Δημήτρης Δανίκας

Οχι με την συμφωνία για την Βόρεια Μακεδονία. Καθόλου μάλιστα. Ετσι πιστεύω. Ο καθένας με τις απόψεις του. Και όσοι απειλούν δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να αποκαλύπτουν τα «δημοκρατικά» τους φρονήματα και τις «δημοκρατικές» αντοχές τους. Τέλος πάντων

Το τέλος (The End) σημειώθηκε στην πρωτεύουσα της γηραιάς Αλβιόνας. Εκεί η γραβάτα έγινε θηλιά. Γιατί αγαπητέ μου από τις λεπτομέρειες κρινομάστε και «κρεμόμαστε» όλοι. Οπως, για παράδειγμα, όταν γλείφεις τον από πάνω και φτύνεις τον από κάτω

Φυσικά κάθε πολίτης είναι ελεύθερος να πάει όπου επιθυμεί η καρδούλα του. Φυσικά μπορεί να εκδράμει μέχρι τα πιο εξωτικά νησιά. Φυσικά κάθε πατέρας έχει το ελεύθερο να πάρει τα παιδιά του για μορφωτική εκδρομή σε κάθε πρωτεύουσα σε κάθε σημείο της Υδρογείου

Αλλά αυτή η εκδρομή. Αυτή η Λονδρέζικη περιφορά. Αυτές οι φωτογραφίες. Αυτές οι στιγμές οικογενειακής ευτυχίας. Ολα αυτά συγκροτούν εικόνες μιας χώρας που τραμπαλίζεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας

Εικόνες μετά τη συμφωνία με τον Ζάεφ για την «Βόρεια Μακεδονία». Εικόνες μετά την ολοκλήρωση της τελικής συμφωνίας με τους δανειστές. Δηλαδή εικόνες μετά από μια ιστορία υψίστης εθνικής σημασίας και μετά από μια πορεία οκτώ ετών σκληρών μέτρων λιτότητας

Από εδώ η Μακεδονία. Από εκεί το Μνημόνιο. Και στη μέση ο πρωθυπουργός συν γυναιξί και τέκνοις στο Λονδίνο των τουριστών


Συμβολική η σημασία. Συμβολική η ερμηνεία. Συμβολικός ο θρίαμβος του πρωθυπουργού. Συμβολικά τα επινίκια. Ολα συμβολικά

Ομως επειδή εκατομμύρια Ελλήνων πολιτών, κάθε φορά μετά την εικοστή κάθε μηνός ούτε απ έξω δεν σουλατσάρουν στα σούπερ μάρκετ. Επειδή η φτωχοποποίηση είναι μόνιμο, ακλόνητο στοιχείο κάθε λεπτού, κάθε ημέρας, κάθε εβδομάδας και κάθε μήνα

Ομως επειδή η μειοψηφία δεν διαθέτει τα απαραίτητα προκειμένου να μετακινηθεί από κάθε σημείο της Σωρρακώσταινας προς το Λονδίνο του City, του Mayfair και του Knightsbridge


Και επειδή στοιχειωδώς, οι ευαισθησίες των πολιτικών, ιδιαιτέρως εκείνων που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί, πρέπει να είναι συμβατες με εκείνες των άπορων, των αδεκάρων, των απελπισμένων και των φτωχών

Και επειδή τέτοια ευαισθησία αποκαλύπτει κάποια ίχνη στοχειώδους συμπαράστασης, στοιχειώδους κατανόησης και στοιχειώδους αλληλεγγύης. Για όλους αυτούς τους λόγους η μετακίνηση προς το Λονδίνο ήταν σκέψη, επιεικώς άκαιρη και επίσης επιεικώς περιφρονητική

Οχι τόσο προς όλους αυτούς που ουδέποτε θα ψηφιζαν τον Τσίπρα και το κόμμα του να κυβερνήσουν αυτή τη δύσμοιρη χώρα. Αυτοί είναι χαμένοι από χέρι

Είναι άκαιρη και περιφρονητική προς εκείνους που υποτίθεται ότι συγκροτούν το ακροατήριο του. Τους ένοικους ενός «υπογείου» που εκείνος ως πρωθυπουργός έχει ως στόχο και καημό του να τους ανασύρει προς τα άνω πατώματα για μια καλύτερη ζωή σ ένα καλύτερο και λιγότερο σκοτεινό αύριο

Οταν τα πανηγύρια αφορούν στα στελέχη και τα μέλη μιας κλειστής ομάδας. Οταν οι πολίτες εξακολουθούν να πορεύονται παρέα με την ανασφάλεια, τον τρόμο και την απελπισία. Οταν ουδείς έχει βιώσει τα ωφελήματα απ όλες αυτές τις συμφωνίες, ε τότε πως μπορείς να πορεύεσαι σαν όλα να έχουν αλλάξει;

Τότε ένα πράγμα μένει: Αλέξης κερνάει, Αλέξης πίνει, Αλέξης γλεντάει. Αντε γεια!