Δημήτρης Δανίκας

Δηλαδή  αφού  η πλειοψηφία  κυβερνάει, ε τότε και η πλειοψηφία αποφασίζει  για τον  δρόμο που  θα τραβήξουμε και τις «αποσκευές» με τις οποίες  θα πορευτούμε.

Κι  όμως. Με το άκουσμα  της λέξης «Δημοψήφισμα» ο σκληρός πυρήνας και όλα  τα παρακλάδια και τα φερέφωνα  του  Σαμαροβενιζελικού συστήματος όρμησαν να  κατασπαράξουν  τους «ανθέλληνες», τους «δραχμολάγνους»,  τους «τριτοκοσμικούς» και  τους «επιπολαίους»

Επομένως ένα το κρίσιμο  ερώτημα: Ποιος  φοβάται  το Δημοψήφισμα; Φυσικά η  εξουσία. Φυσικά  τα «χοντρά» συμφέροντα.  Φυσικά οι παπαγάλοι.  Φυσικά τα  «μαγνητόφωνα»

Γιατί  φοβούνται το δημοψήφισμα;  Επειδή  δεν εμπιστεύονται  την  γνώμη της πλειοψηφιίας των ελλήνων πολιτών. Επειδή τους θεωρούν  «εχθρούς». Επειδή συναισθάνονται  ότι πορεύονται  και προσωρινά ισορροπούν  πάνω σε  μικροσκοπικό, εύθραυστο και τεντωμένο  σχοινί

Και   γιατί έπρεπε, από καιρό  τώρα,  να είχε  γίνει  Δημοψήφισμα; Μα είναι απλό. Λόγω υπέρβαρης  κρίσης. Λόγω  μαζικής πείνας. Λόγω αυξανόμενου ευρωσκεπτικισμού.  Και λόγω τήρησης  στοιχειωδών  συνταγματικών επιταγών. Το  μέλλον καθορίζεται από  το επίπεδο  των  «μαζών»

Και πως  έπρεπε να διεξαχθεί ένα τέτοιο  Δημοψήφισμα; Φυσικά με ανοιχτά  χαρτιά. Με    τα επιχειρήματα όλων  των πλευρών.  Με όλα  τα Υπέρ και  τα Κατά. Με καθαρά μέτωπα. Και  με  «διαιτησία» που  θα τηρεί όλους τους κανόνες του παιχνιδιού

Και  εξηγώ  για να μην παρεξηγηθώ.   Εγώ, ας πούμε, είμαι  υπέρ  της ευρωζώνης. Ομως αυτό  δεν σημαίνει ότι  θα επιβάλλω  των  γνώμη μου με όλα  τα μέσα και με κάθε κόστος!

Το συμπέρασμα απλό. Εξουσία που  φοβάται τον λαό της έχει μετατρέψει την Δημοκρατία σε κωλόχαρτό της!