Δημήτρης Δανίκας

 Οπου ο Ντόναλντ Τραμπ(άκουλας) απειλεί να αδειάσει κάμποσους πυραύλους και να στείλει στον τάφο μερικές χιλιάδες ανθρώπινα ερείπια. Και μάλιστα με πυραύλους που είναι «έξυπνοι», «όμορφοι» και «ολοκαίνουργιοι»

Και όπου το ρωσικό έτερον ήμισυ του Τραμπ(άκουλα), ανταποκρινόμενος στην απειλή, ορμάει κι εκείνος με βρυχηθμό πως θα καταρρίψει τους αμερικανικούς πυραύλους. Και μάλιστα με τον χλευασμό πως αν είναι οι αμερικανικοί πύραυλοι είναι τόσο «έξυπνοι», τόσο «όμορφοι» και τόσο «ολοκαίνουργιοι» γιατί ο πλανητάρχης δεν τους έχει εκτοξεύσει και αδειάσει πάνω στα κεφάλια των Τζιχανιστών;

Μπας και δεν είναι τόσο έξυπνοι οι αμερικανικοί πύραυλοι; Μπας και οι Ρωσικοί είναι περισσότερο «ευφυείς» και πιο «όμορφοι»; Ιδού το δίλημμα. Επομένως να ανταγωνιστούμε για να δούμε ποιο εκ των δύο πυραυλικών συστημάτων είναι το καλύτερο, αποτελεσματικότερο και περισσότερο «έξυπνο»; Του Τραμπ η του Πούτιν;

Γύρισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι. Προυπόθεση της ύπαρξης του ενός είναι ο άλλος. Τα ετερόκλητα έλκονται. Που σημαίνει ότι αυτοί οι «τρελοί» τύποι διαφεντεύουν την μοίρα του πλανήτη

Που σημαίνει ότι αυτή η διαμάχη που κρατάει πολλά, μα πάρα πολλά χρόνια, δεν είχε τόσο να κάνει με το «κομμουνιστικό σιδηρούν παραπέτασμα». Που σημαίνει ότι η διαμάχη έχει να κάνει με τις πρώτες ύλες. Ανεξάντλητες στη Σιβηρία. Που σημαίνει ότι η ίδια διαμάχη έχει να κάνει με το ξαναμοίρασμα του πλανήτη.

Που, ακόμα, σημαίνει ότι ο στρατηγικός στόχος του Τραμ είναι ο περιορισμός και η συρρίκνωση της επιρροής του Πούτιν και της Ρωσίας. Που σημαίνει ότι όλα αυτά γίνονται για τον έλεγχο των πρώτων υλών. Και που σημαίνει ότι με τις αλλεπάλληλες απειλές και τα εκατέρωθεν «φιλοφρονήματα» η απόσταση μέχρι την τελική ανάφλεξη απέχει όσο τα Πατήσια από τους Αμπελόκηπους


Το έγραψα και το υπογράμμισα στο χτεσινό μου σχόλιο. Οτι παρά την ταχύτατη, με φρενίτιδα, ανάπτυξη των Επιστημών και της τεχνολογίας. Παρά την διαστημική εκτόξευση των τεχνικών πολλών περιοχών του πλανήτη. Και παρά τα τόσα εφιαλτικά, εξωφρενικά και ανατριχιαστικά παραδείγματα από τις πολεμικές συγκρούσεις του παρελθόντος. Η βαθύτερη, του πυρήνα, πολιτιστική αναμόρφωση και ανάπτυξη του Ανθρώπου, έχει μετακινηθεί ελάχιστα. Αν καθόλου, από την εποχή των σπηλαίων, της απόλυτης και ανεξέλεγκτης βαρβαρότητας, ακόμα και της χιτλερικής λαίλαπας με τα εκατομμύρια εξαερωμένων πλασμάτων όλων των πλευρών

Οσο ο διεθνής ανταγωνισμός και η απληστία κορυφώνονται. Οσο η μανία για την κατάκτηση της απόλυτης, γήινης, εξουσίας είναι ασυγκράτητη και αχαλίνωτη. Και όσο η επιθυμία για κατακτήσεις και περισσότερο, για άφθονο χρήμα είναι το “πετρέλαιο” για την λειτουργία της “μηχανής” της ανθρωπότητας, τόσο δυσδιάκριτη η σχέση ανάμεσα στη ζωή και τον μαζικό θάνατο!

Και κάτι ακόμα. Οσοι-και είναι πολλοί-εκτιμούν ότι οι βόμβες και οι πύραυλοι, πυρηνικής κατασκευής, είναι αποτρεπτικοί ενός αυριανού πολέμου, επειδή θα επιφέρουν τον πλήρη αφανισμό του ανθρώπινου είδους, πλανώνται πλάνη επικίνδυνη. Οπως έλεγε και ο Οσκαρ Ουάιλντ “η ελπίδα κερδίζει την εμπειρία”

Η ελπίδα του Ντόναλντ Τραμπ, ως πρώην κονφερασιέ Καλλιστείων, ότι οι ¨δικοί μου πύραυλοι είναι έξυπνοι, όμορφοι και καινούργιοι”. Αρα εγώ ο θριαμβευτής και γαία πυρί μιχθήτω!