Δημήτρης Δανίκας

Παράδειγμα; Και μάλιστα ηχηρό και εθνικό. Αν ο Τσίπρας υποχωρήσει στις διαπραγματεύσεις αμέσως θα τον κατηγορήσουν για κωλοτούμπα. Με το γνωστό σκεπτικό ότι άλλα έλεγε και άλλα κάμει. Αλλα υποσχέθηκε και άλλα θα υπογράψει. Οπως και οι προκάτοχοί του. Μία από τα ίδια!

Αν ο Τσίπρας μουλαρώσει και τα στυλώσει, Αν δηλαδή δεν υποχωρήσει και δεν συμβιβαστεί και έτσι η χώρα καταλήξει στο εθνικό νόμισμα, ε τότε θα του ρίξουμε μπινελίκια, θα τον στήσουμε στα τρία μέτρα και θα τον κρεμάσουμε στην πλατεία Συντάγματος

Εδώ ακριβώς θα συμφωνήσω με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Οτι δηλαδή η «Ελλάδα δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει». Στην πραγματικότητα η κοινωνία δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει!

Παράδειγμα; Η τελευταία τοποθέτηση της Νέας Δημοκρατίας και του Αντώνη Σαμαρά. Που, προφανώς σπεύδωντας να προλάβει τις εξελίξεις, ανακοίνωσε, με κακεντρέχεια και αυτοθαυμασμό, ότι με την «επιστολή» Βαρουφάκη, όχι μόνο δεν φεύγουμε από την επιτήρηση και το Μνημόνιο, αλλά αντιθέτως προτείνουμε την επιμήκυνσή του για ένα εξάμηνο. Που σημαίνει «είδες; Στα έλεγα εγώ!»

Ποιες οι διαφορές; Οτι προφανώς ο Σαμαράς στην περίπτωση που κέρδιζε τις εκλογές θα είχε συμφωνήσει με τις περικοπές των συντάξεων, την αύξηση του φόρου στα ξενοδοχεία και τις μαζικές απολύσεις. Ολα αυτά που είχαν περιληφθεί στο περιβόητο email Γκίκα Χαρδούβελη

Ποιά η διαφορά; Οτι ο Τσίπρας αποκλείεται να συμφωνήσει μ αυτά τα τρία μέτρα. Και στην περίπτωση που στριμωχτεί με την Γερμανία να επιμένει στο Nein ε τότε διόλου αποκλείεται να καταλήξουμε σε δημοψήφισμα!

Να το πω διαφορετικά, Οσο αφορά εσένα, εμένα, όλους εμάς. Οπως έγραφα και τόνιζα στο χτεσινό μου σχόλιο, πρέπει όλοι εμείς να αποφασίσουμε τι ακριβώς θέλουμε. Να τεστάρουμε τις αντοχές μας

Θέλουμε σύγκρουση; Ε τότε Blood, Sweat and Tears. Αίμα, ιδρώτας, δάκρυα. Είσαι; Πρέπει να απαντήσεις ευθέως. Πριν κατηγορήσεις τον Τσίπρα η τον οποιονδήποτε έλληνα πρωθυπουργό. Είσαι έτοιμος να συγκρουστείς με τα βράχια; Δεν νομίζω. Εγώ πάντως όχι!

Αν λοιπόν δεν θέλουμε σύγκρουση και επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Πράγμα που σημαίνει στάση πληρωμών, μισθών, συντάξεων και άλλων «πρώτων υλών» ε τότε πρέπει να συμβιβαστούμε!

Το πρόβλημα έχει μετατεθεί στην πλευρά της κοινωνίας. Κανείς δεν μπορεί να τα έχει όλα δικά του. Και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο!

Με απλά λόγια. Αν ο Τσίπρας κατοχυρώσει δέκα από τα εκατό αιτήμά του, η νίκη του θα είναι διπλή. Γιατί «από το ολότελα καλύτερη η Παναγιώταινα». Αλλά και γιατί επιτέλους είναι η πρώτη φορά που η Ψωροκώσταινα σήκωσε κεφάλι. Keep Trying. Οποιος προσπαθεί αυτός στο τέλος ο νικητής!