Δημήτρης Δανίκας

Σκέτος ζουρλομανδύας η αντιφατικότητα που δημιουργείται με κάθε δήλωση-εκτίμηση-τοποθέτηση κάθε αξιωματούχου της διεθνούς κοινότητας!

Ο Σόιμπλε αισιόδοξος. «Προχωράμε» λέει. Αλλά την ίδια στιγμή και μέσα σε οίστρο απέραντου «φιλλεληνισμού» συμπληρώνει «αλλά το Grexit θα βοηθούσε την Ελλάδα»!

Ο Ζαν Κλοντ Γιουνγκέρ διαρρηγνύει τα ιμάτιά του δηλώνοντας, περίπου ότι είναι υπερβολικά και ασήκωτα τα βάρη που πέφτουν στους ώμους της Αθήνας. Και ότι η αξιολόγηση πάση θυσία πρέπει να ολοκληρωθεί χωρίς νέα συμπληρωματικά μέτρα ύψους 3 δισεκατομμυρίων!

Ταυτόχρονα με όλα αυτά η Κριστίν Λαγκάρντ επιμένει σε ουσιαστικό και βαθύ «κούρεμα» του χρέους. Αλλιώτικα το επενδυτικό περιβάλλον θα είναι αρνητικό για την Ελλάδα! Και κοντά σε όλα αυτά, ο πλανητάρχης Μπάρακ Ομπάμα επιμένει κι αυτός σε «κούρεμα», επειδή λέει, όπως ο Γιουνγκέρ, με το προσφυγικό οι Ελληνες σηκώνουν υπέρβαρο φορτίο!

Αν σε όλα αυτά προσθέσω και δημοσίευμα του εγκυρότατου Βρετανικού «Economist» ε τότε θα καταλήξω να φορέσω ζουρλομανδύα. Γιατί, σύμφωνα με τους αναλυτές του περιοδικού, το πιθανότερο σενάριο είναι Grexit. Είτε αυτό το καλοκαίρι είτε μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια!

Εχουμε και λέμε. Σημείο πρώτο. Δεν πρόκειται για ασυμφωνία χαρακτήρων. Αλλά για ασυμφωνία συμφερόντων. Ο Σόιμπλε από τη μεριά της αριθμητικής και της Λογιστικής. Ο Ομπάμα από την σκοπιά της γεωστρατηγικής και της ιδιαίτερης και ευαίσθητης γεωγραφικής θέσης της Ελλάδας. Η Λαγκάρντ επειδή με το «κούρεμα» ρ προσδοκά πως μια απομείωση του χρέους θα βοηθήσει την χώρα κι έτσι το ΔΝΤ θα εισπράξει κάποτε τα λεφτά που είχε δώσει στην Ψωροκώσταινα! Οσο για τον «Economist» ο λόγος είναι ένας και μοναδικός. Η Ελλάδα δεν έχει τα φόντα να παραμείνει σταθερό μέλος της Ευρωπαικής Ενωσης!

Σημείο δύο. Ολοι αυτοί οι μεγιστοτεράστιοι παικταράδες της διεθνούς Οικονομίας, αδυνατούν να λύσουν ένα πρόβλημα που αφορά στο 2% της Ευρωπαικής Οικονομίας. Απίστευτο. Τόσος ντόρος, τόσα λεφτά, τόσοι εγκέφαλοι, τόσες αναλύσεις, τόσα ταξίδια, τόσες συσκέψεις και τόσα μνημόνια. Κι όμως ακόμα και τώρα η Hellas εξακολουθεί να είναι ο πιο αδύναμος κρίκος της αλυσίδας. Το 2% ο πιο κρίσιμος, αποσταθεροποιητικός παράγοντας της γηραιάς Ηπείρου. Κύριε των δυνάμεων!

Σημείο τρίτο. Που καταλήγουν όλα αυτά; Σε σοβαρά ίχνη αισιοδοξίας. Το προσφυγικό λειτουργεί ως σοβαρό και άκρως θετικό επιχείρημα υπέρ της Ελλάδας. Το Βρετανικό δημοψήφισμα και η πιθανότητα ενός Brexit κι αυτό το σενάριο στα θετικά των Αθηνών. Το μπάχαλο σε Αραβικές χώρες, μαζί με την επέλαση της τρομοκρατίας του ISIS κι αυτά υπέρ ημών. Και τέλος η μεγαλομανία και οι ανεξέλεγκτες αυταρχικές συμπεριφορές του Ταγίπ Ερντογάν όλα αυτά προσθέτουν πολλούς πόντους για να χαλαρώσουν τα λουριά των ξένων δανειστών!

Κι όμως ενώ συγκυριακά όλα τα διεθνή μέτωπα δουλεύουν για εμάς κι ενώ όλοι οι μεγαλοπαράγοντες μας βλέπουν θετικά, εμείς εκεί εκεί στη Β Εθνική. Από το 1821 μέχρι σήμερα. Και έχει ο θεός. Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της και τα παιδιά της τρώνε την Ελλάδα!