Δημήτρης Δανίκας

Με την προυπόθεση, φυσικά, να είσαι μακριά. Πολύ μακριά. Εκτός Ψωροκώσταινας. Να βλέπεις, να χάσκεις με την επικών διαστάσεων μακακία και να σούρνεσαι χάμω από τα γέλια. Εδώ που τα λέμε η περίοδος που διανύουμε είναι σκέτο, καθαρό χρυσάφι για τους γελοιογράφους και τους κωμικογράφους!

Από τα άφθονα καλαμπούρια που καθημερινά ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, ξεχωρίζω τρία και χαρακτηριστικά. Τρεις λεπτομέρειες που πέρασαν στα ψιλά

Οπως, ας πούμε, η αντιστροφή ανάμεσα στην παραδοσιακή Δεξιά και την τάχα μου (συριζέικη) Αριστερά. Ποιο το αστείο της ιστορίας; Οτι ο δεξιός Μειμαράκης όταν λέει «εμείς πιστεύουμε στις συμμαχίες δεν είμαστε αλαζόνες» είναι σαν να υιοθετεί αριστερά συνθήματα. Και ο αριστερός Τσίπρα όταν λέει «θέλουμε ισχυρή εντολή» είναι σα να υιοθετεί την κλασική δεξιά πολιτική. Γιατί αυτή η αντιστροφή; Μα φυσικά εξ ανάγκης. Ο αδύναμος με τις συμμαχίες ο δυνατός με την αυτοδυναμία

Σας το χω πει. Ο καιροσκοπισμός και ο οπορτουνισμός των ελλήνων πολιτικών είναι παροιμιώδης και ολότελα φιλοτομαρικός. Πρώτα η στρούγκα τους και ύστερα, αν υπάρχει χώρος, η κοινωνία και η πατρίδα. Εκ παραδόσεως και συνηθειών, εθνική συνείδηση γιοκ!

Δεύτερη λεπτομέρεια με τίτλο παροχές. Ακόμα και τώρα. Η παροχολογία δεν κόβεται ποτέ. Ακόμα και όλοι εμείς να γκρεμοτσακιζόμασταν ο Μαυρογιαλούρος θα υπόσχονταν ότι έχει συμφωνήσει με τον Χριστό να μας γλιτώσει από τον γκρεμό!

 Οπως ας πούμε η εξαγγελία του Βαγέλλα. Του προσωρινού αρχιτσέλιγκα του γαλάζιου μαντριού. Που απευθυνόμενος στην υπερήφανη αγροτιά υποσχέθηκε και επανέλαβε το προαιώνιο τροπάρι το γνωστό. Πως δηλαδή έτσι και η παράταξή του έρθει στην εξουσία ο φόρος για τους αγρότες θα είναι μηδενικός!

Οπως ας πούμε ο Σταύρος Θεοδωράκης. Που απευθυνόμενος στην «κρίσιμη» μάζα των μικρομεσαίων εμπόρων υποσχέθηκε ότι θα επιστρέφει το ΦΠΑ σε κάθε επιχείρηση με τζίρο κάτω από τριάντα χιλιάδες ευρώ ετησίως. Σκεφτείτε λοιπόν τι θα συμβεί στην υποθετική περίπτωση που ο Σταύρακας συμπορευτεί με κάποιο κυβερνητικό κόμμα. Οκτώ στους δέκα καταστηματάρχες θα δηλώνουν τζίρο κάτω από τριάντα χιλιάρικα. Για να μη πω εννιά στους δέκα. Οι ελάχιστοι νομοταγείς θα εκλαμβάνονται ως μαλάκες!

Οπως ας πούμε ο Αλέξης. Που απευθυνόμενος σε όλους ισχυρίζεται, περίπου, πως με τα ισοδύναμα θα εξαφανίσει, ως δια μαγείας, το Μνημόνιο. Ποια αυτά τα ισοδύναμα; Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Και γιατί ρε Αλέξη όλους αυτούς τους μήνες δεν καταπολέμησες της φοροδιαφυγή; Γιατί, σου λέει, η προσοχή μας ήταν κατειλημμένη με την διαπραγμάτευση. Ελα!

Τρίτη λεπτομέρεια. Οπως ας πούμε η λίστα Λαγκάρντ. Καλά ο Βενιζέλος. Αυτός την έκανε γαργάρα. Καλά ο Σαμαράς. Αυτός, λέει, είναι διαπλεκόμενος. Καλά όλοι αυτοί της παλιάς, σκουριασμένης και ανυπόληπτης πολιτικής φάρας. Ο Αλέξης όμως; Ο καθαρός; Ο αδιάφθορος; Ο νέος; Ο ηθικός;

Η κατάληξη γνωστή. Τον έλληνα πολτικό όσο και να πλένεις το σαπούνι σου χαλάς. Η χώρα αργοπεθαίνει. Ο Μαυρογιαλούρος θριαμβεύει!