Δημήτρης Δανίκας

Ο λόγος   για  τα  ψηλοτάβανα ποσοστά  του Ερντογάν στις  κλειστές  κοινωνίες των Τουρκοευρωπαίων  μεταναστών. Τόσο    ψηλοτάβανα  που  σε μερικές  ευρωπαικές περιοχές ξεπέρασαν  ακόμα και  αυτά   της βαθιάς Ανατολίας. Πρωταθλητές στο  «Ναι»   Γερμανοί, Αυστριακοί και Ολλανδοί  πολίτες.  Προερχόμενοι από    την   Σουλτανία  φυσικά.  Πολλοί  οι λόγοι. Μερικοί  εξ αυτών αξίζουν   ιδιαίτερης μελέτης και επεξεργασίας

Πρώτο  επειδή είναι απομονωμένοι. Δηλαδή  δεν είναι ενσωματωμένοι. Επειδή είναι αυτοπεριορισμένοι. Και επειδή όλες οι  ευρωπαικές  κοινωνίες-και πρώτα απ  όλα  το σύστημα-τους  θεωρεί  «ξένους». Και  συμβαίνει  τούτο το  τερατώδες. Μέσα  στον πυρήνα  της Γερμανικής κοινωνίας-φερ ειπείν-οι  Τούρκοι  εξακολουθούν να πορεύονται   σα να είναι στο χωριό  τους. Με τα ίδια ήθη και έθιμα. Με την ίδια θρησκεία. Με τον ίδιο  προφήτη τον Μωάμεθ!

Δεύτερο επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των Τούρκων μεταναστών είναι  συγκεντρωμένη   στα εργοστάσια και στις  δευτερεύουσες  υπηρεσίες. Είναι  δηλαδή οι  «βίδες»», τα «κατσαβίδια» και οι «σφουγγαρίστρες»  των  Γερμανών. Αυτός ο ταξικός  διαχωρισμός  η βασική αιτία ενός ασίγαστου μίσους εναντίον  των   αφεντικών. Εμείς το υπηρετικό προσωπικό. Εσείς από μια  ανώτερη  φυλή!

Τρίτο αυτή  η  βαθιά εμπεδωμένη  πεποίθηση   των «παιδιών ενός κατώτερου θεού»  το  εφαλτήριο του  διαχωρισμού.  Ο διαχωρισμός προκαλεί μίσος και το μίσος  εκδικητική μανία!

Τέταρτο,  οι   διαφορετικές, εκ διαμέτρου  εχθρικές,  θρησκευτικές  πεποιθήσεις. Η μαντήλα είναι το σύμβολο.  Η μαντήλα είναι η σημειολογία του αυτοπεριορισμού. Του  γκέτο ανάμεσα  στους   γκασταρμπάιτερ και  τους  Γερμανούς!

Πέμπτο  όλα αυτά τα ενισχύει και τα πυροδοτεί το εχθρικό  κλίμα  ανάμεσα στον Σουλτάνο και τους ευρωπαίους. Αυτό το εχθρικό κλίμα  σπρώχνει τους  Τούρκους  στην αγκαλιά του Ερντογάν. Και όσο εκείνος   ρίχνει λάδι στη φωτιά, τόσο εκείνοι, με αναπτερωμένο  το  εθνικό τους αίσθημα, ορμάνε εναντίον  των  Γερμανών αφεντικών. Κάπως έτσι και μέσα στο ενισχυμένο  φαντασιακό τους,   ψηφίζουν Ερντογάν.  Σα να λένε «τώρα  θα δείτε  τι σημαίνει   δυνατή  Τουρκία».  «Ηρθε η ώρα να σας εκδικηθούμε»!

Με απλά λόγια. Δε πα να απολαμβάνουν όλα τα πλεονεκτήματα ως πολίτες μιας δυνατής ευρωπαικής χώρας.  Δε πα να  έχουν  ασφάλεια και περίθαλψη που ούτε στα πιο λαχταριστά τους όνειρα  δεν θα μπορούσαν να δουν! Δε πα να έχουν  δουλειά, κατοικία και όλα τα Δυτικά  συμπαρομαρτούντα. Μωρέ δε πα να είναι στα χαρτιά γερμανοί πολίτες. Ολα αυτά μπροστά  στην ταπείνωσή τους, ως  πολίτες  δεύτερης  κατηγορίας, είναι   τα δευτερεύοντα και «ψιλά»!

Το «Evet» στον  Ερντογάν  ήταν αναμενόμενο  και  εξηγήσιμο.  Δηλαδή «Evet» στην εθνική μας περηφάνεια. «Evet» στην καταγωγή μας.  «Evet» στο μίσος και την εκδίκησή μας.  Μ αυτό το  δημοψήφισμα ο  Ερντογάν πιστοποίησε την  ύπαρξη μιας πέμπτης  φάλαγγας  που  λειτουργεί στα σπλάχνα της πιο ισχυρής    ευρωπαικής περιοχής.   Η   φάλαγγα του μίσους, της εκδίκησης  και ίσως της  τρομοκρατίας!