Δημήτρης Δανίκας

Οχι φυσικά για το άτομο των δύο ιδιοτήτων, Δηλαδή άγνοιας και ανοησίας. Αλλά για όλους εμάς. Κυρίως εσάς, Που ούτε δάσημοι, «επώνυμοι» μα ούτε πολιτικοί και πλούσιοι είστε. Απλώς, συμβαίνει να συγκροτείτε την «μάζα». Οπως, περιφρονητικά, την χαρακτηρίζουν οι πολιτικοί . Τους οποίους εμείς και εσείς ψηφίζουμε. Δηλαδή ο απλός, καθημερινός λαός. Απροστάτευτος, άφραγκος και τρομοκρατημένος

Και από το φάσμα της ανεργίας. Και από τα αλλεπάλληλα «κουρέματα». Και από τα εκατοντάδες επεισόδια ενός πραγματικού και ζουγκλοειδούς Surviror. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω

Μαζί με όλα αυτά έχει προστεθεί και ο κυρ Νίκος κυρ Τόσκας. Που πριν τέσσερα έτη-δεν είναι και τόσα πολλά-ούτε στα πιο εξωφρενικά, τα πιο γαργαλιστικά και τα πιο χολιγουντιανά όνειρά του δεν θα μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του ως υπουργό Προστασίας του Πολίτη

Είμαι βέβαιος, βάζω στοίχημα ότι έχω και δεν έχω, ότι ο κυρ Νίκος και ο κυρ Κώστας (περίπτωση ντουμπλ φας ούνα φάτσα ούνα ράτσα) κατά την διάρκεια του Μ.Σαββάτου και οπωσδήποτε την Κυριακή του Πάσχα θα καταβροχθίσει άφθονα κοψίδια, άφθονους μεζέδες από κοκορέτσι και θα δροσίσει το λαρύγι του με άφθονη κρασοκατάνυξη και ουζοκατάνυξη. Είμαι επίσης βέβαιος ακόμα ότι στο τέλος θα επιχειρήσει να καλμάρει το διαταραγμένο, στομαχικό, φορτίο του με πολλές φιάλες σόδας. Στην καλύτερη περίπτωση με ανθρακούχο νερό. Ισως Perrier


Ο κυρ Νίκος λοιπόν θα κάνει Ανάσταση. Ομως αρκετοί από τους συμπολίτες του θα εξακολουθούν να πορεύονται στο Γολγοθά τους με το σταυρό του μαρτυρίου τους . Το οποίο εκείνος το προμήθευσε «μαστιγώνοντάς» τους ανηλεώς

Το «μαστίγιο» του συγκροτείται από δύο φράσεις μνημειώδους άγνοιας, ανοησίας και περιφρόνησης. Πλήρους, ολοσχερούς περιφρόνησης προς τους απλούς, καθημερινούς συμπολίτες του. Το πρώτο «μαστίγωμα» προς τον 88ντάχρονο που-άκουσον άκουσον-τόλμησε να αρπάξει κουμπούρι και να καταδιώξει τους ληστές του σπιτιού του!

Και το δεύτερο «μαστίγωμα» προς όλους και κυρίως προς τον 52χρονο επιχειρηματία που δίνει μάχη με τον θάνατο (και εύχομαι και ελπίζω να την κερδίσει). Οταν είπε την αλησμόνητη και αυτονόητη μπούρδα ότι ο κόσμος δεν είναι πλασμένος από αγγέλους

Στην πρώτη περίπτωση, λόγω παντελούς, ολοκληρωτικής και επικίνδυνης άγνοιας, ο κυρ Νίκος και ο κυρ Τόσκας μπέρδεψαν
την αυτοδικία με την αυτοάμυνα. Γιατί σου λέει ο άνθρωπος και οι δύο λέξεις μοιάζουν αφού αρχίζουν με το «αυτό». Σα να μπερδεύουμε το «κάνω» με το «κλάνω»

Δεδομένου--όπως ΔΕΝ γνωρίζει ο υπουργός- ότι το «αυτό» είναι ουδέτερο και φυσικά έχει να κάνει με αντικείμενο. Αυτό το τραπέζι, αυτό το σπίτι, αυτό το πεζοδρόμιο, αυτό το υπουργείο. Γιατί όχι «αυτό» ο υπουργός. Ο άνθρωπος ως αντικείμενο. Ξύλο απελέκητο

Και επειδή δεν το γνωρίζει γι αυτό μπερδεύει την αυτοδικία που έχει να κάνει με εκδίκηση, συνηθισμένο θέμα για Χολιγουντιανές Action Movies, με την αυτοάμυνα. Δηλαδή το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά μου να αμυνθώ για να προστατεύσω τη σωματική μου ακεραιότητα, την οικογένειά μου και την περιουσία μου

Αν, στην υποθετική περίπτωση που ο κυρ Νίκος ήταν-όπως θα έπρεπε να είναι-κάποιος μικρομεσαίος του υπουργείου, εξουσιοδοτημένος να ανοιγοκλείνει την πόρτα του υπουργού του και να προσκομίζει καφέδες, σάντουιτς και αναψυκτικά. Αν λοιπόν ήταν «ανώνυμος» και αν την ώρα που ροχάλιζε μπουκάρανε ληστές κι εκείνος ξυπνούσε και με το κουμπούρι του πυροβολούσε στα τυφλά, τότε θα αποτελούσε πρώτυπο ηρωικού πολίτη και παράδειγμα προς μίμηση

Και αν στην περίπτωση του ογοντάχρονου της αυτοάμυνας ήταν κάποιο, «ανώνυμο» για την πλειοψηφία, στέλεχος της κυβερνητικής παράταξης ο κυρ Νίκος θα είχε ξεσηκώσει πανστρατειά ένστολων του υπουργείου του

Με την χλεύη, την άγνοια, την ανοησία, την περιφρόνηση και την ανικανότητά του, αποτελεί το καλύτερο επιχείρημα για τις ορδές των ληστών και των συμμοριών. Ο θεός να βάλει το χέρι του. Ενας ανόητος λύκος φυλάει τα αμνοερίφια!