Δημήτρης Δανίκας

Οταν στα ελληνικά είπε «Ζήτω η Ελλάς»! Και δεν είναι μόνο αυτός. Διάβαστε για τις ομάδες με Φιλλέληνες που προσήλθαν στον Αγώνα. Αρκετοί εξ αυτών τα έδωσαν όλα. Διαβάστε για την διχόνοια των Νεοελλήνων «πρωταθλητών».Διαβάστε για τον Ιμπράημ που πυρπολούσε ολόκληρη την Πελοπόννησο. Για τους προχτεσινούς «εθνάρχες» που το είχαν ρίξει στο διαμοίρασμα των ιματίων αυτής της ευλογημένης και ταυτόχρονα καταραμένης Γης!

Πως να σας το πω. Αλλεπάλληλες οι στιγμές που έχει συμβεί το ίδιο τροπάρι το καταστροφικό. Εμείς με φθόνο φλογερό. Σα να μισούμε τον τόπο, τον γείτονα, τον διπλανό, τον περαστικό, ακόμα και τον εαυτό μας. Και οι ξένοι, οι «συνωμότες», οι «ανθέλληνες», οι «αρπακτικοί», οι «άπιστοι», οι «κουτόφραγκοι» διαρκώς να μας σώζουν από ολοκληρωτική καταστροφή!

Οπως τώρα. Διχασμός αντί για συμφιλίωση. «Πόλεμος» αντί για Ειρήνη. Μονόλογοι αντί για διάλογο. Υβρεολόγιο αντί για επιχειρήματα. Μικροκομματικά συμφέροντα αντί για συναίνεση. Επικοινωνιακά παιχνίδια αντί για σοβαρότητα. Διάσπαση αντί για ενότητα!

Επρεπε να μας επισκεφθεί ο Μπαράκ Ομπάμα. Ενας Αφροαμερικανός. Ο απόγονος Κενυάτη πατέρα και Ινδονήσιου πατριού. Επρεπε να έρθει αυτός ο ξένος, ο αμερικανός, ο πλανητάρχης, ο «κακός». Να ακούσουμε για την Δημοκρατία των Αρχαίων της Αθήνας. Να «προσκυνήσει» στον Παρθενώνα. Να επιμείνει για την απομείωση του χρέους. Να υπογραμμίσει την ευεργεσία από το αίσθημα ελπίδας και αισιοδοξίας. Να παροτρύνει τους νέους να μείνουν στην πατρίδα. Να αναφερθεί στο παράδειγμα προσπάθειας του Γιάννη Αντετοκούνμπο!

Του Αφρικανού Αντετοκούνμπο. Του μαύρου «μιάσματος». Του «πίθηκου» όπως λένε, χλευάζοντας με άπειρο μίσος, ατελείωτο αναλφαβητισμό και ασυμμάζευτη απουσία ανεκτικότητας, όλοι εκείνοι οι τάχα μου «πατριώτες» της Χρυσής Αυγής. Αλλά και όλοι οι άλλοι που εκλαμβάνουν κάθε προσφυγόπουλο ως ιό ανεξέλεγκτης, ασυγκράτητης, επιδημίας αθεράπευτης και θανατερής!

Επρεπε ένας μαύρος Αμερικανός να μας υπενθυμίσει τον στοιχειώδη κανόνα μιας διαχρονικής και ακαταπόνητης διαλεκτικής. Οτι η διαφορετικότητα. Οτι οι μεταναστευτικές ροές. Οτι η πολυπολιτισμικότητα. Ολα αυτά είναι πλεοεκτήματα, προτεράμητα και αξεπέραστες αρετές!

Κι εμείς; Α εμείς! Για τους περισςότερους εξ ημών και υμών, Αμερική είναι το συνώνυμο του καταναλωτισμού, της Nike, της Apple, του λούσου, της βίας, του Χόλιγουντ και της Wall street!

Γιατί καθόλου μα καθόλου δεν μας βολεύει, αφού με τις «παθογένειές μας» δεν ταιριάζει. Να αφομοιώσουμε τα θεμέλια της Αμερικής. Οπως διαρκής προσπάθεια. Οπως εξολόθρευση της φοροδιαφυγής. Οπως εξωστρέφεια. Οπως εφευρετικότητα. Οπως προκοπή των αριστούχων πέρα από κάθε ταξική και άλλη καταγωγή!

Σκεφτείτε κάτι εντελώς απλό Ο Μπαράκ Ομπάμα είναι απόγονος μαύρου Κενυάτη. Κι όμως κατάφερε να εκτοξευτεί σε πρώτο πολίτη της Αμερικής. Και πεστε μου εσείς. Θα μπορούσε ποτέ εν Ελλάδι των Αρχαίων προγόνων, απόγονος Πακιστανικής καταγωγής να γίνει, έστω και υποψήφιος βουλευτής; 

Και για να τελειώνω. Με βαθιά μελαγχολία. Η επίσκεψη του Μπαράκ Ομπάμα μου κανε κακό. Η ελληνικότητα του μαύρου Μπαράκ Ομπάμα μ έκανε να ντρέπομαι. Τόσο γι αυτούς τους Ελληνες όσο και γι αυτή την Ελλάδα!