Δημήτρης Δανίκας

Σα να λένε «μια θυσία την ημέρα κάνει την παροιμιώδη ελληνική σαπίλα πέρα». Τρομερά πράγματα. Τρομερά, ανήκουστα, ανατριχιαστικά. Να το πάω παραπέρα; Να το κάνω

Σαν σενάριο φαντασίας και θρίλερ τρόμου. Οπου όλα αυτά τα νέα παιδιά, θα «συνωμότησαν» ομαδικά και θα αποφάσισαν να εκπέμψουν μαγικές συχνότητες κατά μεριά του γνωστού ανεγκέφαλου σταθμάρχη, καθώς και των άλλων «κλειδούχων» Κάπως έτσι οι δύο συρμοί «τρακάρανε» όπως είπε έτερος συνάδελφος, με αποτέλεσμα από την «τράκα» να καταλήξουν στην εκατόμβη όλες αυτές οι ψυχές

Πως λέμε «να σου κάνω τράκα ένα τσιγάρο;» Μωρέ δεν μου κάνεις; Να πάρε ένα να φουμάρεις. Κάπως έτσι μεταξύ «τράκας» και «θυσίας» όλα τώρα θα διορθωθούν, οι ράγες θα επανορθωθούν, οι συρμοί θα επιστρέψουν και το επιβατικό κοινό θα μετακινείται χωρίς να κινδυνεύει

Κάπως έτσι εν έτει 2023 η Σωρρακώσταινα θα αποκτήσει ένα κάπως ασφαλές σιδηροδρομικό δίκτυο. Μάλιστα θα πρότεινα σ αυτούς τους συναδέλφους τους επονομαζόμενους «τρακαδόρους» και «θυσιολάγνους» να πηγαινοέρχονται επί αρκετών ημερών μεταξύ Αθηνών-Θεσσαλονίκης προς τεκμηρίωση αυτών των σπουδαίων, μεταρρυθμιστικών αλλαγών. Να μην πάει στο βρόντο η θυσία αυτών των παιδιών

Οσο για την εννοιολογική σημασία της λέξεως «θυσία» μια ματιά στο λεξικό του Γεώργιου Μπαμπινιώτη θα ήταν ωφέλιμη και χρήσιμη. Για τα ελληνικά τους φυσικά. Δημοσιογράφοι λέμε πως είμαστε, ε τότε να σκαλίζουμε λιγουλάκι

Ο Μπαμπινιώτης λοιπόν αναφέρεται σε δύο πράγματα: στη θυσία υπέρ ανώτατων, υπέρτατων σκοπών. Όπως, λόγου χάριν, η υπεράσπιση της πατρίδας. Και στη θυσία κατά εντολή των θεών. Όπως η Ιφιγένεια. Θυσία για τα αυτονόητα, όπως η ασφαλής μετακίνηση από εδώ μέχρι το περίπτερο της γειτονιάς μου, ούτε κατά διάνοια

Και κάτι ακόμα. Αραγε ποιο το κίνητρο, ποιο το εφαλτήριο που τους έσπρωξε προς τα εκεί; Πως δηλαδή «θυσιάστηκαν» υπέρ ασφάλειας και σωτηρίας των άλλων; Μπας και πήγαιναν προς το ελληνοαλβανικό μέτωπο να πολεμήσουν τους Ιταλούς; Μπας και αποφάσισαν να αυτοκτονήσουν ομαδικώς, όπως είχε συμβεί με δεκάδες μέλη κάποιας αίρεσης στις ΗΠΑ που ακραδάντως πίστευαν πως όπου να ναι καταφθάνει η Ημέρα της κρίσεως και της απόλυτης καταστροφής

Να το έκαναν προς υπεράσπιση του Κυριάκου; Αμφιβάλλω. Τέτοιες μεγαλοπρεπείς και τόσο ανήκουστες ανοησίες μόνο κακό κάνουν στον Κυριάκο. Ο φανατισμός και ο εκτροχιασμένος φανατικός μάλλον αμαυρώνει την εικόνα του Κυριάκου

Μπας και το έκαναν από επιπολαιότητα και από νευρικότητα; Δεν το πιστεύω. Μπας και το έκαναν για άλλους λόγους; Δεν ξέρω

Ένα πράγμα γνωρίζω. Και ένα πράγμα τους λέω: αν, χτύπα ξύλο, στα πρώτα βαγόνια είχαν βρεθεί οι γυναίκες τους, τα παιδιά τους και κάποια από τα αγαπημένα τους πρόσωπα τι ακριβώς θα έλεγαν; Θυσιάστηκε το παιδί όπως η Ιφιγένεια ώστε επιτέλους η Σωρρακώσταινα να αποκτήσει σιδηρόδρομους της προκοπής;

Ντρέπομαι. Τίποτε άλλο. Ολοι κρινόμαστε. Και όπως έλεγε η νόνα μου «παιδάκι μου φωτιά θα πέσει και θα μας κάψει»!