Δημήτρης Δανίκας

Τι  απ όλα αυτά είναι, ας πούμε, ο  Ευκλείδης Τσακαλώτος; Που σύμφωνα με  τον «κλειστό  κύκλο»  του  χερ Βολφ Σόιμπλε «είναι ο καλύτερος   απ όλους»!

Και πως  γίνεται  ο  Λενινιστής  Ευκλείδης να  συμπορεύεται με τον   σκληροδεξιό  Σόιμπλε;

Θα μου πείτε ότι και η «κομμουνιστική,  δικτατορική»  Κίνα   έχει υιοθετήσει  τις πιο  ακραίες μεθόδους  της Μάργκαρετ Θάτσερ. Συμφωνώ. Ομως  η Κίνα   είναι το μεγαλύτερο και πιο αχόρταγο εργοστάσιο της Οικουμένης.  Η Ψωροκώσταινα  ούτε μισή  τρίχα από   τα οπίσθια του «κίτρινου  τίγρη»!

Ολα αυτά  επανέρχοναι κάθε φορά  που οι  «αριστεροί»  λεβέντες του Τσίπρα   ασπάζονται  το  χέρι του  Γερμανού «τσάρου» πασών των ευρωπαικών  χωρών. Οπως, λόγου  χάριν  συνέβη  προσφάτως με την γνωστή επιστολή που  το περιεχόμενό της δημοσιεύτηκε  προς όλους!

Ετσι έγινε μεγάλος ντόρος. Που συνεχίζεται.  Ετσι άπαντες  οι τηλε-αναλυτές  έσκιζαν τα  ρούχα τους.  Εναντίον του «άπατρι»  Τσακαλώτου. Ετσι στο δρόμο άκουγες τους περαστικούς, με   χαμηλωμένο  το  σβέρκο να αφήνουν  ήχους  «τσι  τσι  τσι»!

Τι  λέτε μωρέ! Μα όλα  αυτά, και ακόμα περισσότερα, περιλαμβάνονται  στο  τρίτο μνημόνιο. Εκείνου  του θέρους του 2015.  Μα όλα  αυτά,   μαζί με το  Μνημόνιο, το έχουν συνυπογράψει και ο  Βαγγέλας  ο Μειμαράκης και  η Φώφη Γεννηματά και ο Σταύρος Θεοδωράκης (ο Βασιλολεβέντης  δεν  υφίστατο  ακόμα  ως κόμμα κοινοβουλευτικό)

Επομένως  τι να λέμε τώρα; Τα αυτονόητα;  Οτι  η  χώρα  κολυμπάει σε ωκεανούς από  χρέη. Οτι  συντάξεις και μισθοί  τροφοδοτούνται από τα δάνεια των  ευρωπαίων «συνωμοτών»! Οτι  από «αρχαιοτάτων»  χρόνων  δανειζόμαστε από τους «προστάτες». Οτι  από  τη μια παριστάνουμε τους καμπόσους και από την άλλη, με τον πρώτο  βήχα των  δανειστών, προσκυνάμε  τον Σόιμπλε. Οτι η Γερμανία είναι  το απόλυτο  αφεντικό και ο Ολάντ και κάθε Γάλλος Πρόεδρος, είναι το  ξεσκονιστήρι της Μέρκελ. Οτι  για να υπάρχουμε, όπως υπάρχουμε, πρέπει να λέμε «ναι»  σε όλα. Και  ότι γιοκ αυτονομία,   εθνική  κυριαρχία και όλα τα τοιαύτα!

Αρα η επιστολή «φωτογραφίζει» κρυστάλλινα  αυτή τη  σχέση  αφεντικού με  τον υποτακτικό  του. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο!

Τώρα, σχετικά με τις «αντιφάσεις»  του Αλέξη που  τη μια στιγμη παριστάνει  τον μάγκα και την άλλη  ματς  μουτς, ε κι αυτό από  τις   κλασικές, «προαιώνιες»  παραδόσεις  των  Ελλήνων πολιτικών.  Ούτε πρώτη μα ούτε  τελευταία  φορά βλέπουμε το ίδιο έργο με τον τίτλο «βαράτε με κι  ας κλαίω»!

Και κάτι ακόμα. Προς όλους. Οι   λύσεις  είναι δύο. Είτε φεύγουμε από το  ευρώ λέγοντας «Fuck youWolf». Με  όλες τις  συνέπειες.  Είτε «σκάσε και κολύμπα». Τρίτη  λύση  γιοκ. Αντε επιτέλους να τελειώνουμε με όλη  αυτή  την  υποκρισία  και την  κλαψομ...!