Παναγιώτη Λαφαζάνη σε βλέπω, μαζί με τους ομοιδεάτες σου, στον Εβρο να ντουφεκάς μπεκάτσες και αγριογούρουνα με λιανοντούφεκα!