Δημήτρης Δανίκας

Γιατί εγώ στη θέση της θα προτιμούσα, αυτομάτως, μέσα στη γη να χωθώ. Το πρώτο πράγμα που θα έκανα θα ήταν να εξαφανιστώ. Και στη συνέχεια ούτε στο τηλέφωνο να απαντώ. Τέτοιο πράγμα, τέτοια αντιμετώπιση, τέτοιο σθένος, τέτοια τόλμη μόνο σε ταινία κινηματογραφική με ηρωίδα κάποια «ανώνυμη» αλλά μοναδική

Η περίπτωση της Ντόρας μου θύμισε, με παρέπεμψε και έφερε στην κινηματογραφική μνήμη μου μια αντίστοιχη ιστορία με πρωταγωνίστρια την Αντζελίνα Τζολί. Στην πραγματικότητα το όνομά της, στα γαλλικά, μια γλώσσα που λάτρευε η μακαρίτισσα η μάνα της, είναι Ανζελίκ Ζολί. Σα να λέμε όμορφος άγγελος

Η Αντζελίνα λοιπόν που όσα σκάνδαλα και να την συνοδεύουν, με όσα εξωφρενικά να την κατηγορούν και να την χλευάζουν, υπήρξε ένα από τα κορυφαία παραδείγματα όλων των θηλυκών απανταχού αυτού του μάταιου κόσμου

Επειδή, λοιπόν, η μητέρα της είχε καταλήξει στους ουρανούς εξ αιτίας επιθέσεων του καρκίνου τόσο στο στήθος όσο και σε μια περιοχή της μήτρας, εκείνη όχι μόνο αφαίρεσε το στήθος της αλλά και στη συνέχεια προχώρησε σε κάτι ακόμα πιο επώδυνο και μοναδικό. Δηλαδή αφαίρεσε την μήτρα της στο λεπτό. Πράγμα που στη συνέχεια, μετά την έξοδό της από την κλινική, το δημοσιοποίησε με δική της επιστολή στους New York Times, αν δεν με απατά τη μνήμη μου

Η Ντόρα λοιπόν. Με την οποία ουδέποτε έτυχε να συμφάγω. Με την οποία ουδεμία σχέση κάποιας, έστω και ασήμαντης, εξάρτησης, έχω. Και με την οποία ουδέποτε στο παρελθόν υπήρξα κάποιο, έστω μικρό, δημοσιογραφικό στήριγμά της.

Ανεξαρτήτως ιδεολογικών ανησυχιών και προβληματισμών. Ανεξαρτήτως κομματικών και παραταξιακών σημαιών. Ανεξαρτήτως όλων των παράπλευρων «οδών» και πάσης φύσεως ύποπτων διαδρομών. Ένα πράγμα οφείλει να παραδεχτεί κανείς. Και δημοσίως και ιδιωτικώς. Τέτοια γενναιότητα. Τέτοιο κουράγιο. Τόση δύναμη, τόση αυτογνωσία και τέτοια μαγκιά, ούτε μία περίπτωση στο ένα εκατομμύριο. Πραγματικά όλα αυτά με ξεπερνάνε

Από που προέρχεται, από που πηγάζει αυτή η δύναμη και αυτή η γιγαντιαία και μαχητική της θέληση να δώσει τη μάχη ώστε στο τέλος να νικήσει, μόνο εκείνη το γνωρίζει. Ισως είναι οικογενειακό. Ισως είναι κληρονομικό. Ισως είναι η ευλογία του πατέρα της Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Ισως είναι η καταγωγή της. Ισως είναι τα βιώματά της. Ισως είναι όλα αυτά και κάτι περισσότερο απ όλα αυτά

Πάντως η στάση της λειτουργεί ως παράδειγμα προς κάθε καρκινοπαθή. Πάντως η στάση της είναι τόσο χαρακτηριστική και τόσο καταλυτική που όλοι οι πολιτικοί και όλοι οι δημόσιοι λειτουργοί πρέπει επειγόντως να προβληματιστούν και να υιοθετήσουν την ίδια γραμμή

Και τέλος άντε να μη σου πω. Σε σένα τον κοπρίτη το λέω αυτό. Που θέλεις, μονίμως, να βρίζουμε, να λιδωρούμε και αραχτοί στα καφενεία να χλευάζουμε, να αλληλολιβανιζόμαστε και όλους να τους κατηγορούμε. Γιατί εκτός όλων των άλλων η στάση της Ντόρας είναι, για μένα, το πιο ηχηρό χαστούκι σε όλους τους serial killers της 17ης Νοέμβρη. Η Ντόρα με πανταλόνια. Εκείνοι κλαψιάρηδες και κρυμμένοι κάτω από φουστάνια. Αι σιχτίρ απ εδώ!