Δημήτρης Δανίκας

Κι εγώ πιστεύω ότι η μπούργκα είναι τεκμήριο απίστευτης καθυστέρησης και ανθρώπινης ταπείνωσης. Ομως τι σημαίνει αυτό; Να πάρω το μυδράλιο και να καθαρίζω όποιον Αραβα βρω μπροστά μου;

Ασε το άλλο, στο Knightsbridge, ένα από τα χλιδάτα και «καυτά» σημεία του Λονδίνου. Οπου εκατοντάδες γυναίκες Σαουδοαράβων κυκλοφορούν με την μπούργκα και όπου εντός αυτής της αμφίεσης διαθέτουν στριγκάκι με διαμάντια των πενήντα χιλιάδων και ρολόγια των εκατοντάδων χιλιάδων αγγλικών λιρών. Η υποκρισία πάει σύννεφο

Να μην ξεχνάμε, ιστορικά, την επικών διαστάσεων φασαρία που ξεσήκωσαν τα ανδρικά στίφη, στο άκουσμα των στρατευμένων γυναικών για ισοτιμία. Να μην ξεχνάμε την ίδια φασαρία, ακόμα μεγαλύτερη και πιο εκκωφαντική, όταν ακούστηκε το αίτημα για ψήφο στις γυναίκες!

Να μην ξεχνάμε τον ξεσηκωμό όταν ο Σημίτης, μετά από απαίτηση της Ευρωπαικής Ενωσης, αναγκάστηκε να προχωρήσει στην αφαίρεση του θρησκεύματος από τις ταυτότητες των Ελλήνων πολιτών. Οταν ένα εκατομμύριο θρησκευόμενοι Ορθόδοξοι κατέβηκαν με λύσσα στους δρόμους. Ασε που αρκετοί εξ αυτών μπορεί να επιδίδονται σε σαδομαζοχιστικές διαστροφές, να αρέσκονται στο σπορ της παιδοφιλίας, να ξυλοκοπούν τις γυναίκες τους και να εκσφεδονίζουν πέτρες στα αδέσποτα τετράποδα

Ούτε εγώ καταλαβαίνω τους Βουδιστές, τους Μουσουλμάνους, τους Διαμαρτυρόμενους και πάει λέγοντας. Και φυσικά, ακόμα τώρα, δεν «καταλαβαίνω» κάθε αρσενικό που γουστάρει να το κάνει με αρσενικό. Μπρρρρ! Ούτε ανδρική τρίχα να με ακουμπήσει. Που λέει ο λόγος

Ομως τι να γίνει; Να τους εξοντώσουμε; Να τους κάψουμε; Να τους γδάρουμε; Και πως ένα πλάσμα αρσέσκεται να «πηγαίνει» με το ίδιο φύλο; Τι συμβαίνει; Μπας και είναι ζήτημα χρωμασωμάτων; Μπας και η οικογένειά του;

Επειδή όμως όλες αυτές τις «κατηγορίες» δεν τις «καταλαβαίνω» αυτό δεν σημαίνει ότι με κάνει να θέλω να τις αφανίσω. Η διαφορετικότητα είναι πιστοποίηση πολιτισμού. Η ανοχή είναι κι αυτή πιστοποίηση πολιτισμού. Το ίδιο και η συνύπαρξη. Το ίδιο και η κατανόηση. Το ίδιο και συμφιλίωση

Αντιθέως η διχόνοια είναι δείγμα βαρβαρότητας. Ο διχασμός δείγμα καθυστέρησης. Η γκρίνια τεκμήριο εγωπαθειας. Ολες αυτές οι ϊδιαιτερότητες» που επί αιώνες ταλαιπωρούν αυτόν τον έρμο τόπο

Τα γράφω όλα αυτά με αφορμή την ψήφιση του νομοσχεδίου για την αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια. Γεγονός που συνέβαινε παλιά στα μουλωχτά. Γεγονός που λειτουργεί λυτρωτικά για χιλιάδες «αζήτητα» παιδάκια. Στοιχειώδες

Το ίδιο στοιχειώδες είναι και η συνύπαρξη με την πραγματικότητα που ζούμε. Και τώρα, στην εποχή της διαστημικής τεχνολογία, πολλά πράγματα είναι απείρως καλύτερα. Τώρα οι άνθρωποι αποκαλύπτουν τις σεξουαλικές προτιμήσεις τους. Παλιότερα τις έκρυβαν. Παλιότερα υποκρίνονταν. Παλιότερα αυτή η υποκρισία και αυτός οι κοινωνικές ρατσισμός ενθάρρυναν, ενίσχυαν και πολλαπλασίαζαν διαστροφικές, καταστρεπτικές και παρακμιακές ορέξεις

Και κάτι ακόμα. Ας μπουν στον κόπο να απαριθμήσουν οι ιεράρχες της Ιεράς Συνόδου, πόσοι ρασοφόροι ηδονίζονται με την ομοφυλοφιλία και την παιδοφιλία. Για να μετρηθείτε μεταξύ σας. Και κάτι ακόμα. Σχετικά με όσους καταψήσισαν το νομοσχέδιο. Για να μετρηθούν κι αυτοί, πόσοι ανάμεσά τους είναι ομοφυλόφιλοι. Και πόσοι εκ των φανατικών εθνικιστών και άκρως συνηρητικών γουστάρουν το πουλάκι το αρσενικό

Υποκριτές Γραμματείς και Φαρισσαίοι. Ελεος. Και που σαι. Να πω και να ολοκληρώσω με μια ιδιοτελή σκέψη. Παιδιά όσοι περισσότεροι γκέι ανάμεσά μας τόσο καλύτερα για όλους εμάς. Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε. Στο τέλος θα κάνουν ουρές τα θηλυκά. Αμάν πια!