Δημήτρης Δανίκας

Και μάλιστα με σενάριο  γραμμένο από το διευθυντήριο  Βρυξελών και Βερολίνου. Με σκηνοθέτη  τον  σουλτάνο Ταγίπ Ερντογάν. Με κομπάρσους τα Σκόπια και τις λοιπές Βαλκανικές  «πινέζες». Και με καρπαζοεισπράκτορα την Ψωροκώσταινα!

Γιατί είναι προφανές ότι στη Σύνοδο Κορυφής  κυριάρχησε, υπογείως, άφθονη και καλά  στημένη υποκρισία.  Γιατί είναι προφανές ότι  η  διπλανή  σουλτανία κάνει ό,τι γουστάρει. Γιατί είναι προφανές  ότι  οι   Φιλιππινέζες και σφουγγαρίστρες  των Βαλκανίων είναι   εντεταλμένα όργανα  των μεγάλων  ευρωπαϊκών  δυνάμεων. Και  γιατί είναι προφανές ότι  ουδείς  λαμβάνει σοβαρά  υπόψη του τον Τσίπρα και  την Ελλάδα!

Αυτά  τα   βασικά συμπεράσματα τόσο από την φραγή των  Βορείων  συνόρων όσο και από τις ορδές  δυστυχισμένων  ψυχών που  σπρωγμένοι από  τον Σουλτάνο   καταφθάνουν και  αποβιβάζονται  στα  νησιά του Ανατολικού Αιγαίου!

Επομένως  για τον απλό και «μέσο» Νεοέλληνα τρία πράγματα καρφώνονται  στο μυαλό  του.

Το πρώτο, ότι η Ευρωπαϊκή συμμαχία είναι παραμύθια. Αλλά λόγια  ν' αγαπιόμαστε. Τίποτα  δεν   τηρείται.  Και  όλη αυτή  η  φασαρία και τα κροκοδείλια  δάκρυα  για τους πρόσφυγες είναι μόνο  για το  θεαθήναι. Ετσι  για το θέατρο!

Το  δεύτερο,  ότι το μόνο που μετράει σ  αυτή την  «συμμαχία» είναι το  συμφέρον.  Αυτή  η ύψιστη και  ακατανίκητη δύναμη που  καθορίζει την τακτική και  στρατηγική των «συμμάχων».  Γι αυτό άλλωστε   δεν υφίσταται και ούτε  εφαρμόζεται  η παραμικρή «τιμωρία»  στους παραβάτες. Γι αυτό «άλλα λέμε  και άλλα κάνουμε». Γι αυτό  το «θέατρο» των εξαγγελιών και  των καλών προθέσεων. Με απλά λόγια  στην σύνοδο «άγγελοι»  στην πράξη «διάβολοι»!

Το  τρίτο,  ότι τις  συνέπειες αυτού του  θεάτρου, τις πληρώνει ο πιο αδύνατος κρίκος της αλυσίδας. Ο οποίος μάλιστα  διαθέτει  τεράστια  αφύλακτα  θαλάσσια σύνορα.  Και  χρεοκοπημένος και μακάκας. Αλλος το κάνει, άλλος πληρώνει!

Ετσι σιγά-σιγά αποσταθεροποιείται η   εικόνα της Ευρωπαικής Ενωσης. Ετσι  πολλαπλασιάζονται οι  ευρωσκεπτικιστές.  Ετσι δικαιώνονται οι Κασσάνδρες. Ετσι  ο «μέσος» Ελληνας από τη μια επιθυμεί να   κυκλοφορεί κάτω από την προστατευτική ομπρέλα του ευρώ και ταυτόχρονα  γαμοσταυρίζει την   «συμμαχία»!

Το  πιο κραυγαλέο  τεκμήριο αυτής της υποκρισίας είναι οι περιπολίες των Νατοϊκών  δυνάμεων. Που κάτω από τη μύτη  τους κυκλοφορούν τα πλεούμενα των  δουλεμπόρων. Ομως αυτοί  σφυρίζουν αδιάφορα. Κι αυτοί  τριταγωνιστές  της ίδιας θεατρικής παράστασης είναι!

Τι να κάνουμε; Να απειλήσουμε με έξοδο από τη συμμαχία; Τρέλα! Να  τα βάλουμε  με τον Σουλτάνο; Τρέλα! Να μπουκάρουμε στα Σκόπια και να  γκρεμίσουμε τους  φράκτες; Τρέλα!

Τότε; Τίποτα.  Οταν είσαι αδύναμος. Οτας είσαι  οικονομικά ανοχύρωτος. Οταν στο  εσωτερικό μέτωπο  όλοι εναντίον όλων. Οταν δεν ξέρεις τι θα σου  ξημερώσει αύριο. Οταν πολεμάς με λιανοντούφεκα εναντίον  πυραύλων, ε τότε ένα πράγμα  σου μένει να κάνεις.  Πρώτα το σταυρό σου και ύστερα να  αρθρώσεις  την γνωστή επίκληση «ο θεός να  βάλει το  χέρι του»!