Δημήτρης Δανίκας

Πρώτο, ότι αφού το λέει εκείνος, ως επαίων, συμφωνώ κι εγώ. «απατεώνες» μας κυβέρνησαν. Επομένως αφού κι αυτός μας κυβέρνησε και μάλιστα επί σειρά δεκαετιών τι να είναι; Συ είπας!

Δεύτερο, ότι αφού το λέει εκείνος, ως άριστος γνώστης των πραγμάτων, συμφωνώ κι εγώ. Οτι όλοι αυτοί οι απατεώνες πρωτίστως ενδιαφέρονται για την καρέκλα τους. Για την βολή τους. Δευτερεύοντας για την παράταξή τους. Και καθόλου για την πατρίδα τους. Επομένως κι αυτός που μας κυβέρνησε επί σειρά δεκαετιών, πρωτίστως βολεύτηκε για την καρέκλα του, δευτερευόντως για την παράταξή του και καθόλου για την πατρίδα του. Υποκλίνομαι στην ωμή, κυνική ειλικρίνειά του!

Τρίτο ότι αφού όλοι είναι απατεώνες και αφού ο Σαμαράς είναι λιγότερο απατεώνας από τους άλλους, τότε αναγκαστικά θα ψηφίσει Νέα Δημοκατία. Τον μονόφθαλμο από τους τυφλούς. Πράγμα που σημαίνει ότι όλα αυτά τα χρόνια υπηρετούσε απατεώνες. Πράγμα ακόμα που σημαίνει ότι ο Σαμαράς που έριξε την κυβέρνησή του είναι λιγότερο φιλοτομαριστής και λιγότερο καιροσκόπος από τους άλλους. Και πράγμα που σημαίνει ότι όλα αυτά τα χρόνια υπηρέτησε μια παράταξη που καμία διαφορά δεν είχε από το τάχα μου εχθρικό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας!

Με απλά λόγια είναι σα να ομολογεί τα εξής απολαυστικά. Οτι ως αντιπρόεδρος του Γιώργου Παπανδρέου υπηρέτησε έναν απατεώνα. Οτι ως μεγαλοστέλεχος του ΠΑΣΟΚ υπηρετούσε απατεώνες. Και ότι τώρα που έφυγε και αποστρατεύτηκε είδε το φως το αληθινόν και εξ αποστάσεως, έστω με την ψήφο του και την επιρροή του, θα στρατευτεί υπέρ ενός λιγότερου απατεώνα!

Αν ήμουν στην θέση του Γιώργου Παπανδρέου θα αισθανόμουνα τουλάχιστον λαλάκας. Δηλαδή όλα αυτά τα χρόνια να έχω δίπλα μου τον χειρότερο συκοφάντη μου; Δηλαδή ως αντιπρόεδρος ουδεμία ευθύνη; Και δηλαδή με τόσο ανεύθυνους και καφενόβειους κυβερνητικούς πολιτικούς πορεύτηκε η χώρα προς το χείλος του γκρεμού; Ημαρτον θεούλη μου. Προφανώς ζούμε εκ τύχης! Αν ήμουν ψηφοφόρος του θα αισθανόμουνα διπλά λαλάκας. Δηλαδή όλα αυτά τα χρόνια ψήφιζα έναν πολιτικό που υπηρετούσε απατεώνες; Και δηλαδή αφού μεγαλοαπατεώνες όλοι τους, τότε γιατί όχι το ίδιο κι εκείνος;

Και αν ήμουν Αντώνης Σαμαράς θα αισθανόμουνα υποψήφιος λαλάκας. Γιατί με την ίδια ευκολία και αμετροέπεια, με την ίδια αχαλίνωτη επιπολαιότητα, αύριο, μεθαύριο τα ίδια θα σούρει και σε εμένα. Αλλωστε ποια η διαφορά του «απατεώνα» από εκείνον που είναι «λιγότερο απατεώνας»;

Που σημαίνει. Αγαπητέ Γιώργο Παπανδρέου, Κώστα Σημίτη, Αντώνη Σαμαρά. Με τέτοιους φίλους τι να τους κάνεις τους εχθρούς!

Και κάτι ακόμα. Οπως έλεγε «μαζί τα φάγαμε» έτσι και τώρα. Σα να λέει «μεταξύ απατεώνων ειλικρίνεια»!