Δημήτρης Δανίκας

Κάποιος δεύτερος πετάχτηκε και είπε «μα τι λέει; Ποιο απ όλα μιλάει; Το μυαλό της η τα νύχια της;» Σα δεν ντρέπεσαι του είπα. Ο καθένας είναι ελεύθερος να διατυπώνει την γνώμη του!

Και ένας τρίτος είπε «με τέτοια που λέει θα κάνει μεγάλη καριέρα». Προσθέτωντας «σε ποιο τομέα δεν ξέρω. Πάντως θα κάνει»

Σας μπέρδεψα; Να τα ξεμπερδέψω. Μετά λοιπόν το Πολυτεχνείο, όπου η Ελλη είχε διαπιστώσει ως νεοφώτιστος ιστορικός ότι «εντός του Πολυτεχνείου δεν σκοτώθηκε κανείς», η ίδια Ελλη επανακάμπτει με αφορμή τα Δεκεμβριανά του 1944

Μεταξύ των άλλων ότι ήταν «πραξικόπημα του ΕΑΜ» και ότι «οι κυβερνητικές δυνάμεις υστερούσαν σε αριθμό αλλά υπερτερούσαν σε σθένος και στρατιωτική εκπαίδευση». Με απλά λόγια ο θρίαμβος των λεγόμενων εθνικών δυνάμεων οφείλεται στους πολυμπείρους της 3ης Ορεινής ταξιαρχίας που πολέμησαν τον Ιταλικό φασιμό και τον γερμανικό ναζισμό. Και στις δυνάμεις της Χωροφυλακής

Παρακάμπτω κάθε ιδεολογική σημαία. Παραμερίζω κάθε κομματική ιδεολογία. Προσπερνάω κάθε δογματισμό και φανατισμό. Και ως τεκμήριο σπεύδω σε πρόσφατο, μακροσκελές δημοσίευμα του βρετανικού, κυριακάτικου «Observer»

Που ούτε λίγο ούτε πολύ με αντικειμενική ιστορική τεκμηρίωση αναφέρει ότι οι βρετανοί του Ουίνστον Τσόρτσιλ συμπεριφέρθηκαν ως στρατός Κατοχής. Αλλωστε ο βρετανός πρωθυπουργός σε τηλεγράφημά του είχε διατάξει τους αξιωματικούς του να συμπεριφερθούν όπως σε κατεχέμενη περιοχή. Τουτέστιν Licence to kill. Βαράτε στο ψαχνό

Και που ούτε λίγο ούτε πολύ, το δημοσίευμα του «Observer» διαπιστώνει ότι το φασιστικό αβγό του φιδιού προέκυψε εκείνη την εποχή. Τα Δεκεμβριανά η μήτρα της σημερινής Χρυσής Αυγής!

Αγαπητή Ελλη. Στην θέση σου τρία πράγματα θα έκανα. Τρεις κινήσεις. Η πρώτη να διαβάσω-από οποιαδήποτε ιστορική πηγή-ποιοί ήταν ακριβώς εκείνοι που πολέμησαν τον γερμανικό ναζισμό. Ποιοι πολέμησαν και ποιοι θάφτηκαν εκπλιρώνοντας το στοιχειώδες πατριωτικό τους καθήκον

Η δεύτερη κίνηση, να ανατρέξω στο λήμμα «Κωνσταντίνος Καραμανλής» για να μάθω αν ο αρχηγός της παράταξής μου εκείνη την εποχή όπου «όλα τα σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» τι ακριβώς έκανε; Μπας και έβοσκε πρόβατα; Ας πούμε. Λέω τώρα

Και η τρίτη κίνηση να ανατρέξω στους χρονογράφους εκείνων των ημερών για να μάθω. Μπας και οι νικητές και θριαμβευτές ήταν πλήθος βρετανών; Μπας και πρόκειται για άγγλους ελεύθερους σκοπευτές; Μπας και οι χωροφύλακες είχαν φωλιάσει όπισθεν όλων αυτών; Μπας και υπήρξαν βρετανικές αεροπορικές επιδρομές; Και μπας εσύ αγαπητή Ελλη, εκείνη ακριβώς την εποχή. Οχι ως κομμουνίστρια αλλά ως απλή αγωνίστρια. Με δημοκρατικά ιδεώδη. Να φωνάζεις άοπλη στην πλατεία Συντάγματος. Υπέρ Ελευθερίας. Αν λοιπόν έβλεπες συναγωνιστές σου να σωριάζονται στην άσφαλτο από σφαίρες που έπεφταν από την ταράτσα της Μεγάλης Βρετανίας, τι ακριβώς θα έκανες;

Οταν ρώτησαν τον Αινστάιν αν κάπου τελειώνει το Σύμπαν εκείνος απάντησε «το σύμπαν μπορεί κάπου να τελειώνει, η ανθρώπινη βλακεία πουθενά». Γιατί ως γνωστόν η βλακεία προκύπτει από άγνοια και η άγνοια εκφέρεται με θράσος

Ομως όπως έλεγε ο Χριστός καρφωμένος στον σταυρό «Πάτερ άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι». Και τι λέγουσι προσθέτω εγώ!