Δημήτρης Δανίκας

Ο, τι έκαμε ο Τσίπρας εναντίον  Σαμαρά και Βενιζέλου κάνει τώρα ο  Κυριάκος   εναντίον Τσίπρα. Και ότι έκανε ο Σαμαράς  εναντίον Γιωργάκη Παπανδρέου,   το ίδιο  αντέγραφε, πριν τις  εκλογές  του 2015,  ο Αλέξης Τσίπρας. Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δύο μαζί καρπαζώνουν ανελέητα  το  κεφάλι της  Ψωροκώσταινας. Το εξηγώ!

Αν  η έκθεση   του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου προέβλεπε ύφεση,  ε τότε άπαντες της αντιπολιτεύσεως, με  αρχηγό τον Κυριάκο, θα εκτόξευσαν στον ουρανό  το  γαλαζοπράσινο Τουρκαλβανικό  φέσι τους. Το ίδιο,   φυσικά ισχύει και   στην περίπτωση του  Τσίπρα. Πρωταθλητής εκείνος ο τάχα μου αριστερός στην καταστροφολογία!

Τώρα που η έκθεση του ΔΝΤ  προβλέπει ανάπτυξη  2.7%, άπαντες  της ίδιας αντιπολιτευτικής  φάρας  εξέρχονται  στα τηλε-παράθυρα και   στα   ραδιο-μικρόφωνα σχολιάζοντας  περίπου ότι πρόκειται  για «πολιτικά παιχνίδια». Πράγμα που σημαίνει πως  είτε ο Τσίπρας είναι άνθρωπος  της Κριστίν Λαγκάρντ και  όλων των λόμπι των πολυεθνικών, κυρίως του Εβραικού κεφαλαίου. Είτε πάλι ο Τσίπρας   εξαγόρασε την  τεχνοκρατούμενη συνείδησή τους. Γελοιότητες!

Το ίδιο    θλιβερό και για την  χώρα  καταστροφικό,  συμβαίνει σε  κάθε παρέμβαση, σε  κάθε «πορδή» της κυβερνητικής ερασιτεχνικής συγχορδίας. Ολα μα όλα, ακόμα και η εκκαθάριση της διοικήσεως της ΕΠΟ εκλαμβάνονται  ως αποδεικτικά τεκμήρια  πρωτοφανούς καταστροφής. Το ίδιο  συνέβαινε και με  τον Τσίπρα. Οταν  εκείνος  με την παρέα του είχαν σκαρφαλώσει στα κεραμίδα. Σε όλα, μα  σε όλα ένα  βροντώδες Οχι. Μωρέ είμαι  βέβαιος πως ακόμα και  τους φόρους αν μειώσει, πάλι καταστροφή το μέτρο θα επιφέρει!

Αφθονα  τα παραδείγματα. Καθημερινά και αποκαλυτικά. Επομένως, μέσα στο τσουνάμι της κρίσης, ο ένας εναντίον  του άλλου. Να βγάλουν τα μάτια  τους προκειμένου να  διατηρήσουν  την εξουσία  τους. Προκειμένου ο Αλέξης πάση θυσία να κατοχυρώσει την θέση του και ο Κυριάκος να προπονείται  για την άνοδό του στην πρωθυπουργία!

Ποιο  το κόστος  απ αυτό τον ανελέητο  διχασμό, απ αυτή την διαρκή και οργανωμένη πολεμική  αντιπαράθεση;  Θα σας το πω

Αν λόγου  χάριν, ήμουν ξένος επενδυτής. Αν εκπροσωπούσα κάποιο  πανίσχυρο  επενδυτικό οεργανισμό. Αν   κάθε μέρα, είτε με Σαμαρά, είτε με  Παπανδρέου, είτε με Τσίπρα,   διάβαζα ότι κάθε αντιπολίτευση  ωρύεται πως η κυβέρνηση καταστρέφει την  χώρα. Και αν με την ολοκλήρωση κάθε εκλογικής αναμέτρησης,  η  κάθε αξιωματική αντιπολίτευση απαιτούσε  νέα εκλογική αναμέτρηση, ε τότε όχι μόνο    δεν θα  σκεφτόμουνα να  βάλω τα λεφτουδάκια μου σ αυτό το μόρφωμα που   κατ ευφημισμόν ονομάζεται κράτος, αλλά  θα  την έκανα χωρίς  δεύτερη  σκέψη!

Με απλά  λόγια; Εγώ να επενδύσω  σ αυτό   το  φρενοκομείο; Οπου  φύγει  φύγει!